#คุโรสึกกี้ 🐈‍⬛🌙
#กีฬาสีไฮคิวครีเอทีฟ

‘เจ้าสึกิชิมะนั่นต้องแอบคบกับใครสักคนอยู่แน่ๆ’

สึกิชิมะได้ยินทานากะเปรยกับนิชิโนยะเมื่ออาทิตย์ก่อนตอนกำลังจะเดินเข้าไปในห้องชมรม และเมื่อเขาโผล่หน้าเข้าไป สองคนนั้นก็ทำตีเนียนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เขาจะแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไรก็แล้วกัน
พนันได้เลยว่าตอนหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ข่าวลือเรื่องนั้นคงแพร่ไปทั่วทั้งชมรมแล้ว แต่ตราบใดที่ยังไม่มีใครโพล่งถามมาตรงๆ เขาก็จะไม่พูดอะไร—หรือต่อให้มีคนมาถามก็คิดว่าคงไม่พูดอะไรอยู่ดีนั่นแหละ

มันคงเป็นเรื่องใหญ่แหงๆ เพราะ ‘แฟนหนุ่ม’ ของเขาก็เป็นที่รู้จักของคนทั้งชมรมอยู่แล้วนี่นา
เอาเถอะ อีกไม่นานเรื่องก็คงแดงออกมาแล้วล่ะ เขายิ่งขยันทำตัวมีพิรุธอยู่แล้ว—อย่างเช่น เสาร์อาทิตย์นี้ก็มาเที่ยวออนเซ็นกับ ‘หมอนั่น’ แถมยังพลั้งปากบอกยามากุจิไปอีก ก็อีกฝ่ายจะมาหาเขาที่บ้านนี่นา เลยต้องจำใจบอกไปว่ามีนัดกับคนอื่นแล้ว

ยามากุจิคงคาบข่าวไปบอกทุกคนแน่..
‘สึกิชิมะ!’

คิดไม่ทันขาดคำ ข้อความจากกลุ่มไลน์ก็เด้งขึ้น สึกิชิมะถอนหายใจและพิมพ์ตอบกลับไปอย่างจำใจ

‘ครับ?’
‘ไปเที่ยวกับใครเหรอ 👀’

นั่นไงว่าแล้ว..

สึกิชิมะตอบกลับไปว่าตัวเองไปกับเพื่อน—ถึงมันจะดูไม่น่าเชื่อสุดๆ ไปเลยก็เถอะ แล้วเขาก็ไม่แปลกใจเลยถ้าจะไม่มีใครเชื่อสักคน
แถมพวกนั้นยังชวนกันคอลกลุ่มและบอกว่าเขาก็ควรจะจอยเข้ามาคุยกันด้วยนะ ถ้านายไม่ได้ซุกใครไว้จริงๆ ก็เปิดไมค์มาสิ—อะไรทำนองนั้น

ดวงตาใต้กรอบแว่นเหลือบมองไปยังประตูห้องพักที่ยังคงปิดสนิท

แค่แป๊บเดียวไม่เป็นไรมั้ง.. คุโรโอะคงยังไม่อาบน้ำเสร็จเร็วๆ นี้หรอก.. หวังว่านะ

“สวัสดีครับ”
“ไง สึกิชิมะ ไปเที่ยวไหนล่ะ” ไดจิเอ่ยถาม
“เอ่อ.. ออนเซ็นครับ”
“ดีเลย ถือโอกาสพักผ่อนบ้างนะ!”

“สึกกี้!” โนยะตะโกนขึ้นด้วยความตื่นเต้น “ออนเซ็นเหรอ? บรรยากาศดีหรือเปล่า ไหนเปิดกล้องหน่อยสิๆ”

เดี๋ยว!
ระหว่างที่สึกิชิมะกำลังไม่รู้จะแก้ตัวยังไงกับสถานการณ์นี้ดี ประตูห้องพักก็เปิดออก
“รอนานหรือเปล่า สึกกี้”

เด็กหนุ่มสะดุ้งเฮือกและหันไปมอง ก็พบกับคุโรโอะที่เดินเข้ามาในชุดยูกาตะโดยยังมีผ้าขนหนูผืนเล็กพาดอยู่บนลำคอคอยซับหยาดน้ำที่หยดลงมาจากเรือนผมสีเข้ม

“อ๊ะ คุยโทรศัพท์อยู่เหรอ?”

ไม่ทันแล้ว.. ร้อยเปอร์เซ็น ทุกคนในคอลตอนนี้ได้ยินเสียงของคุโรโอะแล้วแน่ๆ
ไม่มีใครพูดอะไรต่อ เดาว่าปลายสายทุกคนคงกำลังประมวลผลกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น บางคนอาจกำลังพยายามคิดอยู่ก็ได้ว่าเสียงคุ้นๆ ที่เหมือนเคยได้ยินที่ไหนสักที่นั่นเป็นเสียงใครกัน

คุโรโอะก็รู้งาน พอเห็นว่าเขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ คนอายุมากกว่าก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงย้ายตัวมานั่งด้านหลัง
วงแขนแข็งแรงแบบนักวอลเลย์บอลวาดมาโอบเอวเล็กบางของแฟนหนุ่มก่อนที่เขาจะวางคางเกยบนไหล่ลาดของคนที่ถูกกักไว้ในอ้อมกอด

เย็นจัง.. ได้กลิ่นแชมพูด้วย

ไม่ดีแน่—สึกิชิมะพยายามไม่สนใจและหันกลับมาคุยกับพวกในสาย ไดจิเป็นคนแรกที่ตั้งสติได้แล้วเอ่ยขึ้น

“ม- เมื่อกี้มัน..”
“เสียงแมวน่ะครับ”
“เมี้ยว~” คุโรโอะแกล้งร้องออกมา
สึกิชิมะกระตุกยิ้มขึ้นนิดหน่อย ก่อนจะเลื่อนโทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมือมาจ่อที่ริมฝีปากของคนอายุมากกว่าที่นั่งกอดเขาอยู่

“เมี้ยวๆๆ”
เด็กหนุ่มหลุดหัวเราะพรืดก่อนพยายามกลั้นยิ้ม

“เห็นไหมครับ ก็แค่แมวน่ะ”
.
.
ตัดภาพมาที่บ้านของกัปตันทีมคาราสึโนะ

สึกิชิมะวางสายไปแล้ว แต่ไดจิค่อนข้างมั่นใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไร มือหนากำโทรศัพท์มือถือแน่น

‘ไอ้แมวเจ้าเล่ห์นั่น!’ เด็กหนุ่มคำรามฮึ่มฮั่มในใจ

แต่เอาเถอะ.. ก็เมื่อกี้น่ะ หมอนั่นทำให้คนอย่างสึกิชิมะหัวเราะออกมาได้นี่นา..

end.

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with คุกกี้คุนแหม๋ว 🍊

คุกกี้คุนแหม๋ว 🍊 Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @miiz16s

17 Dec
#อุชิโอย
tag : #กีฬาสีไฮคิวครีเอทีฟ

ถ้าถามว่าใครคือคนที่โออิคาวะเกลียดขี้หน้ามากที่สุด—เขาตอบได้อย่างไม่ต้องคิดเลยว่า ‘ไอ้หมอนั่น’

ไอ้คนหน้าซื่อๆ จืดๆ ที่ดูไม่มีพิษสงอะไร แต่กลับทำคะแนนได้ดีกว่าเขาทุกวิชา! ใช่แล้ว โออิคาวะน่ะเป็นที่สองรองจากเจ้า ‘อุชิจิมะ’ นั่นมาตลอด
ฃวิชาไหนที่อาจารย์ประกาศคะแนนทั้งเซค หมอนั่นจะได้ท็อปอยู่เสมอ ส่วนเขาน่ะเป็นที่สอง และคิดว่าวิชาที่อาจารย์ประกาศคะแนนเป็นรายบุคคลก็คงไม่ต่างอะไรกัน ซึ่งนั่น.. มันน่าหงุดหงิดมากเลยล่ะ

น่าหงุดหงิดยิ่งกว่าก็ตอนที่ไอ้หมอนั่นมานั่งจ้องเขาตาไม่กะพริบนี่แหละ

มองอะไรของมัน(วะ)
โออิคาวะกำลังจะอ้าปากถาม แต่อยู่ๆ ใครบางคนก็เดินมาข้างหน้าและตบไหล่เจ้านั่น อุชิจิมะจึงหันไปคุย เขาใช้โอกาสนี้กวาดของใส่กระเป๋าแล้วหนีออกจากห้องเรียน ไปกินขนมกับเพื่อนสนิท เล่าเรื่องคนน่าหงุดหงิดที่เรียนเซคเดียวกันให้เพื่อนฟังและทุกคนก็แค่พยักหน้ารับรู้โดยไม่ออกความเห็น
Read 12 tweets
17 Dec
#คุโรสึกกี้ 🐈‍⬛🌙 — au!youtuber, au!thai but same name
tag : #กีฬาสีไฮคิวครีเอทีฟ

“ถ้านี่เป็นการแข่งหนึ่งต่อหนึ่ง เราคงไม่มีโอกาสชนะหมอนั่นได้..” ไดจิในฐานะโปรดิวเซอร์ช่องคาราสึโนะเอ่ยอย่างจริงจัง—ถึงจะไม่รู้ว่าทำไมต้องจริงจังขนาดนั้นก็เถอะ

ก็แค่ไปคอลแลปกับช่องเพื่อนบ้านขำๆ
และคอนเทนต์ในคราวนี้คือการไปเล่นต่อเพลงกับพวก ‘เนโกมะ’ โดยมีกติกาคือให้เลือก 1 คนในทีมที่คิดว่ารู้จักเพลงมากที่สุดมาแข่ง

ประเด็นคือคุโรโอะ เท็ตสึโร่หนึ่งในพวกนั้นน่ะดันได้ฉายาว่าคาราโอเกะคิลเลอร์, ตู้เพลงเคลื่อนที่ หรืออะไรก็ตามแต่

ขณะที่ช่องพวกเขาก็แค่รีวิวของกินไปวันๆ
แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าหนึ่งต่อหนึ่งจริงๆ หรอก พวกเขาน่ะติวคนของตัวเองมาอย่างดี

“พยายามเข้านะ สึกิชิมะ!” มือหนาตบไหล่รุ่นน้องที่นั่งอยู่หน้าหล้อง ซึ่งแน่นอนว่าสึกิชิมะเป็นคนที่ไม่อยากเล่นเกมนี้มากที่สุด—ไม่ใช่ว่าเขาไม่มั่นใจอะไรหรอก ก็แค่ไม่ชอบร้องเพลง
Read 19 tweets
17 Dec
fem!kurotsuki 🐈‍⬛🌙 — สั้นมาก
#กีฬาสีไฮคิวครีเอทีฟ

คุโรโอะกับสึกิชิมะน่ะ เป็นคู่รักที่ต่างกันคนละขั้ว

สึกิชิมะเป็นคนที่ชอบใช้ชีวิตแบบจืดๆ ตามสไตล์สาวมหาลัยที่มาย้ายมาอยู่หอในตัวเมือง เส้นผมสีบลอนด์ทองของเธอมักถูกปล่อยให้ยาวสยาย ไม่ก็แค่มัดหลวมๆ หรือขมวดขึ้นอย่างลวกๆ
เธอสวมแว่นสายตาอยู่เป็นประจำ ใบหน้าไม่เคยถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอาง ชอบใส่เสื้อหลวมๆ กับกางเกงยางยืนขากว้างๆ—ผิดกับคุโรโอะที่เป็นคนรักราวกับอยู่คนละโลก

ยิ่งคนอายุมากกว่าเรียนจบและเข้าสู่วัยทำงานด้วยแล้ว ใบหน้าของเธอจึงไม่เคยขาดสีสัน อายไลเนอร์ ลิปสติปเนื้อแมตต์สีเชอร์รี่
เส้นผมสีเข้มที่ถูกดูแลและจัดแต่งทรงอย่างดี นาฬิกาข้อมือ ต่างหูอันเล็กสีเงิน สูทเข้ารูป รองเท้าส้นสูง

เธอมักจะโผล่หน้ามาในสภาพนั้นเสมอ

“สึกกี้!” เสียงใสร้องทักขึ้นก่อนจะได้เห็นตัวเสียอีก

สึกิชิมะทอดสายตามองแฟนสาวรุ่นพี่ที่ยืนอยู่หน้าห้อง ในมือถือหอบพะรุงพะรังที่หิ้วมาจากโตเกียว
Read 9 tweets
17 Dec
#คาเงฮินะ 💙🧡
#กีฬาสีไฮคิวครีเอทีฟ

ฮินาตะฝันร้าย—เขาฝันว่าตัวเองได้พบกับแมวตัวหนึ่งที่เคลมว่าตัวเองเป็น ‘เทพเจ้าปีศาจแงว’ (จะปีศาจหรือเทพเจ้าทำไมไม่เลือกสักอย่าง)

“ฮินาตะ โชโย เจ้าจะถูกฉาปให้เป็นแงว วิธีเดียวที่จะคืนร่างได้คือจะต้องมีใครสักคนรู้ว่าตัวจริงของเจ้าเป็นคัย!”
ฝันอะไรก็ไม่รู้ นี่คือความแค้นของแมวงั้นเหรอ? จะว่าไปแมวนั่นก็หน้าเหมือนเจ้าตัวที่เขาขี่จักรยานผ่านเมื่อวานแต่ไม่ได้แวะให้ขนมมันกินเหมือนทุกวันเลยนี่นา—ทำไงได้ล่ะ ก็มันสายแล้วนี่!

เด็กหนุ่มพลิกตัวไปมาก่อนจะมุ่นคิ้วแล้วค่อยเปิดปรือตาขึ้น

“เมี้ยว~” (ง่วงชะมัด)

เอ๊ะ???
“เมี้ยว เมี้ยว~” (เมื่อกี้มันอะไรกันน่ะ!)

เฮ้ย เดี๋ยว—!

แมวหนุ่ม(?)เด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงเฮือก เขาก้มลงสำรวจความเปลี่ยนแปลงของร่างกายตัวเอง แขนกลายเป็นมือป้อมๆ ที่มีขนสีฉ้มปกคลุมไปแล้ว นี่มันอะไรกันเนี่ย!

ฮินาตะนั่งอยู่บนเตียงอย่างทำอะไรไม่ถูก ก่อนอื่น.. ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนนะ
Read 12 tweets
16 Dec
#คุโรสึกกี้ 🐈‍⬛🌙
tag : #กีฬาสีไฮคิวครีเอทีฟ

สึกิชิมะไม่เคยตอบรับคำขอเป็นแฟนของคุโรโอะตลอดสามปีที่ผ่านมา—ก็ความรักทางไกลน่ะ มันยากไม่ใช่เหรอ? แล้วถ้าระหว่างนั้นมีคนที่ดีกว่าเข้าหาล่ะ? คนที่อยู่ใกล้ตัวกว่า เจอหน้ากันได้บ่อยกว่า มันคงจะปิดโอกาสของพวกเขาทั้งคู่ที่จะได้มีความสุข
แต่ไม่ว่าจะปฏิเสธไปกี่ครั้ง อธิบายสิ่งที่คิดอยู่ในใจไปกี่รอบ คุโรโอะก็ไม่เคยฟังกันเลย

หมอนั่นไม่เคยลดละความพยายามที่จะขอเขาเป็นแฟนให้ได้ จนกระทั่งสึกิชิมะยอมตอบตกลงในวันหนึ่ง—วันที่เขาสอบติดมหาลัยและย้ายมาอยู่หอพักที่โตเกียว ในฐานะรูมเมตที่แชร์ค่าห้องกับผู้ชายที่ตื๊อเขามาสามปี
“พวกนี้นี่น่าจะได้นะ” คุโรโอะเอ่ยบอกพลางวางหนังสือกองหนึ่งไว้บนโต๊ะข้างๆ เขา สึกิชิมะแค่ปรายตามอง ก่อนจะละมือจากแล็ปท็อปที่กำลังพิมพ์รายงานแล้วเอื้อมไปหยิบมันมาพลิกผ่านๆ ทีละเล่ม

“ขอดูก่อนนะครับ”
“อือ”

คนอายุมากกว่าครางรับพร้อมกับหย่อนตัวนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ
Read 17 tweets
16 Dec
tag : #ทีมอีกาเหนือกำแพง #กีฬาไฮคิวครีเอทีฟ
— ยืม #โบคุอาคา จาก #ทีมนักล่ากลางคืน งับ!

วินาทีที่โบคุโตะตอบรับคำชวนเล่นเกม gxxse gxxse dxck จากพวกเนโกมะทั้งที่ตัวเองไม่เคยเล่น อาคาอาชิก็คิดอยู่ในใจว่ามันต้องมีเหตุการณ์พีกๆ เกิดขึ้นแน่

แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะถึงขนาดว่า...
“อาคาอาชิ~” เสียงของรุ่นพี่คนสนิทดังขึ้นในหูฟัง ก็แปลว่าตัวละครของอีกฝ่ายคงเข้าใกล้เขาในระยะที่จะได้ยินเสียงกันได้

เซ็ตเตอร์ปีสองปิดหน้าจอเควส มองตัวห่านสีเทาที่วิ่งปรี่เข้ามาใกล้

“ทำอะไรน่ะ?”
“ทำเควสครับ”
“นี่อาชิ้”
“ครับ?”
“ตรงที่เขียนว่าซะ- ซาโบ... อะไรนี่มันคืออะไรเหรอ?”
เดี๋ยว!

‘sabotage’

อาคาอาชิถึงกับสตั๊น—โอเค พูดง่ายๆ คือโบคุโตะอยู่คนละฝ่ายกับเขานั่นล่ะ และมันแปลว่าอีกฝ่ายก็สามารถฆ่าเขาได้ด้วย แต่คิดในแง่ดี บางทีโบคุโตะคงยังไม่รู้เรื่องนั้นมั้ง...

“โบคุโตะซัง...” เด็กหนุ่มถอนหายใจออกมา “มากับผมสิครับ”
“อ๊ะ ได้สิ”
Read 8 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(