Thread by @anbezhil12

#மகாபெரியவா #தெய்வத்தின்குரல்
அஞ்ஜலியைப் பற்றி பேச்சு வந்ததில் ஒற்றைக் கை அஞ்ஜலி முறை வந்து சேர்ந்தது. தன் நெற்றியிலேயே கை வைத்துப் போடும் ஒற்றைக்கை ஸல்யூட், தன்னுடைய ஒரு கையால் மற்றவரின் ஒரு கையைப் பிடித்துக் குலுக்குகிற shake-hand என்றிப்படி மேல்நாட்டு வழக்கமிருக்க, நாம் இரண்டு

கைகளையுமே சேர்த்துக் குவித்து அஞ்ஜலி, கும்பிடு போடுகிறோம். பிரிந்து பிரிந்து போகிற சித்தத்தை ஒன்றாகச் சேர்த்து ஸமர்ப்பணம் செய்வதற்கு அது அடையாளமாக, அபிநயமாக இருக்கிறது. கூம்பின புஷ்பம், அதாவது தாமரை மொக்கு மாதிரியான அபிநயம் அது. ‘கூம்புவது’ என்பதிலிருந்து தான் ‘கும்பிடுவது’

வந்ததோ என்னவோ? கை கூப்புவது என்றே சொல்வதையும் கவனிக்கணும். ஹ்ருதயமே ஒரு தாமரை மொக்கு மாதிரிதானே இருக்கிறது? ஹ்ருதய பூர்வமாக அன்பு தெரிவிப்பதற்கு ‘ஸிம்பாலிக்’காக இருக்கிறது இந்த அஞ்ஜலி. அழகான எண்ணத்தில் பிறந்த அழகான சைகை.
புஷ்பாஞ்ஜலி என்று கையில் புஷ்பத்தை எடுத்து அஞ்ஜலி

முத்ரையோடு ஸ்வாமி மேல் போடுகிறோம். அஞ்ஜலி முத்ரையே கூம்பின புஷ்பந்தான்! ராத்ரி வேளையில் தாமரைப் புஷ்பம் கூம்பிவிடும். ’அம்பாளின் பாத நகங்கள் வெள்ளை வெளேரென்று ராத்ரியில் வீசுகிற சந்திரிகை மாதிரி இருக்கிறது. அவளுடைய பாதங்களின் மேலே கூப்பின கையை வைத்துக் கொண்டு தேவஸ்த்ரீகள்

நமஸ்கரித்துக் கிடக்கிறார்கள். அதைப் பார்த்தால் அவர்களுடைய கர கமலங்கள் அவளுடைய நக சந்திரிகையில் கூம்பினதாகத் தோன்றுகிறது’ என்றிப்படி ஆசார்யாள் சொல்லியிருக்கிறார்.”
சர்வம் ஶ்ரீ கிருஷ்ணார்ப்பணம்🙏🏻