Thread by @anbezhil12

#விஷ்ணு_சஹஸ்ரநாமம்
35வது திருநாமம்
ப்ரபவே நம:

வசுதேவரின் சகோதரியான ஸ்ருதஸ்ரவா, சேதி தேசத்து மன்னன் தர்மகோஷனை மணந்தாள். அவர்களுக்கு மகனாகப் பிறந்தான் சிசுபாலன். சனகாதி முனிவரின் சாபத்தால் வைகுந்தத்தின் வாயில் காப்பாளர்களான ஜய-விஜயர்களே ஹிரண்யகசிபு- ஹிரண்யாக்ஷனாகவும், ராவணன்-

கும்பகர்ணனாகவும், சிசுபாலன் -தந்தவக்ரனாகவும் பிறந்தார்கள். இதில் சிசுபாலனின் பிறப்பு அதிசயமானது. பிறக்கும் போதே நான்கு கைகளோடும் மூன்று கண்களோடும் பிறந்தான். திருமால்-சிவன் இருவரின் ஒருங்கிணைந்த அம்சமாகத் தனக்குக் குழந்தை பிறந்திருப்பதைக் கண்டு மகிழ்ந்தாள் ஸ்ருதஸ்ரவா. அச்சமயம்

வானில் ஓர் அசரீரி ஒலித்தது: “யார் இந்தக் குழந்தையைத் தூக்கும் போது, இக்குழந்தையின் கூடுதல் இரு கைகளும், மூன்றாவது கண்ணும் மறைகின்றனவோ, அவரால் தான் இக்குழந்தைக்கு மரணம் ஏற்படும்!” இதைக் கேள்வியுற்ற அனைவருமே அந்தக் குழந்தையை நெருங்க அஞ்சினார்கள். கண்ணனும், பலராமனும் தங்களின் அத்தை

ஸ்ருதஸ்ரவாவைக் காணச்சென்ற போது, கண்ணன் “அத்தானே!” என்றபடி ஆசையுடன் சிசுபாலனை தூக்கி கொஞ்சினான். சிசுபாலனின் கூடுதல் இரண்டு கைகளும் மூன்றாவது கண்ணும் மறைந்து விட்டன.
“ஐயோ!” என்றாள் ச்ருதச்ரவா. “கண்ணா! என் மகனை நீயா கொல்லப்போகிறாய்?” என்று கேட்டாள்.
“அவன் ஒழுங்காக இருந்தால் நான்

ஏன் கொல்லப் போகிறேன்? தவறு செய்தால் கொல்லுவேன். அதிலும் உங்களுக்காக ஒரு சலுகை தருகிறேன். ஒரு நாளைக்கு அவன் தொண்ணுற்றொன்பது தவறுகள் வரை செய்யலாம். உங்களுக்காக நான் அவற்றைப் பொறுத்துக் கொள்கிறேன்!” என்றான் கண்ணன். சிசுபாலன் கிருஷ்ண துவேஷியாக வளர்ந்தான். தினமும் கண்ணனைக் கீழ்மை

வசவுகளால் ஏசினான். ஆனால், வசவுகளின் எண்ணிக்கை ஒரு நாளைக்குத் தொண்ணூற்றொன்பது முறைக்கு மேல் போகாமல் பார்த்துக் கொள்வான். பாண்டவர்கள் ராஜசூய யாகம் செய்த போது, கண்ணனுக்கு முதல் பூஜை செய்தார்கள். அதைக் கண்ட சிசுபாலனுக்குக் கோபம் தலைக்குமேல் ஏறியது. நூறாவது தவறு செய்தால் கண்ணன்

தன்னைக் கொல்வான் என்பதைக் கூட ஆத்திரத்தில் மறந்து போய்ச் சுடுசொற்களால் கண்ணனை ஏசத் தொடங்கினான். அங்கிருந்தவர்கள் எல்லோரும் கொதித்து போனார்கள். ஆனால், கண்ணன் சிரித்தபடியே சிசுபாலன் எத்தனை முறை தன்னை ஏசுகிறான் என்று கணக்கிட்டுக் கொண்டே இருந்தான். எண்ணிக்கை நூறை தாண்டி விட்டது. உடனே

கண்ணன் எழுந்து, “பெரியோர்களே! நான் நரகாசுரனுடன் போரிடச் சென்ற போது, என் பாட்டனார் உக்கிரசேனரைச் சிறைப் பிடித்து வைத்தவன் இந்த சிசுபாலன். என் தந்தை வசுதேவர் அசுவமேத யாகம் செய்தபோது, குதிரையை மறைத்து வைத்தான். தன் சொந்த மாமனான பப்ருவின் மனைவியிடமே தவறாக நடக்க முயன்றான். என்னைக்

காதலித்த ருக்மிணியைப் பலவந்தமாகத் திருமணம் செய்ய எண்ணினான். ஆனால், நான் இவன் தாய்க்குக் கொடுத்த வாக்கைக் காப்பாற்றுவதற்காக இத்தனை தவறுகளையும் பொறுத்துக் கொண்டேன். இப்போது சிசுபாலனே தன் முடிவைத் தேடிக்கொண்டு விட்டான். இன்று நூறு முறைக்கு மேல் என்னை அவமானப் படுத்தி விட்டான். இவன்

இனி புறப்படலாம்!” என்றான். தன் சக்கராயுதத்தை அவன் மேல் ஏவினான். அது சிசுபாலனின் கழுத்தை அறுத்தது. சிசுபாலனின் உடல் கீழே விழுந்தது. அதிலிருந்து ஒரு ஒளிப்பந்து புறப்பட்டு வந்து கண்ணனின் திருவடிகளை அடைந்தது. சிசுபாலன் வைகுந்தத்தை அடைந்துவிட்டான். இத்தனை பாபங்கள் செய்த சிசுபாலன்

எப்படி முக்தி அடைந்தான்? ஜய-விஜயர் மூன்று பிறவிகள் முடிந்தபின் வைகுந்தத்துக்கு மீள வேண்டும் என்று ஏற்கெனவே எம்பெருமான் விதித்திருந்தான். அதை நிறைவேற்றுவதற்காக சிசுபாலனுக்குக் கண்ணன் முக்தியை அளித்துவிட்டான். அனைத்து உலகுக்கும் இறைவனான கண்ணனுக்குத் தான் விரும்பும் போது, தான் போட்ட

சட்டங்களை மீறுவதற்கும் உரிமையுண்டு. மனிதனாக அவன் அவதரித்தாலும் தனது இயற்கையான சக்திகளோடு தான் இருக்கிறான். எனவே அந்தச் சக்தியால் சிசுபாலன் பாபங்கள் செய்திருந்தாலும் கண்ணனே விதிகளை மீறி அது பாவிக்கும் . நினைத்த நேரத்தில் நினைத்த செயலைச் செய்வதால் எம்பெருமானுக்கு ‘ப்ரபு:’ என்ற

திருநாமம் ஏற்பட்டுள்ளது. அதுவே ஸஹஸ்ரநாமத்தின் 35-வது திரு நாமம். ‘ப்ரபு:’ என்றால் அறம், பொருள், இன்பம், வீடு என அனைத்தையும் நினைத்த நேரத்தில் அருளவல்லவன் என்று பொருள்.
“ப்ரபவே நம:” என்று தினமும் சொல்லி வந்தால் சரியான நேரத்தில் நமக்குத் தேவையானதை எம்பெருமான் அருளுவான்.

சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻