Ik vind het echt eng dat zoveel mensen, die ik als enigzins kritisch beschouwde, binnen een paar dagen helemaal Oekraïne fans zijn geworden door oorlog. Vlaggen in hun bio's, propaganda tweeten, meedoen met de oorlogsretoriek van wij/zij.
Heb me bij WO2 lessen vaak afgevraagd hoe dat alles kon gebeuren. Hoe mensen oorlog toestonden, maar het zijn dus deze mechanismen. Mensen die bijna smeken om een derde wereldoorlog, want sensatie. Mensen die meedoen met een vijandsbeeld creëren.
Hele festivals die opgetuigd worden, zogenaamd om Oekraïne te steunen, maar vooral om te tonen hoe goed ze zelf zijn. Puur exhibitionisme.
Mensen die de vlag van Oekraïne om de nek van hun hond hangen. Een land waar ze tot voor kort niets over wisten, maar meedoen met westerse staatspropaganda tegen Rusland. De boel mee opstoken tegen Poetin, met de lelijkste tweets. Totaal destructief.
In een soort high adrenaline rush van wij met zijn allen voor Oekraïne tegen Rusland. Van expliciete warmongers tot meelopers. Het publiek in een oud Romeins colloseum, dat juicht en joelt bij een gevecht.
En het ergste is, nobody really cares about the people. Tis meelopen met de kampen waar jullie je in laten verdelen. Van dat kitscherige sentiment waar jullie zo lekker op gaan. Eng. Echt eng hoe jullie totaal zijn omgeslagen.
Twitter toont echt goed hoe vatbaar jullie zijn voor oorlogsretoriek en staatspropaganda. De afgelopen dagen Twitter aanschouwen was bijna een soort sociologisch, psychologisch, antropologisch onderzoek naar Nederlanders. Nederland heeft niets geleerd van hun rol in WO2.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
