Het ding is met al die vrijheidsstrijders en alles in alle landen is dat ze echt denken dat ze helden zijn, dat ze echt strijden voor vrijheid en niet dat ze een hele grote tantrum hebben omdat wat dingen even moeilijker voor hun gaan. En al snap ik dat men er de draak mee steekt
denk ik dat we er niet aan voorbij moeten gaan dat dat soort dingen real life impact heeft ook op korte en lange termijn. Op korte termijn voor gehandicapte mensen, omdat deze fascisten sturen op die stille pandemie, waar in stilte gehandicapte mensen met hun levens betalen voor
de levens van nietgehandicapte mensen. Op lange termijn gaat dit eten aan meer mensenrechten. Ze vechten niet alleen om de vrijheid voor hun biertje. Ze vechten om de vrijheid om hun mensenlevens belangrijker te vinden dan die van ons. Ze vechten om de vrijheid om te kunnen
discrimineren. En als ze hun gelijk halen, waar het steeds op meer lijkt, want er wordt steeds meer toegegeven richting die fascisten, stoppen ze niet hier en komen ze zeker niet van die high af die ze nu ervaren. Dat gevoel dat het slechte wat ze doen, iets goed is wat ze doen,
dat dat gevecht voor hun egoisme en het recht om zich beter te voelen dan andere mensen en gemarginaliseerde mensen vooral, eigenlijk een gevecht is voor de rechten, normen, waarden, democratie van de maatschappij, gaat er voor zorgen dat ze na de pandemie niet stoppen maar hun
energie ergens anders ook mee zullen nemen. Van de truckers in Canada tot de rukkers hier in Nederland, als we blijven toegeven aan dit fascisme van hun in deze pandemie, gaat het hier niet stoppen.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
