Thread by @anbezhil12

#ஏன்மாறினோம்? #யாரைகுற்றம்சொல்வது?
நம் சமூகத்தில் இன்று திருமணமான பெண்கள் பெரும்பாலும் புடவை அணிவதை நிறுத்தி விட்டார்கள்.
நெற்றியில் திலகம் ஒரு காலத்தில் நம் அடையாளமாக இருந்தது. வெறுமையான நெற்றியை அசுபமாகவும், துக்கத்தின் அடையாளமாகவும் கருதிய ஆண்களும் பெண்களும் பாழ் நெற்றியுடன்

இருப்பதை நாகரீகம் என்று கருதும் காலமாகிவிட்டது. பாரம்பரிய பண்டிகைகளை நம் குடும்ப வழக்கப்படி கொண்டாடுவது அரிதாகி வருகிறது. இன்றைய தலைமுறை கோவில்களுக்கு செல்லாதது மட்டுமல்ல, கோயில்களை பார்ப்பதைக் கூட விட்டுவிட்டார்கள். ஒரு சிலர் கோயிலுக்கு சென்றாலும் 5 அல்லது 10 நிமிடங்கள் சுற்றுலா

போல செல்கிறார்கள். பெரும்பாலானோர் ஒன்று தேவைப்படும் போதோ அல்லது துன்பத்தில் இருக்கும்போதோ மட்டுமே கோயிலுக்கு செல்கின்றனர். நம் குழந்தைகள் கோவிலுக்குச் செல்வதற்கான சரியான காரணத்தையும், கோயிலில் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதையும், வழிபடுவது அவர்களின் கடமை என்பதையும் அவர்களுக்கு

சொல்கிக் கொடுத்து ஆன்மீகத்தை உணர்த்தி வழி நடத்த தவறி வருகிறோம். நம் பிள்ளைகள் கான்வென்ட் பள்ளிகளில் படித்த பிறகு ஆங்கில கவிதைகள் சொல்வதில் பெருமிதம் கொள்கிறோம். ஆனால் ஆன்மீக ஸ்லோகங்களை அறிந்து கொள்ளாததைப் பற்றி கவலை கொள்வதில்லை. வீட்டுற்கு வருபவருக்கு வணக்கம் சொல்லி வரவேற்க கற்று

கொடுக்காமல் ஹாய் ஹலோ பை பை சொல்ல பழக்குகிறோம். நம் பிள்ளைகள் ராமாயணம், கீதை, திருவாசகம் போன்ற ஆன்மீக நூல்களை படிக்க வைப்பதில்லை. நாம் நம் வேர்களுடனான உறவை அறுத்துக் கொண்டு வளர பார்க்கிறோம். அது அறிவியல் பூர்வமாக சாத்தியமா என்று சற்றே சிந்திக்க வேண்டும். நாகரீகம், வரலாறு, மரபுகள்,

பாரம்பரியம் போன்ற அனைத்தையும் கொண்டிருந்தோம். குருட்டு நவீனத்துவம் என்ற பெயரில் அனைத்தையும் தியாகம் செய்து விட்டோம். திலகம், யக்ஞோபவீதம், சிகை அணியவேண்டியவர்கள் அதனை தவிர்க்கிறார்கள். பெண்கள் திலகம், வளையல்கள் மற்றும் மங்களசூத்திரம் அணிவதற்கு வெட்கப்படுகிறார்கள். அவற்றைத்

தேவையற்றதாகக் கருதி, நம் அடையாளத்தை வெளிப்படையாகக் காட்ட சங்கடப்படுகிறோம். நவீனத்துவம் என்ற பெயரில், அதிகாலை 4-5 மணிக்கு எழும் பழக்கத்தை விட்டுவிட்டு, நம் சடங்குகள் மற்றும் பழக்க வழக்கங்கள், மரபுகள் அனைத்தையும் இழந்து வருகிறோம். ஒரு சமூகம் தன் அடையாளங்களைப் பாதுகாக்க இயற்கையாகவே

விழிப்புடன் இருக்க வேண்டும். ஆனால் நாம் அப்படி இல்லை. உண்மையான பிரச்சனை என்னவென்றால், நம் சமூகம் விழித்திருக்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறோம் ஆனால் யாருமே நடைமுறைக்கு உதாரணமாக தற்போது வாழவில்லை. எனவே சமூகம் மட்டுமல்ல, சொந்த குடும்ப உறுப்பினர்களும் நம் மதப் பேச்சுகளைக் கேட்பதில்லை

முதலில் நம் நாகரீக அடையாளம் மற்றும் அதன் சின்னங்களை அணிந்து கொள்வதில் பெருமிதம் கொள்ள, சமூக கலாச்சாரத்தை வளர்த்துக் கொள்ள விழிப்புணர்வை உருவாக்கவேண்டும்.
பண்பாட்டையும், தர்மத்தையும் காப்பாற்ற முயற்சி எடுப்போம்.
வளர்க பாராம்பரியம். எந்த மதமாக இருந்தாலும் மதப் பண்பாடுகளை பின்பற்றி

அதன் வழி நடப்பதே நல்லது. காரணம் மதக்கோட்பாடுகள் அனைத்துமே மனிதனை நெறிமுறை படுத்தவே முன்னோர்களால் வகுக்கப்பட்டன.
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻