Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος Β΄:Ας δούμε ποιους είχαμε απέναντί μας.Ο Περσικός στρατός προελαύνει για 20 χρόνια στην Ανατολή πριν από την μάχη του Μαραθώνα.Ξεκίνησε από το Ιράκ & κατακτώντας τέσσερα μεγάλα Βασίλεια σε όλη την Ασία (Μυδία,Λυκία,Λυδία & Βαβυλώνα) αποκτά την έννοια 🔽
2/12 αυτοκρατορίας. Μια αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Ινδία μέχρι την Αίγυπτο. Ο επεκτατισμός ήταν το κύριο χαρακτηριστικό μαζί με την βίαιη υποταγή. Μόνο που πλέον σταμάτησε να είναι αμιγώς Περσικός. Όπως όλες οι αυτοκρατορίες που είχαν ανάγκη από πολεμιστές πρώτης 🔽
3/12 γραμμής, από υποτελείς που μέσω των φόρων ενισχύουν & συντηρούν. Σαράντα έξι φυλές (ή έθνη αν θέλουμε) πλέον ήταν οι πηγές άντλησης στρατιωτικού δυναμικού. Ενός δυναμικού που ακόμη & σήμερα δεν υπάρχει ιστορικός που να συμφωνεί με άλλον για το μέγεθός του.Ο Ηρόδοτος μας 🔽
4/12 δίνει 2.5 εκατομμύρια άνδρες πεζικό με ενσωματωμένα κάποια βοηθητικά σώματα.Ο Σιμωνίδης ανεβάζει τον αριθμό σε 4 εκατομμύρια στρατιώτες.Ο Κτησίας αρχίζει την κατηφόρα & φτάνει στους 800.000 στρατιώτες για να καταλήξουμε σε μεταγενέστερους ιστορικούς που εμφανίζουν 🔽
5/12 200 με 250 χιλιάδες άνδρες.Όπως βλέπετε δεν αναφέρομαι καθόλου σε ιππικό (που ήταν & το σημείο υπεροχής τους) αλλά ούτε & για τον στόλο τους καθώς όταν ο Περσικός στρατός άρχιζε τις επιθέσεις του αποτελείτο συνήθως από 80% πεζικό & 20% ιππικό.Αυτός ο συνδυασμός ήταν ο🔽
6/12 καταλληλότερος για να επικρατήσουν στις ανοιχτές πεδιάδες της Ασίας.Το πεζικό χτυπούσε κατά μέτωπο την εχθρική γραμμή & το ιππικό επιτίθετο από τα πλάγια για να διασπάσει τον εχθρό.Και όταν πλέον τα Ιμαλάια τον δυσκόλεψαν είχε έρθει η ώρα να στραφεί & προς την Δύση.🔽
7/12. Βρισκόταν ακριβώς στην διαχωριστική γραμμή καθώς είχε υποτάξει & τις Ελληνικές αποικίες της Ιωνίας,δημιουργώντας φυσικά την καινοτόμο τακτική των σατραπειών,αφήνοντας τες ουσιαστικά να αυτοκυβερνιούνται. Κάποιοι ιστορικοί μάλιστα αποδίδουν σε αυτόν τον τρόπο διακυβέρνησης🔽
8/12 την αντίσταση των Αθηναίων στον Μαραθώνα.Και ακολουθεί η γνωστή σε όλους μας Ιωνική επανάσταση με την συμμετοχή φυσικά του "εφιάλτη" κατ΄εμέ Αρισταγόρα (θα την πούμε κάποια στιγμή όλη την ιστορία).Φυσικά η νίκη των Περσικών δυνάμεων ήταν αναμενόμενη.Η συμμετοχή της Αθήνας🔽
9/12 & της Ερέτριας (μέσω βοήθειας) ναι μεν είναι πραγματική,αλλά ως ένα σημείο μόνο. Ιδιαίτερα για την Αθήνα θα έλεγα ότι έγινε με το λιγότερο δυνατό κόστος,καθώς η άποψή της για τους Έλληνες της Ιωνίας δεν ήταν & ό,τι καλύτερο θα λέγαμε.Και έτσι καταλήγουμε στην αφορμή,όπως 🔽
10/12 θέλουν οι περισσότεροι να ισχυρίζονται, της απόφασης των Περσών εναντίον της Ελλάδος.Μάλιστα θεωρούν τον Δαρείο σφετεριστή που τον περισσότερο χρόνο του τον περνούσε στους πολέμους εναντίον των υποτελών του.Αστεία πράγματα θα πω εγώ,αλλά δεν είναι του θέματος.Ακολουθεί 🔽
11/12 λοιπόν η ανακατάληψη της Θράκης,η συμμαχία των Μακεδόνων,η οικειοθελής παράδοση πολλών Ελληνικών πόλεων,με αρκετές από αυτές να συμμαχούν μαζί τους (κατά τους ιστορικούς). Αθήνα & Σπάρτη σταθεροί στις θέσεις τους,με ένα ηχηρότατο ΟΧΙ.Φυσικά οι Πέρσες δεν πτοήθηκαν 🔽
12/12 & καταλαμβάνουν την Νάξο (φοβερή ιστορία,αν δεν την ξέρετε προσπαθήστε να την βρείτε!!),τις Κυκλάδες & φυσικά την Ερέτρια..Θα συνεχίσω αύριο με τις δικές μου θέσεις για τους λόγους επίθεσης των Περσών.Θα αναφέρω μόνο ότι στα αρχαιοελληνικά κείμενα αυτό που βλέπουμε,είναι 🔽
13/12 ένας αμοιβαίος σεβασμός ανάμεσα στους δυο κόσμους. Και ναι μεν με κάποιο τρόπο προσπαθεί ο καημένος ο Ηρόδοτος να μας πείσει & για έτσι αλλά & το κοτέτσι, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά..Καλημέρα!!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος Α΄:Θα αρχίσω την περιγραφή με κάτι που θεωρώ σημαντικό κατά την άποψή μου.Την κατανόηση του χώρου όπου έγινε αυτή η τεράστια σε συνέπειες μάχη.Η πεδιάδα του Μαραθώνα,από την αρχαίότητα & μέχρι σήμερα είχε έλη.Πολλά υδρόβια φυτά αναπτύσσονταν εκεί🔽
2/12 Το πιο κοινό; οι Ολόσχοινοι δλδ τα βούρλα.Όταν αυτά μαραθούν πέφτουν στο νερό & σαπίζουν.Τα σάπια φύλλα κατακάθονται στον πυθμένα του έλους σχηματίζοντας αρχικά ένα ελαιώδες υπόστρωμα.Όπως είναι λογικό,με το πέρασμα του χρόνου το πάχος του αυξάνεται & γίνεται σαν μια ξερή🔽
3/12 πίσσα.Η διαφορά στο έλος του Μαραθώνα είναι η ύπαρξη ενός διπλού υδροφόρου ορίζοντα.Ο πρώτος είναι σχεδόν επιφανειακός.Πάνω δλδ από την ξερή πίσσα εμφανίζεται νερό.Κάτω όμως από την ξερή πίσσα των βούρλων υπάρχει καθαρότερο νερό & σαφώς πολύ περισσότερο.Έτσι δημιουργείται🔽
Ο μύθος του Μελέαγρου=Με ένα μύθο σας πω καλημέρα σήμερα.Βρισκόμαστε στην Καλυδώνα όπου βασιλεύει ο Οινέας με την γυναίκα του Αλθαία & τον γιό τους Μελέαγρο.Είναι καλοκαίρι & ο Βασιλιάς προσφέρει θυσίες στους Θεούς.Για κάποιος λόγο (μάλλον του κακού δαίμονα) ξεχνάει την🔽
2/13 κυριότερη,την προστάτιδα της χώρας,την Άρτεμη.Όπως ήταν φυσικό η Θεά θύμωσε & για να τους τιμωρήσει έστειλε ένα πελώριο άγριο κάπρο,με τεράστιους χαυλιόδοντες,να καταστρέψει τα βασιλικά κτήματα,να εξαφανίσει τα ζώα & να κυνηγήσει τους ανθρώπους.Ο Μελέαγρος,παρόλο που ήταν🔽
3/13 δυνατός δεν μπόρεσε να καταφέρει & πολλά & έτσι απευθύνθηκε στις άλλες πολιτείες,ζητώντας βοήθεια.Μαζεύτηκαν λοιπόν στην Καλυδώνα 35 ήρωες,ανάμεσά τους & ο θείος του,αδελφός της Αλθαίας,γιός του Βασιλιά Θέστιου απ΄την γειτονική Πλευρώνα όπου ζούσαν οι Κουρήτες.Πήγε όμως & 🔽
ΕΠΙΖΗΛΟΣ-ΑΙΣΧΥΛΟΣ=Μέρος Γ΄:Σε αυτή την παράσταση της Ρωμαικής σαρκοφάγου που σας περιέγραψα στο προηγούμενο μέρος,είναι πολλοί μελετητές που υποστηρίζουν ότι ο τραυματισμένος άνδρας είναι ο Κυναίγειρος & ότι ο μεγαλύτερος σε ηλικία (λόγω γενιού) που προσπαθεί να τον προστατέψει🔽
2/12 είναι ο Αισχύλος.Μάλιστα κάποιοι από αυτούς μας βάζουν περισσότερο στην άποψη αυτή περιγράφοντάς μας έναν Αισχύλο να είναι σκυμμένος πάνω από τον αδελφό του ο οποίος σφαδάζει από τους πόνους,ενώ το αίμα από το κομμένο του χέρι πεταγόταν σαν πίδακας.Και ας έρθουμε εμείς🔽
3/12 τώρα σε εκείνο το σημείο. Είναι λογικό,καθώς οι Πέρσες προσπάθησαν να φύγουν φτάνοντας στα πλοία τους,όλο το κέντρο της μάχης σώμα με σώμα να είχε μεταφερθεί ακριβώς εκεί.Δίπλα στα πλοία.Άρα τα δυο αδέλφια βρίσκονταν στο μάτι του κυκλώνα.Ο μεν ένας ανήμπορος & 🔽
Ο στρατηγός Φιλοποίμην ο Μεγαλοπολίτης, ο "έσχατος" των Ελλήνων όπως ονομάστηκε μετά τον θάνατό του γιατί δεν υπήρχε άλλος αξιόλογος ηγέτης,εκτός των άλλων που τον διέκριναν,ντυνόταν πάρα πολύ απλά,σχεδόν φτωχά θα λέγαμε.Μια μέρα ήταν καλεσμένος σε ένα δείπνο.Και φυσικά δεν🔽
άλλαξε την ενδυμασία του.Έφτασε όμως πολύ νωρίς,ο οικοδεσπότης έλειπε & η σύζυγός του τον πέρασε για υπηρέτη,που τον έστειλε ο σύζυγός της να την βοηθήσει.Έτσι αφού τον "έκοψε" καλά από πάνω μέχρι κάτω,του έδειξε την πρώτη δουλειά που έπρεπε να κάνει.Να κόψει ξύλα.Ο Φιλοποίμην🔽
έβγαλε την φτωχή του χλαμύδα,πήρε το τσεκούρι & άρχισε δουλειά.Εκείνη όμως την στιγμή μπήκε ο οικοδεσπότης & μόλις βλέπει την σκηνή εμβρόντητος φώναξε "Τι είναι αυτό;". - Τι άλλο, του απάντησε ατάραχος ο Φιλοποίμην, παρά η ποινή μου για το ελάττωμά μου να ντύνομαι σαν 🔽
EL NADDAHA = "Αυτή που καλεί". Για την ακρίβεια είναι μια Σειρήνα του Νείλου. Ο μύθος είναι σχετικά σύγχρονος & σας τον παρουσιάζω για να δείτε πόσο μεγάλη επιρροή είχαν & συνεχίζουν να έχουν αυτά τα μυθικά πλάσμτα.Η EL NADDAHA λοιπόν εμφανίζεται σαν μια ψηλή όμορφη γυναίκα,με🔽
2/9 μακριά πλούσια μαύρα μαλλιά,που συνήθως φοράει μακριά διάφανα φορέματα.Σαν όλες τις θαλάσσιες νύμφες ζει σε ένα υδάτινο σπήλαιο στις όχθες του ποταμού Νείλου & βγαίνει μόνο για το κυνήγι της..Στόχος της? Μα φυσικά οι άνδρες! Όμως όχι πολλοί μαζί.Έναν🔽
3/9 έναν τους καλούσε με το όνομά τους, με μια σαγηνευτική,απαλή, υπνωτική θα λέγαμε φωνή.Αυτή η φωνή ανάγκαζε τα άμοιρα θύματά της να έρχονται στις όχθες του Νείλου,όπου προσπαθώντας να πλησιάσουν την αέρινη γυναίκα πνίγονταν.Μόλις "χανόταν" ο άνδρας η EL NADDAHA επέστρεφε🔽
ΕΠΙΖΗΛΟΣ-ΑΙΣΧΥΛΟΣ=Μέρος Β΄:Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να βάλω στην ιστορία & τον Αισχύλο.Σε αυτή την φοβερή μάχη είχαν λάβει μέρος όπως ξέρουμε & ο Αισχύλος μαζί με τους αδελφούς του,τον Κυναίγειρο(ή Κυνέγειρο) τον κατά την παράδοση κορυφαίο Αθηναίο οπλίτη & τον Αμεινία 🔽
2/12 έμεινε στην ιστορία ως ο πρώτος που επιτέθηκε με τις τριήρεις του,στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας.Ο Αισχύλος όταν πήρε μέρος στην μάχη ήταν 35 χρονών & ήδη ήταν πολύ γνωστός ως τραγικός ποιητής.Όπως σας είχα πει & σας το είχα θέσει σε ερώτημα,ο Αισχύλος δεν αναφέρει σε κανένα🔽
3/12 από τα έργα του,την μάχη του Μαραθώνα.Θα περίμενε κανείς να βρει έστω & κάποιες μικρές αναφορές,έστω & προς τιμής του αδελφού του Κυναίγειρου, αλλά..τίποτα!Ας δούμε λίγο τι έγινε τότε.Ένας πρώτος λόγος θεωρείται η "πίκρα" του Αισχύλου.Λέγεται ότι μετά την μάχη έλαβε χώρα 🔽