“இந்த ஒப்பந்தமானது தமிழீழ மக்களின் அரசியல், தேசிய நலன்களைப் பேணுவதாக அமையவில்லை. தமிழீழ மக்களின் தேசிய இனப் பிரச்சனையின் சிக்கலான பரிமாணங்களை எந்த வகையிலும் செம்மையாக அணுகவில்லை. அவற்றிக்கு பரிகாரம் காண முனையவில்லை.
மாறாக, ஈழத்தமிழரின் தேசிய பிரச்சனையை முற்றிலும் தவறான அடிப்படையில் இந்த ஒப்பந்தம் தொட்டு நிற்கிறது”
– இந்திய இலங்கை ஒப்பந்தம் – விடுதலை புலிகளின் நிலைப்பாடு, பக்கம்-3
“இப்படியான போலியான, வெறுமையான, எந்தவித சுயாட்சி அதிகாரமுமற்ற மாகாண சபைத் திட்டத்தைத்தான் இந்திய–இலங்கை ஒப்பந்தம் தமிழரின் தேசிய இனப் பிரச்சனைக்கு தீர்வுத் திட்டமாக முன்வைக்கிறது. இதிலிருந்து ஒன்று தெள்ளத்தெளிவாகத் தெரிகிறது.
அதாவது, தமிழரின் பிரச்சனையை தீர்த்துவைப்பதற்காகவோ அன்றி தமிழரின் நலன்களைப் பேணுவதற்காகவோ இந்த ஓப்பந்தம் செய்யப்படவில்லை. இந்திய அரசானாது தனது தேசிய பூகோள நலன்களைக் கருதியே இந்த ஒப்பந்தத்தைச் செய்திருக்கிறது. தமிழ் மக்களின் நலன்களை முற்றாகப் புறக்கணிக்கிறது.
தமிழர்களது நியாயபூர்வமான அரசியல் கோரிக்கைகளை உதாசீனம்செய்து இந்திய அரசானது தனது பூகோள நலன்களுக்கு மட்டும் முக்கியத்துவம் அளித்துள்ளமைதான் இந்த ஒப்பந்ததின் அடிப்படை குறைபாடாகும்.”
– இந்திய இலங்கை ஒப்பந்தம் – விடுதலை புலிகளின் நிலைப்பாடு, பக்கம்-13,14
இந்திய இலங்கை ஒப்பந்ததின் அடிப்படை நோக்கமே குறைபாடுயுடையது என்பதனால்தான் அதனை அன்று ஈழத்தமிழர்களின் பிரதிநிதிகளான விடுதலை புலிகள் எதிர்த்தனர். ஆனால் இன்று அதே ஓப்பந்ததின் 13-வது சட்டத்திருத்ததை கொண்டுவரவேண்டுமென்று இந்திய அரசின் கைப்பாவையாகச் சிலர் பேசத் துவங்கியிருக்கின்றனர்.
இது முழுக்க முழுக்க இந்தியா அரசின் சதியே ஆகும். இதைப் புரிந்துகொண்டு தான் ஈழத்தமிழர்கள் 13-வது சட்டத்திருத்ததை புறக்கணிக்கின்றோமென்று 30-01-22 அன்று மாபெரும் பேரணியை நடத்தி முழங்கியுள்ளனர்.
இந்தியா ஏன் 1987க்கு பிறகு மீண்டும் இவ்வளவு தீவிரமாக 13-வது சட்டத்திருத்திற்காக பேசுகிறதென்றால் இந்தியாவின் நலன் தான். அன்று அமெரிக்கா Voice Of America என்ற வானொலி நிலையத்தை இலங்கையில் தொடங்கி இந்தியாவை வேவு பார்க்க முனைந்ததை தடுக்கவும்,
அதேவேளையில் உலகின் இரண்டாவது இயற்கை துறைமுகமான திருகோணமலையிலுள்ள 99 எண்ணைய் கிடங்குகளை (ஓவ்வொன்றும் 12000 கிலோலிட்டர் கொள்ளளவு கொண்டது) கைப்பற்றுவது. இந்த இரண்டு நோக்கத்திற்காகத்தான் ஈழத்தமிழர் பிரச்சனையில் இந்தியா தேவையில்லாமல் மூக்கை நுழைத்தது.
இந்தியாவின் இந்த தேவையில்லாத வேலை 2009-இல் இலங்கையோடு சேர்ந்து ஈழத்தமிழர்கள் ஒன்றரை லட்சம் பேரை இனப்படுகொலை செய்ய துணைபோகுமளவிற்கு போயிற்று. இப்போது, முன்பு அமெரிக்கா என்ற ஏகாதிபத்திய அரசு இருந்த இடத்தில் இன்று சீனா வல்லாதிக்க அரசு இருக்கிறது.
விடுதலை புலிகள் இருந்தவரை எந்தவொரு பெரிய வல்லரசு நாட்டையும் இலங்கைக்குள் காலூன்ற விடாமல் தடுத்திருந்தார்கள். இதனால் இந்தியாவுக்கு தெற்கிலிருந்து எந்த பெரிய ஆபத்துமில்லாமல் இருந்தது.
ஆனால் இந்தியவோ ஆரிய பகைக்கொண்டு தமிழர்களை தனது பகையாக எண்ணி இலங்கை அரசோடு சேர்ந்து ஈழத்தமிழர்களை இனப்படுகொலை செய்தது. விளைவு, இன்று சீனாவின் இருப்பு நாளுக்கு நாள் இலங்கைக்குள் அதிகரித்துக்கொண்டே போகிறது. இலங்கையில் கொழுப்பு துறைமுகத்தை வாங்கியதாகட்டும்,
ஹம்பந்தோட்டா துறைமுகத்தை வாங்கியதாகட்டும், இலங்கைக்குள் சாலை மற்றும் இதர வேலைகள் என்று சீனா இலங்கைக்குள் ஆழமாக வேரூன்றிவிட்டது. இவை எதையும் தோல்வியுற்ற வெளியுறவு கொள்கைக் கொண்ட இந்தியாவினால் தடுக்கமுடியவில்லை.
இத்தனை காலம் சீனாவானது தனது நலனை முன்னிறுத்திம் மட்டுமே இலங்கைக்குள் பொருளாதார உதவிகள் மூலம் தனது ஆதிக்கத்தை செலுத்தி வந்தது. முதன்முறையாக தமிழர் பகுதிக்குள் நுழைந்தது என்பது சீனாவின் வெளியுறவுக்கொள்கையில் ஏற்பட்டிருக்கிற இந்தியாவிற்கு கவலைதரும் மிகப்பெரிய மாற்றம்.
ஆக, இப்படியான இடியாப்ப சிக்கலில் மாட்டிக்கொண்ட இந்தியாவுக்கு இதிலிருந்து மீளவும், இலங்கையை சீனாவிடமிருந்து விலக்கி இந்தியாவின் கைக்குள் கொண்டுவரவும் தேவைப்படும் கருவிதான் ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை.
மீண்டும் அதை கையிலெடுத்தால் அதன்மூலம் இலங்கையை மிரட்டவும்,
இலங்கைக்குள் தனது பனியா முதலாளிகளுக்கு தொழில் தொடங்க வாய்ப்பு ஏற்படுத்திதரவும் முடியுமென்பதற்காகவே 30 ஆண்டுகளுக்கு முன் ஆழக்குழிதோண்டி புதைக்கப்பட்ட 13-வது சட்டத்திருத்தம் என்ற பேயை மீண்டும் தமிழர்களின் மீது ஏவிட இந்தியா முனைகிறது.
13 -வது சட்டத்திருத்தம் முழுக்க முழுக்க இந்தியாவிற்கான பூகோள நலன்சார்ந்த பிரச்சனையே அன்றி, இதில் ஈழத்தமிழர்களுக்கு ஒரு குண்டூசி அளவிற்கு கூட தீர்வுகிடைக்காது.
இந்த பிரச்சனையை இந்தியா கையிலெடுத்தபின்னால் தான் இந்தியாவின் பனியா முதலாளியான அதானிக்கு இலங்கையில் துறைமுகம் அமைக்கும் திட்டத்திற்கு ஒப்புதல், திருகோணமலை எண்ணெய் கிடங்குகள் மீண்டும் இந்தியாவிற்கே கொடுக்கப்பட்டிருப்பது போன்ற நடவடிக்கைகள் நடந்திருக்கிறது.
இது இந்தியாவிற்கு பலன் கொடுத்திருக்கிறது. ஆனால் ஈழத்தமிழர்களின் வாழ்வில் ஒரு துளியாவது மாறியிருக்கிறதா? ஒருபோதும் மாறாது என்பது தான் கடந்தகால படிப்பினை.
ஆகவே இதை உணர்ந்து இந்தியாவின் சதித்திட்டமான ஈழத்தமிழர்களின் தேசிய இனவுரிமையை மறுக்கும் 13-வது சட்டத்திருத்தத்தை தமிழர்கள் ஒற்றுமையுடன் இருந்து முறியடிக்க வேண்டும்.
இப்படி எல்லா நாடுகளையும் எதிர்த்துக்கொண்டு ஈழம் எப்படி வாங்குவது என்று சிலர் கேட்கக்கூடும். ஈழம் ஒன்றும் கடை சரக்கல்ல கடையில் போய் வாங்கிவர.
உலக வல்லரசுகளின் ஆதரவு இருந்தால் விடுதலை வாங்கமுடியுமென்றால் குர்திஸ்தான் ஏன் நாடு அடையவில்லை?
56 இஸ்லாமிய நாடுகள் இருந்தும் காஷ்மீர் ஏன் இந்தியாவிலிருந்து பிரிய முடியவில்லை? கட்டலோனியா ஏன் பிரியமுடியவில்லை?
இங்கு நாடுகளின் ஆதரவு என்பதையும் விட மக்களின் போராட்டம் மிகமுக்கியம். அந்த போராட்டத்தில் சமரசமின்றி கோரிக்கைகளை உயர்த்தி பிடிக்கும் கொள்கை முடிவினை எடுப்போம். தமிழ் ஈழம் மலர்வதை மக்கள் நாம் உறுதி செய்வோம்.
“வீழ்த்தப்பட முடியாத தளம்” என்று உலக வல்லாதிக்கங்களாளும் கருதப்பட்ட ஆனையிறவு இராணுவப் படைத்தளத்தை 2000-ஆம் ஆண்டு இதே நாள் (22-04-2000) விடுதலைப்புலிகள் முற்றாக
கைப்பற்றினர்.
ஆனையிறவு யாழ் நிலத்திற்கான கணவாய் என்பார்கள். இது 1760 லிலேயே போர்ச்சுகீசியர்களால் கோட்டையுடன் கூடிய பாதுகாப்பு தளமாக மாற்றப்பட்ட இராணுவ முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிலம்.
இப்பகுதி வழியாகச் செல்லும் தமிழர்கள் சிங்களப் படையினரால் கொடூரமாக சித்தரவதை செய்யப்பட்டனர், பலர் காணாமலும் ஆக்கப்பட்டனர். இப்படியாக 240 ஆண்டுகளாக அந்நியர் ஆக்கிரமிப்பில் இருந்த ஆனையிறவு தளத்தை மார்ச் 26, 2000 துவங்கிய சமரின் வழியாக ஏப்ரல் 22, 2000 தமிழர் படை கைப்பற்றியது.
With the oppressed farmers' rise against the extreme taxes, loots and exploits of the British rule as background, Palayams became the base of the revolution. Starting from Poolithevan, Ondiveeran, Azhagumuthukkoan, many other Palayams and warriors united, lateron.
Sivagangai Palayam became shelter for these warriors; Viruppaachi became their training basecamp.
Nellai - Panchalankurichi, Sethuseemai, Thanjai mandalam and Kongu mandalam were brought into this warzone.
"ஐரோப்பியர்களின் அதிகாரமும் விழும் நாளில் நிலையான கண்ணீரற்ற மகிழ்ச்சியை பெறுவோம்"
மருது சகோதரர்கள் 1801-ஆம் ஆண்டு திருச்சி கோட்டைச் சுவரில் வெளியிட்ட புரட்சிகர பிரகடனம்!
👇🏼🧵👇🏼🧵👇🏼
ஆங்கிலேயர் ஆட்சியில் கடுமையான வரி, கொள்ளை, சுரண்டல் மூலமாக ஒடுக்கப்பட்ட உழவர்களின் எழுச்சியை பின்புலமாக வைத்து பாளையங்கள் புரட்சியின் ஊற்றாயின. பூலித்தேவன், ஒண்டிவீரன், அழகுமுத்துக்கோன் எனத் துவங்கி பல பாளையங்களும், போராளிகளும் பிற்காலத்தில் ஒன்றாகினர்.
சிவகங்கைப் பாளையம் இந்தப் போராட்டக்காரர்களுக்கு அடைக்கலமானது.
விருப்பாச்சி பயிற்சிக் களமானது.
நெல்லை - பாஞ்சாலக்குறிச்சியும், சேதுசீமையும், தஞ்சை மண்டலமும், கொங்கு மண்டலமும் இப்போராட்ட கட்டமைப்பிற்குள் கொண்டுவரப்பட்டன.