Foi a primeira muller asiática en protagonizar un filme en Hollywood. Foi capaz de transcender os roles estereotípicos que o cinema clásico lle reservaba.
Joséphine Baker (1906-1975)
🎞️Zouzou (Marc Allégret, 1934)
As "primeiras veces" que protagonizou esta actriz multidisciplinar non caben nun só tuit. A miúdo sexualizada polo exótico, non quitou que fora unha muller independente e de firmes ideais.
Jane Darwell (1879-1967)
🎞️The Grapes of Wrath (John Ford, 1940)
Foi máis coñecida xa na súa madurez, con cincuenta anos, provinte do teatro, cando deu os seus roles máis memorables. Unha das mellores actrices da súa época.
Hattie McDaniel (1895-1952)
🎞️Gone with the wind (Victor Fleming, 1939)
A primeira persoa afroamericana en gañar un #Oscar, aínda que non lle deixaron recollelo. Aparte do obvio, foi unha grande actriz cómica na súa época.
Fredi Washington (1903-1994)
🎞️Imitation of Life (John M. Stahl, 1934)
Aínda que puidera "pasar" por branca, nunca renegou da súa orixe afroamericana. Retirouse do cinema pouco despois do seu rol máis coñecido para adicarse á loita polos dereitos civís.
Katy Jurado (1924-2002)
🎞️High Noon (Fred Zinnemann, 1952)
Loitou contra o estereotipo de latina do Hollywood da época, que até o momento só as sexualizaba, como á tamén lembrada Dolores del Río. E aínda lles queda moito por aprender, incluso hoxe... 👇
Que teñen en común, para non aparecer na lista? Creo que é doado atopar o nesgo, non si? Quizabes deberiamos considerar que non é (nin foi) sempre necesario ser bela, caucásica ou nova para ser unha enorme actriz. 👇
*Poderiamos tamén engadir boas actrices belas, caucásicas e novas que, por seren menos coñecidas, non terían por que faltar na lista orixinal, como Maureen O'Hara (enorme nos filmes de John Ford). 👇
Pásalle isto mesmo aos actores de xénero masculino? Non a miúdo 😅 Ninguén dubida que Peter Lorre fose un bo actor*
*antes de que nos vaiades á iugular, falo de beleza canónica. Que despois, cada un ten os seus gustos! 👇
Ficaron moitas no noso tinteiro por non traballar especificamente en Hollywood, como Setsuko Hara, que traballou con xente como Yasujiro Ozu ou Akira Kurosawa. 👇
E a vós que vos parece? Engadiriades algunha entrada a esta lista? 📝
Queredes que faga unha lista como esta con actores do Hollywood Clásico?
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
En novembro de 2022 comezou a circular pola rede o último grande descubrimento cinematográfico: atopárase un filme de 1973 producido por Scorsese que se cría perdido: Goncharov.
Queredes saber todos os detalles desta historia?
Entón, seguídenos o fío... 👇
Os primeiros que tiveron a sorte de ver o filme emitiron o seu xuízo: tratábase dunha obra mestra, cecais a mellor historia de gangsters nunca contada, dirixida por un director case descoñecido ao acubillo de Scorsese.
Xa coñecemos a súa importante labor como produtor e dinamizador de grandes carreiras cinematográficas das marxes, así que non nos estraña nada a nova...
Morreu Jean-Luc Godard (1930-1922) e nós aquí dubidamos de se poñer algúns fotogramas dos seus mellores filmes ou a imaxe de Agnès Varda chamándoo "pelello de can" por non querer recibila na súa casa🤷
Separamos o autor da obra? Honramos a súa irreverencia? Rexeitamos as súas pretensións?
Como nota, a primeira curta que gravou a que aquí escribe foi inspirada en À bout de souffle (1960).
Se sodes tan frikis do cinema coma nós, non podedes perdervos #Ennio, de Giuseppe Tornatore. Até o xoves, podes vela en @numaxcoop!
A nós encantounos ❤️
Por iso quixemos facer unha lista de filmes para revisar antes de ver a película. (E así evitar spoilers!)
Acción! 🎬
🎞️Il federale (Luciano Salce, 1961)
O primeiro filme para o que Morricone compuxo a banda sonora.
🎞️Per un pugno di dollari (Sergio Leone, 1964)
🎞️Per qualche dollaro in più (Sergio Leone, 1965)
🎞️Il buono, il brutto, il cattivo (Sergio Leone, 1967)
A obrigada triloxía do dólar, que renovou a maneira de musicar filmes para sempre. O berro do coiote! 🦊
#Kinocube está de vacacións esta semana, mais non por iso deixamos de celebrar o #Orgullo
Queriamos centrarnos, por esta vez, na visibilidade bisexual no cinema. Atopámonos cun baleiro longo e unha manchea de problemas 😅
Explicámonos👇 (e si, tamén recomendacións de pelis!)
O baleiro é até máis ou menos 1960, cando chega a modernidade ao cinema, o amor libre, a revolución sexual... até ese momento, nós non atopamos exemplos de personaxes bisexuais no cinema.
Eh, non quere dicir que non haxa, senón que non os atopamos. Se sabedes dalgún, avisade!👇
A partir de 1960, chegan os ✨problemas✨. Para comezar, o estigma da bisexualidade de sempre: que bisexualidade e promiscuidade van da man. Nos anos 90 é especialmente chocante a cantidade de mulleres obxecto catalogadas como bisexuais no cinema 👇
Aquí tamén podemos engadir algunhas cousiñas. Encántanos que engadiran a Sidney Poitier! 😍 (Aínda que vexo que nalgúns comentarios ao chío orixinal non o consideran á altura. Nós non somos desa opinión) 👇
Antes de nada, ocórrensenos un lote de actores non-canonicamente-guapos-nin-novos de grande fama e talento na Idade Dourada: Emil Jannings, Lon Chaney, Charles Laughton, Wallace Beery, Peter Lorre, John Carradine...
Como diciamos onte, o nesgo non lles afecta igual.👇