Thread by @ThanjaiMadhavan

சங்க கால இனக்குழு சமூகத்தின் வேட்டை வாழ்க்கை முறை...!

இனக்குழு வாழ்வில் குழு வேட்டையே முதன்மையானது. மிகச்சில தருணங்களில் தனிநபர்களும் வேட்டைக்குச் சென்றார்கள் (நற். 59).

சங்க காலத்தில் உடும்பு, நுணல், ஈயல், முயல் போன்ற சிறு விலங்குகளைத் தனிநபர்கள் வேட்டையாடினார்கள்.

இதற்கு மாறாக #கானவர், #வேட்டுவர், #குறவர் முதலானோர் காடுகளிலும் மலைகளிலும் குழுவாகச் சேர்ந்து வேட்டையாடினார்கள்.

இனக்குழுச் சமூகத்தில் வேட்டையாடி உணவு சேகரித்தல் அடிப்படை வாழ்வாதாரமாக இருந்ததால், விலங்கினப் புரதமும் தாவரவினப் புரதமும் ஏறக்குறைய சம அளவு இருந்தன.

இது உலகளாவிய நிலையில் இனவரைவியல் கண்டுள்ள உண்மையாகும்.

சங்க கால இனக்குழுச் சமூகத்தினரும் இதனையே பிரதிபலிக்கின்றனர்.

சங்க கால #வேட்டுவர்கள் அனைவரும் சிறுவயதிலேயே #விற்பயிற்சி மேற்கொண்டனர்.

ஊகம்புல்லின் நுண்ணிய குச்சியில் புழையையுடைய வெள்ளிய முள்ளைச் செருகி, அம்புகளாக்கி...

வேட்டைக்குப் பயன்படுத்தினர்.

மரக் கயிற்றால் பிணித்துச் செய்த வில்லில் இந்த அம்புகளைப் பயன்படுத்தினர் என்பதை,

'புன்றலைச் சிறாஅர் வில்லெடுத் தார்ப்பிற், பெருங்கட் குறுமுயல்'

- எனும் புறநானூற்றுப் பாடல் (புறம். 322) கூறுகின்றது.

சங்க காலத்தில் பல்வேறு வகையான விலங்குகள் வேட்டையாடப்பட்டன. அதற்குப் பல்வேறு வகையான கருவிகளும் உத்தி முறைகளும் பயன்படுத்தப்பட்டன.

▪︎ உடும்பு வேட்டை:

வேட்டுவச் சிறுவர்கள் வீட்டருகில் இருக்கும் மடுக்கரையில் உடும்பைப் பிடித்து வந்துள்ளனர் என்பதை பின்வரும் பாடலடிகள் வழி அறியலாம்

▪︎ பன்றி வேட்டை:

குறிஞ்சித் திணை வாழ்வில் பன்றி வேட்டை முக்கியமானது. சில வேளைகளில் பன்றிகள் தாக்கும் என்பதால்,

#வேடர்கள் அவை நீர் பருகச் செல்லும் வழித் தடங்களில் பதுங்குக் குழி அமைத்து அவற்றை வேட்டையாடினர்.

தினைப்புனத்தில் விளைந்த கதிர்களை மேய வரும் பன்றிகளைக் கற்பொறிகளை வைத்துப் பிடித்தனர். இக்கற்பொறி பின்வருமாறு அழைக்கப்பட்டது.

▪︎ முள்ளம்பன்றி வேட்டை:

சங்க காலத்தில் #முள்ளம்பன்றி வேட்டை ஆபத்தாக இருந்தது. சில சமயங்களில் முள்ளம்பன்றி தனக்கு ஆபத்து ஏற்படும் காலத்தில்...

உடலைச் சிலிர்த்துத் தன் முட்களால் வேட்டைக்காரனைத் தாக்கிவிடும்.

இவ்வாறு புண்பட்ட #வேட்டுவன் ஒருவன் வலிதாங்காமல் கூச்சலிட்டு அழுதபோது, அது கானகமெங்கும் எதிரொலித்ததை, பின்வரும் பாடலடிகள் விளக்குகின்றன.

உடலைச் சிலிர்த்து எதிரிகளின் மேல் முள்ளை எய்வதால் #முள்ளம்பன்றி என்றும் #எய்பன்றி எனவும் அழைக்கப்பட்டது.

▪︎ மான் வேட்டை:

சங்க கால #வேட்டுவர்கள் புதுமையான முறை ஒன்றின் மூலம் மான் வேட்டையாடினார்கள். முதலில் பெண்மான் ஒன்றைப் பிடித்து அதனை இளைப்பாறச் செய்து...

விளாமரம் அல்லது பலாமரத்தில் கட்டி வைப்பர். அந்த மானைக் காண ஆண்மான் வந்தபோது அதனை வேட்டையாடினார்கள் (புறம். 320). #பெண்மான், #சினைமான் ஆகியவற்றை வேட்டையாடுவது இல்லை.

▪︎ பறவை வேட்டை:

அக்காலத்தில் பறவை வேட்டை எளிமையாக இருந்திருக்கிறது. #கானவர் தம் குடிசைகளின் முற்றத்தில்...

மான்தோல் விரித்து அதன்மேல் தினையைத் தூவி வைத்தனர்.

அதனைத் தின்னவந்த கானக்கோழி, பறவை, புறா முதலானவற்றைப் பிடித்துச் சமைத்துண்டனர் (புறம்.319).

▪︎ புலி வேட்டை:

சங்ககால #வேட்டுவர்கள் புலிகளையும் வேட்டையாடியுள்ளனர். அவை வரும் தடமறிந்து அங்கு வலைகளை விரித்துக் காத்திருந்தனர்..

வலையில் சிக்கியவுடன் அஞ்சாது பாய்ந்து தாக்கினர்.

இத்தகைய வேட்டையில் #வேட்டுவன் மீது #புலி பாய்ந்து மார்பைக் கிழித்துப் புண்ணாக்கியதும் உண்டு என,

பழந்தமிழரின் வீரத்தை #மலைபடுகடாம் பின்வருமாறு விளக்குகிறது.

▪︎ யானை வேட்டை:

சங்ககால மக்கள் #யானை வேட்டையிலும் ஈடுபட்டனர்.

தினைப் புனங்களில் கதிர்களைத் தின்ன வரும் யானைகளைப் பிடிப்பதற்குப் பரண் அமைத்துக் காத்திருந்தார்களாம்.

யானை வந்தபோது #கானவர் அனைவரும் ஒன்று திரண்டு வளைத்துப் பிடித்தார்களாம்.

அப்போது ஏற்பட்ட ஆரவாரம், கூச்சல் எல்லாம் கானகமெங்கும் எதிரொலித்ததாம் (மலைபடு. 277-279).

அகநானூற்றுப் பாடலொன்று (13:5-9) குழி வெட்டி வைத்து யானைகளைப் பிடிக்கும் முறையை,

'குழியில் கொண்ட மராஅ யானை' - அகம்.13: 7 எனும் அடி விவரிக்கிறது.

வேட்டையாடிய யானையின் தோலும் தந்தமும் கலைப் பொருட்களாயின.

வேட்டை என்றாலே ஆதிக்கருவி 'வில்லும் அம்பும்' தான்.

சங்க காலத்தில் #வில் அதிகமாகப் பயன்பட்டுள்ளது என்பதை, பின்வருமாறு அறிகிறோம்

'விடுகணை வில்லொடு பற்றிக் கோடு இவர்பு' (குறுந். 274:3)

▪︎ முயல் வேட்டை:

சங்க கால #வேட்டுவர்கள் குறுந்தடி எறிந்து முயலைப் பிடித்துள்ளனர். இதனைப் #புறநானூறு (337) பின்வருமாறு விவரிக்கிறது.

'குறுங்கோ லெறிந்த நெடுஞ்செவிக் குறுமுயல்'

இப்பாடலில் வரும் #குறுங்கோல் என்பது #வளைதடி ஆகும்.

#ஐங்குறுநூறு (87) பாடல் ஒன்று மாலை வெண்காழை எறிந்து முயலைப் பிடித்தனர் என்கிறது. இவ்வகைக் குறுந்தடிகள் மரத்தாலோ இரும்பாலோ செய்யப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

வேட்டையாடும் கருவிகளில் #குறுந்தடி என்னும் #வளைதடி மிகவும் தொன்மையானது, தனித்துவமானது. இது சங்க இலக்கியத்தில் பதிவாகியுள்ளது.

மாலை வேளையில் தினைப்புனத்துக்குள் புகும் விலங்குகளை வெருட்டி ஓட்டுவதற்குக் குறுந்தடியைச் சுழற்றி எறிந்தனர் என்கிறது இப்பாடல்.

வெண்மையான வயிரம் பாய்ந்த இந்த வளைதடியைக் குறுந்தொகை #வெண்காழ் என்கிறது.

பின்வரும் #புறநானூறு (339: 4) இக்கருவியைக் #குறுங்கோல் எனக் குறிப்பிடுகிறது.

சங்ககால #வேட்டுவர்கள் வேட்டையில் நாயைப் பயன்படுத்தினர் என்பதை பின்வருமாறு அறியலாம்.

'கடுங்குரற் பம்பைப் கதநாய் வடுகர்' (நற். 212)

அதுபோல வீட்டில்
வளர்க்கும் பழக்கப்படுத்தப்பட்ட பறவையைக் கொண்டு கூவ வைத்து மற்ற பறவைகளைப் பிடித்த முறையையும் காண்கிறோம்.

இப்பறவையை #நற்றிணை (212), 'பார்வைப் புள்' (புள் = பறவை) என்கிறது.

இவ்வாறே #கும்கி யானையை வைத்து யானையைப் பிடிப்பதும்,

வீட்டு முற்றத்தில் கட்டி வைத்திருக்கும் பார்வை மான்களைக் கொண்டு, மான்களைப் பிடிப்பதும் நிகழ்ந்துள்ளன (பெரும்பாண். 95-96).

- நன்றி.