Thread by @ThanjaiMadhavan

மக்கள் வாழ்வியலில் #புடவை...!

பழைய கற்காலத்தில் மனிதன் மலைகளிலும், காடுகளிலும் அலைந்து திரிந்தான்.

விலங்கோடு விலங்காக வாழ்ந்து வந்தான்.

விலங்கின் தோல்களையும், மரப்பட்டைகளையும், மரத்தழைகளையும் ஆடையாக அணிந்து கொண்டான்.

புதிய கற்காலத்தில் மனிதன் ஒரு இடத்தில் தங்கி வாழத்தலைப்பட்டான்.

அப்பொழுது பயிர்த் தொழிலையும் மீன் பிடித்தலையும், நெசவுத் தொழிலையும் கற்றுக் கொண்டான். இதுவே மனிதனின் முன்னேற்றத்தின் முதற்படியாக அமைந்தது.

புதிய கற்காலத்தில் மனிதன் ஏதோ ஒருவகை வாழ்ந்த ஆடையினை உடுத்தியிருக்கின்றான் என்பது தெரிகிறது.

#ஆடை அணிகின்ற பழக்கம் வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்தில் இருந்தே வந்திருக்கிறது.

'ஆடையைக்’ குறிக்கின்ற சொல் தொடக்க காலத்தில் #புடவை என்ற பெயரில் வழங்கி வந்திருக்கிறது.

#புடவை என்பது ஆண், பெண் இருபாலரும் அணிந்து கொள்ளும் ஆடையைக் குறிப்பதாகும்.

ஆனால் இப்பொழுது #புடவை என்பது பெண்கள் அணிந்து கொள்ளும் ஆடையை மட்டும் குறிக்கிறது.

தமிழக மக்கள் எந்த வகையான ஆடையை அணிந்திருந்தனர்?

அணிந்து கொண்ட ஆடை எவ்வாறு நெய்யப் பெற்றது?

எந்தவகையான நூல்கள் பயன்படுத்தப்பெற்றன?

எத்தனை வகை ஆடைகள் தமிழகத்தில் இருந்திருக்கின்றன?

இவ்வினாக்களுக்குத் தொல்லியல் சான்றுகள், மேலை நாட்டார் குறிப்புகள், இலக்கியங்கள், கல்வெட்டுகள், சிற்பங்கள், ஓவியங்கள், செப்புத் திருமேனிகள் ஆகியவற்றின் துணை கொண்டு விடை அறியலாம்.

#புடவை என்பது #புடைவை என்றும் குறிக்கப்படுகிறது.

பெண்கள் இடுப்பின் பக்கவாட்டில் கொசுவம் வைத்து ஆடையைக் கட்டுவதால் #புடைவை என்று வழங்கப்பெற்றது.

#வை என்பதற்கு பொருள் #பக்கம் என்பதாகும். #புடவை என்பது துணியைக் குறிப்பதாகும்.

#புட்டகம் என்பது இடுப்பின் பின்பகுதி அதாவது #புட்டம் என்று அழைக்கப்படுவது. இப்பகுதியில் #ஆடை கட்டப்பெறுவதால் இது #புட்டகம் என்று குறிக்கப்படுகிறது.

புடவைக்குச் #சீலை என்ற பெயரும் உண்டு, 'புட்டக வரி' என்ற ஒருவகை வரி சீலை விற்போர் செலுத்த வேண்டிய வரியாக இருந்திருக்கிறது.

#புடவை என்பது #மடிகள் என்று வழங்கப்படுகின்றது. மடிகள் என்பது தூய்மையான துணிகளைக் குறிப்பதாகும்.

• தொல்லியல் ஆய்வில் புடவை:

#திருநெல்வேலி மாவட்டம், #ஆதிச்சநல்லூர் அகழாய்வில் 'நைந்த துணியின்' பகுதிகள் கிடைத்துள்ளன.

தங்க நெற்றிச் சுட்டிகள் சிலவற்றில் துளைகள் காணப்படுகின்றன.

இவற்றைக் கோர்ப்பதற்கு நூலைப்
பயன்படுத்தியிருக்க வேண்டும் என்பது தெரிகிறது.

#அரிக்கமேடு, #வசவசமுத்திரம்,
#உறையூர் ஆகிய வரலாற்றுச் சிறப்பு வாய்ந்த இடங்களில் 'சாயத் தொட்டிகள்' இருந்ததற்கான தடயங்கள் அகழாய்வில் கண்டுபிடிக்கப் பெற்றுள்ளன.

#உறையூர் அகழ்வாய்வில் ஏறக்குறைய பொ.பி 2 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து பொ.பி 5 ஆம் நூற்றாண்டைச் சார்ந்த செங்கற்களால் பெற்ற சாயமேற்றுவதற்கெனக் கருதத்தக்க கட்டடப்பகுதிகள் கண்டுபிடிக்கப் பெற்றுள்ளன.

#சாயத்தொட்டிகள் இருந்ததற்கான சான்றுகளாக சில ஊர்களின் பெயர்கள் #தொட்டி என்ற பெயரில் இன்றும் வழங்குகிறது.

#விழுப்புரம் மாவட்டம்
#திருவெண்ணைநல்லூர் அருகில் #தொட்டி என்ற பெயரில் ஓர் ஊர் வழங்குகிறது.

ஆடைகளுக்கு வண்ண மூட்டுகின்ற கலை தமிழ்நாட்டில் சிறந்து விளங்கியிருக்கிறது.

#வண்ணம் தயாரிக்க காடுகளில் முளைத்திருக்கும் செடிகளிலிருந்து தழைகளும், மரப்பட்டைகளும், அவுரிச் செடியும் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

அவுரிச் செடிகள் நம் நாட்டிலிருந்து மேலை நாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பெற்றன என்பது தெரிகிறது.

• மேலை நாட்டினர் குறிப்புகள்:

#ஹேரடோடஸ், #பிளைனி போன்றவர்கள் நம் நெசவுத் தொழிலைப் புகழ்ந்து போற்றி உள்ளனர்.

2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே கிரேக்க, அரேபிய வணிகர்கள் துணிகளை வாங்கிச் சென்று எகிப்திலும், ரோமிலும் பிற நகரங்களிலும் விற்றனர் என்று குறிப்பிட்டுள்ளனர்.

#உறையூர் நெசவுத் தொழிலுக்கும், பருத்தி ஆடைகளுக்கும், வணிகத்திற்கும் பெயர்போன நகரம் என #பெரிபுளூஸ் குறிப்பிடுகிறார்.

தமிழகத்திலிருந்து #ரோம் நாட்டிற்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பெற்ற #மஸ்லின் துணிகளை, அந்நாட்டு மக்கள் அதிக விலை கொடுத்து வாங்கினர்.

#திருச்சி, #தஞ்சை மாவட்டங்களிலிருந்து #மஸ்லின் துணிகள் #ரோம் நாட்டிற்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன என்பது தெரியவருகிறது.

சீன வரலாற்று ஆசிரியர் சௌ-ஜூ-குவா, பொ.பி 13-ஆம் நூற்றாண்டில் சோழ நாட்டிலிருந்து சீனாவிற்கு இறக்குமதியான பொருட்களின் பட்டியலைக் குறிப்பிடும்போது...

பருத்தியாலான துணிகளைகளையும், பல நிறமுள்ள பட்டு நூலையும் குறிக்கின்றார்.

#காயல் துறைமுகம் பொ.பி 13-ஆம் நூற்றாண்டில், கடல் பின் தங்கிய காரணத்தால் சிறப்பை இழந்தது.

வெனிசீய வணிகரான #மார்க்கோபோலோ தமிழ்நாட்டு மக்கள் மானத்தை மட்டும் மூடத்தக்க அளவு உடுத்துகிறார்கள்.

அரசன் அதிகத்துணி உடுத்துவதில்லை. ஆனால் உயர்ந்த வகைத் துணி உடுத்துகிறான். பல ஆபரணங்களை அணிந்து கொள்கிறான். அவை பொன்னாலானவை. இரத்தினங்கள் பதித்தவை.

இரத்தினங்கள் நிறைந்த கழுத்துப்பட்டை, பட்டு நூலில் முத்தும், செம்பும் கோர்த்த மாலை அணிந்திருந்தான் என்பதைக் குறிப்பிடுகின்றார்.

• இலக்கியங்களில் புடவை:

தொல்காப்பியத்தில் #கூறை என்ற சொல் குறிக்கப்படுகிறது. இது ஆடையைக் குறிப்பதாகும்.

கொங்கு நாட்டில் 'கொங்கே புகினும் கூறை கொண்டு ஆறு (வழி) அலைப்பர் இல்லை' என்ற அடிகள் இதனை உறுதிப்படுத்துகின்றன.

#கலிங்கம் என்ற சொல்லும் இலக்கியத்தில் குறிக்கப்படுகிறது. கலிங்க நாட்டில் இருந்து ஒருவகை ஆடை தமிழ்நாட்டிற்கு வரப்பெற்றதால் அந்த ஊரின் பெயரில் அழைக்கப்பெற்றது.

ஆடை நெய்வதற்கு வேண்டிய
மூலப்பொருளான #பருத்தி தமிழகத்தின் கிராமங்களில் அதிக அளவில் பயிரிடப்பட்டது.

இதனைப் 'பருத்தி வேலிச் சீறூர்' என்று #புறநானூறு கூறுகின்றது.

பருத்தி, இலவமரம், கோங்குமரம் ஆகியவற்றிலிருந்து கிடைக்கப்பெற்ற பஞ்சினைக் கொண்டு, ஆடைகள் நெய்யப்பெற்றன.

மரப்பட்டையிலுள்ள நாரினை எடுத்துப் பின்னி மலைவாழ் குறவர்கள் ஆடையாகப் பயன்படுத்தினர் என்பதை, 'மரனாருடுக்கை மலையுறை குறவர்' என்று #நற்றிணை கூறும்.

பட்டு நூலைப் பயன்படுத்திப் #பட்டாடை நெய்தனர்.

எலியினுடைய உரோமத்தைப் பயன்படுத்தி ஆடை நெய்தனர் நம் தமிழ் மக்கள்.

ஆடைகள் அரும்பி மலர்ந்த பகன்றைப் பூப்போன்றும், பாம்பு உரித்த தோல் போன்றும், மூங்கிலின் உட்புறத்தேயுள்ள தோல் போன்றும், புகையை விரித்தாற் போன்றும், பாலாவியைப் போன்றும் விளங்கின என்பது போன்ற குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன.

ஆடைகள் தடித்தகரையினை உடையவைகளாகவும், பூவேலைப்பாடு செய்யப்பெற்றும் இருந்தன.

• ஆடை தைப்போர்:

தமிழ்நாட்டு மக்கள் நன்கு தைக்கப்பெற்ற ஆடைகளை அணிந்திருந்தனர்.

ஆடையினைத் தைத்தவர்கள் #துன்னகாரர், #துன்னவினைஞர் என்று அழைக்கப்பெற்றனர்.

ஆடைகள் வெளுத்துப் பசையில் தோய்த்தெடுத்து உடுத்தப்பட்டன. மக்கள் தூய்மையான ஆடையை அணிந்திருந்தனர்.

ஆடைகளுக்கு மணங்கமழும் அகிற்புகையை ஊட்டினர் என்றும், ஏழு காலத்திற்கு ஏற்றாற்போல் உடை அணிந்தனர் என்றும் தெரிகிறது.

நீராடும் பொழுது தனி உடை அணிந்தனர். அது #புட்டகம் (#உள்ளாடை) என்று அழைக்கப்பெற்றது.

செந்நிற ஆடையை 'ஆறலைக் கள்வர்கள்' அணிந்தனரென்றும், 'துணைப்புணர்ந்த மடமங்கையர்' பட்டு நீக்கித் துகிலுடுத்தினரென்றும், நீலநிறத்துணி படுக்கையில் விரிக்கப் பெற்றதென்றும் இலக்கியங்கள் குறிக்கின்றன.

• அரசன் அணிந்திருந்த ஆடைகள்:

அரசன் காலையில் எழுந்து நாள் கடன்களை செய்துமுடித்து, மார்பில் சந்தனம் பூசி, முத்தாரங்களையும் தரித்து கரத்தில் வீரவளை பூண்டு, கஞ்சி போடப்பட்ட துகிலை இடையில் அணிந்து, தெய்வத்தை வழிபட்டான் என்று #மதுரைக்காஞ்சி குறிக்கிறது.

தெய்வ வழிபாட்டின்போதும், தானங்கள் செய்தபோதும், மஞ்சள் நிறப் பட்டணிந்து இருப்பது வழக்கம்.

இவை முடிந்தவுடன் மஞ்சள் நிறப்பட்டை நீக்கி, வெள்ளையான துகிலை அணிந்து கொண்டான். இத்துகிலும் கஞ்சி போடப்பட்டிருந்தது.

• ஆடைகள் எத்தனை வகை:

#நெய்தற்கலை தமிழகத்தில் சிறந்து விளங்கியது.

36 வகை ஆடைகள் நெய்யப்பெற்றன என்று 'அடியார்க்கு நல்லார்' பின்வருமாறு குறிக்கின்றார்.

• ஆடை நெய்தவர் யார்:

ஆடை நெய்தலாகிய, நெசவுத் தொழிலைச் செய்தவர்களைக் கல்வெட்டுகள் #கைக்கோளர், #சாலியர், #சோழியசாலியர், #பட்டசாலியர், #சேணியர் என்று குறிக்கின்றன.

இவர்களின் மீதும், பட்டு நூலின் மீதும், பட்டாடையின் மீதும் தறியின் மீதும், அவர்கள் குடியிருப்புக்களின் மீதும்...

பல்லவர், சோழர், பாண்டியர், சம்புவராயர், விஜயநகர அரசர்கள் பல்வேறு வரிகளை விதித்தனர்.

பேர்கடமை, பஞ்சுபீலி,
பட்டாடை, நூலாயம் பட்டாடை, ஆயம் தறியிறை, தறிக் கடமை, அச்சுத்தறி, பறைத்தறி, சாலிகத்தறி, குசத்தறி, வாசல்வரி போன்ற வரிகளை விதித்தனர் என்பதைக் கல்வெட்டுகள் குறிக்கின்றன.

காசாக்குடிச் செப்பேடு, தண்டந் தோட்டம் செப்பேடு ஆகியவை தறியைப் பற்றிக் குறிக்கின்றன. இத்தறியிறையிலிருந்து அரசிற்கு வருவாய் வந்ததாகக் குறிப்புகள் உள்ளன.

தறியிறை, காசாயம் என்ற பிரிவின் கீழ் வந்துள்ளது. தறியின்மீது விதிக்கப்பட்டிருந்த வரி காசாகவே விதிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

- நன்று.