ببینید عزیزان اگر واقعاً فکر می‌کنید با یک روز صبح جمعه ساعت ۸ از خواب بلند شدن و نیم ساعت در صف رای‌گیری ایستادن قرار است تمام مشکلات چند ده ساله‌ی ما حل شود که خُب بسیار در اشتباهید! اصلاً موضوع انتخابات نبود، موضوع #مطالبه‌گری است.
https://twitter.com/itsmereza/status/1551834084288204800
من بعضی وقت‌ها اعتراضات مردم در کشورهایی مثل ایالات متحده را که می‌بینم قبطه می‌خورم. سر هر موضوع کوچک و بی‌خودی از نظر ما (مثلاً عدم ملاحظات محیط زیستی توسط یک تولید کننده محصولات شیمیایی!) در خیابان جمع می‌شوند و پلاکارد دستشان می‌گیرند و تا حقشان را نگیرند دست بردار نیستند.
اینجا ولی هر بلایی سرمان می‌آورند جاخالی می‌دهیم. دیگه ته اعتراضمان ناز کردن و رای ندادن است. شورای نگهبان هم بهانه است وگرنه چرا آمار مشارکت انتخابات شورای شهر و روستا ان‌قدر پایین بود؟ نمی‌خواهیم مشکل را حل کنیم، می‌خواهیم «تاج قربانی» رای روی سرمان بگذاریم.
می‌دانیم آخر مالیات‌دهی، مطالبه‌گری است، پس از همان اول مالیات نمی‌دهیم. حین فرار مالیاتی هم خودمان را یک‌جوری قانع می‌کنیم که قرار بود این پول به سوریه و لبنان برسد! در اداره دولتی یک نفر رشوه می‌گیرد. می‌گوییم این کثافت‌ها سر و ته یکی هستند، چرا من گزارش کنم؟
تازه اگر کارم راه بیفتم خودم هم رشوه هم می‌دهم. راستش ما ایرانی‌ها خیلی آدم‌های علیه‌السلامی نیستیم. خیلی دوست داشتم بگویم این تورم دو رقمی چند دهه اخیر است که مردم را این‌طور بار آورده اما به تاریخ که نگاه می‌کنم (حداقل از صفویه به این طرف) ما همین بوده‌ایم.
پر توقع و کوته‌بین، همیشه به گذشته پر افتخارمان می‌نازیم و اگر در دنیای امروز کم آوردیم، افسانه‌هایی مثل نصف ناسا ایرانی هستند می‌سازیم. یکبار برای همیشه بپذیرید. ما مردمی هستیم «متوسط»، درآمد سرانه‌مان متوسط است، IQمان متوسط است، دغدغه‌هایمان متوسط است، کیفیت زندگیمان متوسط است.
اگر قرار است بهتر از این باشیم، باید خودمان تلاش کنیم. باید مطالبه‌گری کنیم. اگر فکر می‌کنید نمی‌توانید این کار را بکنید و دنبال لقمه حاضر و آماده هستید و می‌خواهید از کالج که بیرون آمدید، درآمد سالیانه‌تان از ۸۰ درصد مردم جهان بهتر باشد، بروید، واقعاً بروید.
بمانید فقط خودتان را اذیت می‌کنید. چون من از این مردم (که خودم هم شاملش می‌شوم) چشمم آب نمی‌خورد. ما مردم فقط روی نفت نشسته‌ایم و هر از گاهی ماشین حساب را در می‌آوریم که اگر nمیلیون بشکه نفت ۱۱۰ دلاری می‌فروختیم به هر ایرانی xتومان می‌رسید. بعد هم که حسرت زندگی نرمال را می‌خوریم.
سطح دغدغه و فرهنگ جهان سوم، مطالباتمان اما جهان اول. خلاصه به‌قول یک آهنگی از رضا یزدانی که می‌گفت «نگران‌باش، حل نمی‌شه» باید نگران باشیم، چون ظاهراً قرار نیست حل بشود...
*غبطه
شک کردم و آخر هم کار دستم داد :)
شک کردم و آخر هم کار دستم داد :)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
