Thread by @anbezhil12

#தீட்சிதர் 'தீட்சிதர்கள், நடராஜப் பெருமானுக்கு பூஜை செய்வதையே தொண்டாகக் கருதி வாழ்ந்து வருபவர்கள். எப்போதும் மனத்தில் ஈசனையும், மடியில் விபூதிப் பையையும் வைத்திருப்பவர்கள். அர்ப்பணிப்பு மனோபாவத்தில், சிவனாரிடம் முழுவதுமாகச் சரணடைந்தவர்கள்' என்று பெரியபுராணத்தில், தில்லைவாழ்

அந்தணர் சருக்கம் எனும் பகுதியில், தீட்சிதர்களைப் போற்றி விவரித்துள்ளார் சேக்கிழார் பெருமான். ‘தில்லை மூவாயிரம்’ என்றொரு வாசகம் மிகப் புராதனமானது. அதாவது, தில்லைவாழ் அந்தணர்கள் எனப்படும் தீட்சிதர்கள் மூவாயிரம் பேரைக் குறிப்பிடும் வாசகம் அது. தை மாதத்தில், வியாழக்கிழமையும் பூச

நட்சத்திரமும் கூடிய நன்னாளில், ஆனந்த நடனக் காட்சியை வியாக்ரபாதருக்கும், பதஞ்சலி முனிவருக்கும், தேவர் பெருமக்களுக்கும் காட்டி அருளினார் ஆனந்தக் கூத்தன். அந்த வேளையில், திருக்கயிலாயத்தில் இருந்து சிவனாருடன் மூவாயிரம் வேத விற்பன்னர்களும் வந்தார்கள். அவர்களுக்கு குருவாக இருந்து நடராஜ

பெருமானே வேதங்களைத் தந்தருளினாராம். ஈசனிடமே தீட்சை பெற்றவர்கள் எனும் பெருமைக்கு உரியவர்கள் ஆனதால், அந்த மூவாயிரம் பேரும் தீட்சிதர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டார்கள். தமிழ்நாட்டின் வேத சைவ பிராமண சமூகமாகும். அவர்கள் முக்கியமாக சிதம்பரம் நகரத்தின் நடராஜர் கோயிலை மையமாகக் கொண்டவர்கள்.

தீட்சிதர்கள் குடும்பங்களுக்குள்ளேயே திருமணம் செய்துகொள்வார்கள். வெளியே பெண் எடுப்பதில்லை. வெளியூருக்கும் செல்வதில்லை. ஸ்ரீவத்ஸ, கௌண்டின்ய, ரிஷிக்யான்யர், விஸ்வாமித்திர கோத்திரம் என்ற நாலு கோத்திரங்கள் தீட்சிதர்களுள் உண்டு. இந்த நான்கு கோத்திரங்களுக்குள் தான் பெண் எடுத்து, பெண்

கொடுத்து (அவரவர் கோத்திரத்தைத் தவிர, மற்ற கோத்திரங்களில்) மணம் செய்கின்றனர். தீட்சிதர் குடும்பத்தில் பிறந்த ஆண் குழந்தை, உபநயனம் முடிந்து, திருமணமாகி, மாங்கல்யதாரணம் வைபவம் நடந்து முடிந்த அந்த நிமிடத்தில் இருந்து அவர் தீட்சிதர் எனும் அடைமொழியுடன் அழைக்கப்படுகிறார். எத்தனையோ

சிவாச்சார்யர்களுக்கும் பட்டாச்சார்யர்களுக்கும், குருக்கள்களுக்கும் கிடைக்காத ஒரு பெருமை, தில்லை வாழ் தீட்சிதர்களுக்குக் கிடைத்திருக்கிறது. தஞ்சைப் பெரியகோயிலில், கோபுரத்தின் உட்பகுதிகளில் நிறைய ஓவியங்கள் உள்ளன. அதில், பொன்னம்பலத்தானை ராஜராஜசோழன் வணங்குவது போலவும், அருகில்

தில்லைவாழ் அந்தணர்கள் நிற்பது போலவும் ஓர் ஓவியம் உள்ளது. சுமார் ஆயிரம் வருடங்களைக் கடந்த தஞ்சை பெரிய கோயிலில் தீட்சிதர்களின் ஓவியங்களும் இருக்கின்றன என்றால், அவர்களின் பாரம்பரியத்தை தெரிந்து கொள்ளலாம். அவர்கள் முதலில் சோழ அரசாங்கத்தில் சடங்கு செய்பவர்களாக இருந்தனர். சோழ மன்னர்

காலத்தில், அவர்களுக்குத் தில்லைவாழ் அந்தணர்களே முடிசூட்டுவது மரபு. அப்படி ஒரு பெருமையை சோழ மன்னர்கள், தீட்சிதர்களுக்குத் தந்திருந்தார்கள். சோழர்களின் பின்னடைவுக்குப் பிறகு, களப்பிரர்கள் இங்கே ஆட்சி செய்தார்கள். அச்சுதக் களப்பிர மன்னன் என்பவன், தில்லையம்பதிக்கு வந்தான். கோயிலுக்கு

வந்தவன், ‘எனக்கும் முடிசூட்டுங்கள்’ என்றான். ஆனால், தீட்சிதர்கள் மறுத்துவிட்டார்கள். ‘சிவமே கதியென்று இருந்த சோழ மன்னர்களைத் தவிர, வேறு எவருக்கும் முடிசூட்டி மரியாதை செய்ய மாட்டோம்’ என்று உறுதியாக இருந்தார்கள். ‘உயிரை விடத் தயாரா?’ என்று அவர்களை அச்சுறுத்தினான். அதில் ஏராளமான

தீட்சிதர்கள் சேர தேசமான கேரளத்தை நோக்கி ஓடி, அங்கே சிவபூஜையில் ஈடுபட்டார்கள். பிறகு, மன்னனின் கனவில் வந்த சிவனார், அவன் சிரசில் தனது திருவடியை வைத்தார். அகம் குளிர்ந்த மன்னன், தன் தவறை உணர்ந்து, தீட்சிதர்களை மீண்டும் சிதம்பரத்துக்கு அழைத்து வந்து, மன்னிப்புக் கேட்டான். அதையடுத்து

அந்நியர்களின் படைகள் உள்ளே நுழைந்து, பல கோயில்களை இடித்தன. இறை விக்கிரகங்களைச் சிதைத்தன. அப்போது தில்லை நடராஜப் பெருமானின் விக்கிரகத்தைக் காப்பாற்றுவதற்காக அதைத் திருவாரூர், குடுமியான்மலை, மதுரை எனப் பல ஊர்களுக்கு மறைவாக, பத்திரமாக எடுத்துச் சென்றார்கள் தீட்சிதர்கள். இப்படிக்

கட்டிக் காபந்து செய்ததில், முத்தைய தீட்சிதர் என்பவருக்குப் பெரும் பங்கு உண்டு. இந்தத் தகவல்களை திருவாரூர் கோயிலில் உள்ள மராட்டியர்களின் செப்பேட்டில் பார்க்கலாம் என்கிறார் குடவாயில் பாலசுப்ரமண்யம் அவர்கள். வேதமே முக்கியம் எனக் கொண்டு பதஞ்சலிமுனிவர் அருளிச் சென்ற பூஜா சூத்திரத்தின்

படிதான் இந்தக் கோயிலில் பூஜைகளும் வழிபாடுகளும் நடைபெறுகின்றன. இங்குள்ள தீட்சிதர்களில் தலைவர், தொண்டர் என்றெல்லாம் இல்லை. ஒன்பது பேர் கொண்ட குழுவை வருடந்தோறும் அமைத்து, அந்தக் குழுவினரின் சொல்லுக்குக் கட்டுப்பட்டு, ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு வேலை பிரித்து வழங்கப்படுகிறது. அவர்கள்

சிதம்பரம் நடராஜர் கோயிலின் பரம்பரை அறங்காவலர்களாகவும் பணி ஆற்றுகிறார்கள். ஒவ்வொரு தீக்ஷிதரும் சிதம்பரம் நடராஜர் கோயிலின் அறங்காவலர் ஆகவும் அர்ச்சகர் ஆகவும் உரிமை பெறுகிறார். கேரளாவின் நம்பூதிரி பிராமணர்களைப் போலவே இவர்களும் தலைக்கு முன்னால் முன்குடுமி போட்டுக் கொள்கின்றனர்.

#சிவாச்சாரியார் என்போர் சிவாலயத்தில் பூசை செய்யவும், சிவாலயத்தின் பிரதிஷ்டை செய்யவும், சிவாலய விழாக்களை செய்யவும் தகுதியுடையோர் ஆவார்கள். இவர்கள் சிவாகம முறைப்படி இதனை செய்கிறார்கள். இவர்கள் ஆன்மார்த்தம், பரார்த்தம் எனும் இரு வகை பூசை முறைகளை செய்பவர்களாகும். இதை எல்லாம் அவர்கள்

வேத பாடசாலையில் சேர்ந்து பயின்று இருப்பார்கள். இவர்களை சிவப் பிராமணர், சிவபுத்திரர், கர்ம சித்தாந்தக் குரவர் என்றும் அழைக்கிறார்கள். கௌசிகர், காசியபர், பாரத்துவாஜர், அத்திரி, கௌதமர் என ஐந்து முனிவர்களின் வழி வந்தோர் இந்த சிவாச்சாரியார்கள்.
#குருக்கள் #பட்டாச்சார்யர்கள் பொதுவாக

ஒவ்வொரு கிராமத்தில் உள்ள சிவாலயத்திற்கு ஒரு குருக்களும், பெருமாள் ஆலயத்திற்கு ஒரு பட்டாச்சாரியாரும் இருப்பார்கள். தற்போது பெரிய நகரங்களிலும் கோவிலில் அர்ச்சனை செய்து, கோவில் உத்சவங்களை நடத்தி, கோவிலை பராமரிப்பவர்கள் இவர்களே. இவர்கள் அந்தந்த கோவில்களில் பல தலைமுறை தலைமுறையாக பூஜை

செய்து வந்தவர்களே. அவர்களுக்கும் அந்தந்த கோவிலுக்கும் ஒரு நெருக்கமான பந்தம் இருக்கும். சம்பளம் மிகக் குறைவாகவே இருந்தாலும், இறை நம்பிக்கையால் இவர்கள் கோவில் கைங்கர்யங்களை சுணக்கம் இல்லாமல் செய்து வருகிறார்கள். அந்த ஆலய சிவபிரானை/பெருமாளை/பட்டாச்சார்யா பல தலைமுறை தலைமுறையாக பூஜை

செய்து வந்த அந்த குருக்கள் வம்சத்திற்க்கு அந்த கோயில் இறைவன் பாட்டனாராகவே உணரப்படுவார். முஸ்லீம் படையெடுப்பின் பொழுதும், ஆங்கிலேய ஆட்சி அராஜகத்தின் பொழுதும், பஞ்சத்தின் போதும், வறுமையின் போதும், மக்கள் கோவிலுக்கே போகாத காலங்ளிலும், தனது வறுமையிலும் பாழடைந்த அந்த கோவிலில் ஓரு

தீபமாவது ஏற்றி, கை சாதமாவது படைத்து, புல் பூண்டு முள்ளுக்கு நடுவிலே முடிந்தளவு சுத்தம் செய்து அந்த கோவிலை பராமரித்து பாதுகாத்தவர்கள் இந்த குருக்கள் குடும்பமும் பட்டாச்சார்யார் குடும்பங்களும் தான்.
#அர்ச்சகர் அர்ச்சகாஸ்ச்ச ஹரி ஸக்ஷ¡த்" என்கிறது வேதம். உலக தர்மத்தை காப்பதில் மிக

முக்கிய பங்காற்றிவருபவர்கள் தான் அர்ச்சகர்கள். தன் உடல், பொருள், ஆவி, இன்பம் எல்லாவற்றையுமே இறைவனுக்காக தியாகம் செய்து உலகம் தழைக்க இறைவனிடம் இடைவிடாது தன்னை முழுமையாக அர்ப்பணித்துக் கொண்டு இறைச்சேவை செய்பவர்கள் அர்ச்சகர்கள். இவர்கள் இறைவன் ஸ்ரீவைகுண்டத்தில் இருக்கும்போதே பகவான்

ஸ்ரீவிஷ்ணுவால் தோற்றுவிக்கப் பட்டவர்கள். இறைவனின் ஹ்ருதயத்திலிருந்து இவர்கள் தோன்றியதால் இவர்களுக்கு ஸ்ரீவைகாநஸர்கள் என்று பெயர். அதன்படி அன்றிலிருந்து இன்று வரை இடையறாது பகவானுக்கு தொடர்ந்து பூஜித்து வருபவர்கள்தான் இந்த அர்ச்சகர்கள். இவர்களின் பூலோக பிறப்பு, இந்தியாவின் வடக்கே

#நைமிசாரண்யம் என்கிற அற்புத புனித வனமாகும். இங்குதான் அர்ச்சகர்கள் முதல் முதலில் இறைவனால், இந்த புண்ய பூமியில் தோற்றுவிக்கப்பட்டார்.பிறகுதான் மற்ற ஜீவராசிகளை இறைவன் படைக்கலானார். என்பது வேதவழி வரலாறு. இப்படிப்பட்ட மிகப்புனிதமான இறைவனின் ப்ரதி அவதாரமாக திகழும் ஸ்ரீவைகாநஸ

அர்ச்சகர்கள் இன்று தமிழகம் மற்றும் இந்தியாவின் பல பாகங்களிலும் உள்ள (திருமலா திருப்பதி தேவஸ்தானத்தையும் சேர்த்து) பல ஸ்ரீ சிவா மற்றும் விஷ்ணு ஆலயங்களில் அர்ச்சகர்களாக சேவையாற்றி வருகிறார்கள்.
சர்வம் ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏾