Thread by @anbezhil12

#ஸ்ரீமுஷ்ணம் மனிதர்களுக்கு மோக்ஷ பூமி. இங்கு அருள்புரிபவர் ஸ்ரீ பூவராஹ மூர்த்தி. ஸ்ரீ வராஹ க்ஷேத்திரம் என்று அழைக்கப்படும் இந்த புண்ய க்ஷேத்திரம் ஸ்வயம் வயக்த க்ஷேத்திரம். அதாவது பூமியில் யாராலும் தோற்றுவிக்கப்படாது, அனாதி காலம் முதல் இருந்து வரும் க்ஷேத்திரம். இவ்வாறான மற்ற

க்ஷேத்திரங்கள்: வேங்கடாத்ரி, ஸ்ரீரங்கம், கும்பகோணம், அகோபிலம், நரநாராயணம், துவாரகை, மதுரா, ஜனார்த்தனம் போன்றவை. நதிகளில் எப்படி கங்கை முக்கியமானதோ அது போல ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களுக்கு க்ஷேத்திரங்களில் முக்கியமானது இந்த வராஹ க்ஷேத்திரம்.
ஸ்ரீமுஷ்ணத்தில் எல்லா தீர்த்தங்களும் சேர்கின்றன

என்பது நம்பிக்கை. எல்லா தேவதைகளும் இங்கிருக்கும் ஸ்வேதவராஹனுக்கு சேவை சாதிக்கும் பொருட்டு வசிப்பதாக ஐதீகம். இப்பெருமாளை ஆராதித்து வந்தால் வைகுந்த பதவி நிச்சயம் என்று வராஹ புராணம் கூறுகிறது. பெருமாள், கடலில் இருந்து பூமியை மேலே கொண்டு வந்து தேவர்களின் வேண்டுகோளை நிறைவேற்றி

அவர்களின் துயரைத் துடைத்தவுடன் வைகுண்டம் திரும்ப எண்ணினார். அப்போது பூமிதேவி பெருமாளை வேண்டி அவர் தன்னுடனேயே வாசம் செய்யவேண்டும் எனக் கேட்டுக் கொள்கிறாள். அவளது வேண்டுகோளை ஏற்று வாசம் செய்யும் இடமே ஸ்ரீமுஷ்ணம் என்று நாரத புராணம் கூறுகிறது. பூதேவியுடன் வாசம் செய்வதால் #பூவராஹர்

என்று பெருமாளுக்கு பெயர். தான் ஸ்ரீமுஷ்ணத்தில் தங்கிய சமயத்தில் தனது பரிவாரங்களையும் அங்கேயே தன்னைச் சுற்றித் தங்கச் செய்ததார். அதன்படி சங்கு தீர்த்தத்தில் சங்கும், சக்ர தீர்த்தத்தில் சக்ரமும், பிரம்ம தீர்த்தத்தில் ப்ரம்மாவும், பார்க்கவ தீர்த்தத்தில் கருடனும், கோபுரத்தில்

வாயுவும், பலிபீடத்தில் ஆதிசேஷனும், வாயிற்படியில் விஷ்வக்சேனருமாக அவர்கட்கு உரிய இடத்தை நிர்ணயம் செய்து கடமைகளையும் விதித்தார். பகவானை சேவிப்பவர்களை எமதூதர்கள் அண்டாதிருப்பது ஆதிசேஷனுக்கும், இங்கு இறைவனை வழிபடுபவர்களை வைகுண்டத்திற்கு அழைத்துச் செல்வது இந்திரனுக்கும் கடமையாகச்

சொல்லப் படுகிறது. இந்த க்ஷேத்திரமானது பிரம்மாதி யோகிகளுக்கு வேதாத்யயன பூமியாகவும், தேவர்களுக்கு யாக பூமியாகவும், மனிதர்களுக்கு மோக்ஷ பூமியாகவும் திகழுமென பெருமாளே அருளியுள்ளார்.
#உபநிஷத் என்றால் குருவின் அருகில் இருந்து அவர் மூலமாக அறியப்படும் மெய்ஞான உபதேசம் என்று பொருள். ரிபு

என்ற முனிவர் 12 ஆண்டுகள் ஸ்ரீவராஹரை நோக்கித் தவமிருந்து தரிசனம் பெற்றார். அந்த தரிசனத்தின் போது வராஹர் ரிபு முனிவருக்கு அளித்த உபதேசம் #வராஹோபநிஷத்.
இந்த க்ஷேத்திரத்தில் இருக்கும் தீர்த்தங்கள் மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தவை. அவை, நித்ய புஷ்கரிணி,
லக்ஷ்மி நாராயண தீர்த்தம், பூமி

தீர்த்தம், சக்ர தீர்த்தம், சங்கு தீர்த்தம், பிரம்ம தீர்த்தம், அக்னி தீர்த்தம், வேணு தீர்த்தம் போன்றவை. கோவில் மேற்கு நோக்கிய அழகிய ராஜ போபுரத்துடன் கூடியது.
துவஜஸ்தம்பத்திற்கு மேற்கிலும், கோபுர வாசலுக்கு கிழக்கிலும் நூற்றுக்கால் மண்டபம் உள்ளது. துவஜஸ்தம்பம் தாண்டி உள்ளே

நுழைந்ததும் புருஷ சூக்த மண்டபம் மிக அழகிய வேலைப்பாடுகளுடன் உள்ளது. கர்பகிரஹத்தில் சுவாமி மேற்கு நோக்கி நின்ற திருக்கோலத்தில் காட்சி தருகிறார். முகம் தெற்கு நோக்கியதாக, பூமியை மேலே கொண்டு வந்த வெற்றிப் பெருமிதத்தில் கைகளை இடுப்பில் வைத்து, முகத்தை நிமிர்த்தி கம்பீரப் பார்வை

பார்க்கிறார். பெருமாள் நம்மிடம் பேசு என்று சொல்லிக் கேட்கக் காது கொடுத்துக் காத்திருக்கும் கோலம். மூர்த்தி சாளக்ராமத்தால் ஆனது. கர்ப கிரஹ விமானம் பிராக்ருத விமானம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. கர்ப கிரஹத்தின் முன்பாக உள்ள அர்த்த மண்டபத்தில் உத்சவர் ஸ்ரீ யக்ஞவராஹ மூர்த்தி, ஸ்ரீதேவி-

பூதேவியுடன் மேற்கு நோக்கிக் காட்சி அளிக்கிறார். அருகிலேயே ஆதி வராஹரும், ஸ்ரீகிருஷ்ணரும் உள்ளனர். இதற்கும் முன்பாக உள்ள மஹா மண்டபத்தில் போகநாராயணர் தமது தேவியருடன் காட்சித் தருகிறார். பிராகாரத்தில், தென்மேற்கு திசை மூலையில் பெருமாளை நோக்கியவாறு அம்புஜவல்லித் தாயார் சன்னதி.

சன்னதியின் முன்மண்டபம் ஊஞ்சல் மண்டபம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. வடமேற்கு மூலையில் கோதை நாச்சியார் மற்றும் உடையவர் சன்னதிகள். வடப்புறத்தில் வேணுகோபாலன், மற்றும் விஷ்வக்சேனர் சன்னதிகள் இருக்கிறது. வடக்குப் பகுதியில் குழந்தையம்மன் சன்னதி என்று ஒரு சன்னதி உள்ளது. இது சப்தமாதர் சன்னதி.

இங்கே சப்த மாதர்கள் அம்புஜவல்லித் தாயாரின் தோழிகள் என்று கூறுகின்றனர். கோவிலின் வடக்குத் திசையில் இருக்கும் வாசல் வைகுண்ட வாசலாக கருதப்பட்டு தாழிடப்பட்டிருக்கிறது. இங்கே பெருமாளுக்கு 2 பிரம்மோத்சவங்கள் (மாசி மற்றும் சித்திரை மாதங்களில்), மற்றும் மார்கழிச் சிறப்பு பகல்-ராப்பத்து

உற்சவங்களும் நடக்கிறது. இவை தவிர ஒவ்வொரு வெள்ளியும் அம்புஜவல்லித் தாயாருக்கு டோலோத்சவமும், வைகாசி விசாகம், ஆவணியில் ஸ்ரீஜெயந்தி, புரட்டாசி கொலு, மற்றும் வைகுண்ட ஏகாதசி சிறப்பாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. பங்குனி உத்திரத்தன்று இங்கும் திருக்கல்யாண வைபவம் மற்றும் அக்ஷய திருதியை அன்று

கருட சேவையும் நடைபெறுகிறது. நித்ய புஷ்கரிணி தீர்த்தத்தின் அருகில் இருக்கும் அஸ்வத்த மரமானது மிக பழமையானதாக, யுக-யுகாந்தரமாக இருப்பதாகவும், அதன் அடியில் இருந்து ஸ்வேத வராஹப் பெருமாள் தேவர்களுக்கு வேதாத்யயனம் செய்து வைப்பதாகவும் சொல்லப்படுகிறது. இங்கே பெருமாளே யக்ஞரூபமாகவும்,

யக்ஞாங்கமாகவும், யக்ஞத்துக்கு உரியவனாகவும், யக்ஞத்தை புசிப்பவனாகவும், யக்ஞேஸ்வரனாக யக்ஞபலத்தை தருபவனாகவும் இருக்கிறான். இம்மரத்தடியில் உட்கார்ந்து வேத பாராயணம், மந்திர ஜபம் போன்றவை செய்தால் அளவற்ற பலன் என்று கூறுகிறார்கள். ஸ்ரீ வராஹ மூர்த்தியின் நான்கு பாதங்கள் 4 வேதங்களாகவும்,

வராஹம் எழுப்பும் சப்தம் சாம கோஷமாக, அதன் தந்தம் யூபஸ்தம்பமாக, நாவே வேள்வித்தீயாக, உடலில் இருக்கும் உரோமங்கள் தர்பைப் புல்லாக, அதன் உமிழ்நீரானது நெய்யாக, மூக்கு சுருவம் என்று சொல்லப்படும் ஹோமக் கரண்டியாக, எலும்புகள் மந்திரமாக, ரத்தம் சோமரசமாக, அதன் பிராணன் அந்தராத்மாவாக, இதயம்

தக்ஷிணையாக, தலை பிரம்மனாக, குடல் உத்காதாவாக, குறி ஹோதாவாக, சரீரம் யக்ஞசாலையாகவும் நடை ஹவ்பகவ்யம் என்றும் வாயு புராணத்தில் கூறப்பட்டிருக்கிறது.

கோபாயேத் அநிசம் ஜகந்தி குஹநா போத்ரீ பவித்ரீ க்ருத
ப்ரஹ்மாண்ட: ப்ரள்யோர்மிகோஷ குருபிர் கோணாரவை: குர்குரை
மத் தம்ஷட்ராகுர கோடி-காட-கடநா-

நிஷ்கம்ப-நித்யஸ்திதி:
ப்ரஹ்ம ஸ்தம்ப மஸெளத் அஸெள் பகவிதீமுஸ்தேவ் விச்வம் பரா:
என்று #ஸ்ரீவேதாந்ததேசிகர் தமது தசாவதார ஸ்தோத்ரத்தில் இந்த அவதாரத்தைப் போற்றுகிறார்.
இதன் பொருள், மஹாப் பிரளய காலத்தில் கரைபுரண்டு பொங்கியெழும் சமுத்திரத்தின் அலைகளின் ஓசைபோல் குர்-குர் என்று மூக்கில்

இருந்து வரும் சப்தத்தால் இவ்வுலகினைப் பரிசுத்தமாக்கிய பன்றியாக அவதரித்த பெருமான், எல்லா உலகங்களையும் காப்பாற்றக் கூடியவர். மகிமை பொருந்திய இந்த பூமிதேவி அந்த வராஹப் பெருமானின் கோரைப் பல்லின் நடுவில் ஒரு கோரைக் கிழங்கு போல கெட்டியாக அசைவற்று இருத்தப் பெற்றாள். இவ்வாறாக பூமிதேவியே

உறைந்திருப்பது இப்பெருமானின் பல் நுனியில் என்றால் அந்த உருவத்தில் பெருமை சொல்லவும் தகுமோ என்பதாம். கலியில் வேங்கடவனே பலப்பிரதாயகன் என்பர். அவனது அஷ்டோத்திரத்திலும் முத்தாய்ப்பாக "ஸ்ரீயக்ஞ வராஹாய நம:" என்ற நாமம் வரும். பூமி தேவியை மீட்ட பின், ஆனந்தத்தினால் வராகர் புன்னகைக்க, அவரது

கண்களிலிருந்து விழுந்த கண்ணீரிலிருந்து அரசமரமும், திருத்துழாயும் தோன்றின. வராக மூர்த்தியின் மேனியிலிருந்து பெருகிய வியர்வை வெள்ளம் ஸ்ரீமுஷ்ணம் என்ற ஸ்தலத்தில் நித்ய புஷ்கரிணியாக விளங்குகிறது. சித்ரா பௌர்ணமியன்று ஸ்ரீவராக மூர்த்தி பூமாதேவியுடன், ஒரு முகூர்த்தகாலம், அதில்

ஜலக்கிரீடை செய்வதாய் ஐதீகம்-அன்று ஸ்நானம் செய்வது மிகவும் விசேஷமானது. ஸ்ரீமுஷ்ணம் 108 திவ்ய தேசங்களில் ஒன்றில்லை. ஆயினும் மிகவும் சிறப்புள்ள அபிமானத் தலம்! பெருமாளுக்கு இங்கு கோரைக் கிழங்கால் செய்த லட்டு போன்ற உணவே நிவேதனம் என்பது இன்னொரு உபரித் தகவல்!
பூமிப் பிராட்டியுடன்

கூடியுள்ள ஸ்ரீமுஷ்ண வராகப் பெருமாளைப் பற்றிச் சொல்லும் போது #வராக_சரம_ ஸ்லோகம் நினைவுக்கு வருகிறது! பார்த்தனுக்கு கண்ணன் சொன்ன "சர்வ தர்மான் பரித்யஜ்ய மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ" என்னும் சரமச் செய்யுளைப் போன்றே, பூமிப் பிராட்டிக்கும் சொன்ன சரமச் செய்யுள் ஒன்று உண்டு!
வராக சரம ஸ்லோகம்-

ஸ்ரீ வராக உவாச:
ஸ்த்திதே மநஸி ஸுஸ்வஸ்த்தே ஸரீரே ஸதி யோ நர:
தாதுஸாம்யே ஸ்த்திதே ஸ்மர்த்தா விச்வரூபஞ்ச மாமஜம் |
ததஸ்தம் ம்ரியமாணம் து காஷ்ட்டபாஷாண ஸந்நிபம்
அஹம் ஸ்மராமி மத்பக்தம் நயாமி பரமாம் கதிம் ||

அதாவது, நல்ல நிலையில் மனதும் உடலும் இருக்கும் போது (இளமைக்காலத்தில்) என்னை ஒரு

கணமேனும் மகாவிஸ்வாசத்துடன் ஒருவன் நினைப்பானாகில், அவன் வயதாகி உடல் தளர்ந்து மரக்கட்டையைப் போல் ஸ்மரணை இன்றி கிடக்கும்போது நான் அவனைப் பற்றி நினைக்கிறேன்!
இதையே உறுதியாய் பூமாதேவி பற்றிக்கொண்டாள். பிறகு கலியுகத்தில் பகவத் ஆக்ஞையின் பேரில் ஆண்டாளாக அவள் அவதாரம் செய்தபொழுது இந்த

பொருளையே தம் திருப்பாவை வாயிலாக உச்சி முகர்ந்து கொண்டாடினாள். இவ்வாறான பெருமைசேர் ஸ்வேத வராஹனைத் தொழுது நாமும் நமக்கு விதிக்கப்பட்ட யக்ஞாதிகளில் நாட்டம் ஏற்பட பெருமாளை வேண்டுவோம்.🙏🙏
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻

@threadreaderapp compile please