#Kojagiri_Poornima the Purnima which comes after Vijayadasami during Ashwina (Sept-Oct) month is known as Sharad Purnima or Lakshmi Poornima. Fasting is observed during the day, in the evening when the moon comes out milk kheer is offered and only that is consumed as prasad .This
was yesterday 9th Oct 2022. This Poornima has special significance. In northern and central states of India, Uttar Pradesh, Bihar, Jharkhand, Madhya Pradesh and Chhattisgarh, kheer is prepared during the night and kept under the moonlight in a open roofed space throughout the
night. The kheer is then eaten as a prasad on the next day. It is believed that on this night, amrit (elixir of gods according to Hinduism) is dripped from the moon, which is collected in the kheer. Moon appears with all its full grandeur on this day. Also, goddess Lakshmi is
worshipped on this night. There is a special significance to this worship for Marathis. Once a poor lady had no place to stay for the night and kept going from area to another in search of a place to stay the night. She was refused entry everywhere as she was menstruating and
did not even have change of clothes. Finally she came to a fishing hamlet and an an old lady allowed her to stay the night comfortably. But she kept a stone pounder in the middle of the hut and told her not to come beyond that point. Next morning the lady told the fisherwoman she
will take bath in the ocean and come back. She never returned. But the fisherwoman’s hut was glittering in gold and precious stones. A voice was heard which said, “The one who came seeking a place to stay the night is none other than me Mahalakshmi consort of Sriman Narayana.
Except this lady everyone refused help because I was menstruating. I don’t need anything for myself, just be kind and loving to each other. I will stay in this island forever and people here will not suffer for want of wealth.” This island is Mumbai and the Mahalakshmi temple
here is said to be the spot where the old fisherwoman put the stone pounder. This happened on Kojagiri Poornima. So Marathis specifically do Lakshmi puja in this day and they believe all their money problems will be solved. Kokagiri translates to ‘one who is awake’ in Bengali,
Odisha, Marathi. It is believed that goddess Lakshmi visits people's houses on this night and checks whether they are staying awake or not and then blesses them if they are awake. In Nepal, the day is known as Kojagrat Purnima Kojagrat translates to 'who is awake' in Nepali.
Deities in temples are usually dressed in white color signifying the brightness of moon. Lord Indra, the God of Rains, along with his elephant Airavata is also worshipped on this day. It is believed that Raas Leela of Radha Krishna also takes place along with their Gopis on this
Night. To participate in this divine raas, Lord Shiva has taken the form of Gopeshwar Mahadev. Vivid descriptions of this night are given in Brahma Purana, Skanda Purana, and the Linga Purana. Let us know our culture and celebrate!
Sarvam Sri Krishnarpanam🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் குழந்தை கண்ணன் நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாக வளர்ந்தான். அவன் பிறந்து மூன்று மாதங்கள் ஆகி விட்டது. குப்புறக் கவிழ்ந்து கொள்ள ஆரம்பித்தான். யசோதை, அதைக் கொண்டாட ஒரு விழா ஏற்பாடு செய்திருந்தாள். இதற்கிடையே கம்ஸன் அனுப்பிய சகடாசுரன் என்ற மற்றொரு ராக்ஷஸன்,
வண்டியின் உருவெடுத்து, கோகுலத்தில் யசோதையின் வீட்டிற்கு அருகே. குழந்தையைக் கொல்வதற்காகக் காத்திருந்தான். விழாவிற்கு, யசோதையும் நந்தகோபரும், கோகுலத்தில் உள்ள அனைவரையும் அழைத்திருந்தார்கள். யசோதை, குழந்தையை நன்கு குளிப்பாட்டி, அலங்கரித்து விட்டாள். குழந்தைக்குத் தூக்கம் கண்ணைச்
சொருகியது. அதனால், அருகில் இருந்த அந்தப் பெரிய வண்டியின் அடியில் தொட்டில் கட்டி, அதில் குழந்தையைப் படுக்க வைத்து, சமையல் வேலைகளில் ஈடுபட்டிருந்தாள். சிறிது நேரத்தில் கண் விழித்த குழந்தை கண்ணன் ஆழ ஆரம்பித்தான். வேலையின் மிகுதியாலும், கூடியிருந்தவர்களின் பேச்சு சத்தத்தாலும்
#வெள்ளைவிநாயகர்
கல்லால், மரத்தால், சுதையால், உலோகத்தால் அமைக்கப்பட்ட விநாயகரை பார்த்திருப்போம். கடல் நுரையால் ஆன விநாயகரைக் காண வேண்டுமா?கும்பகோணத்திலிருந்து சுமார் 6கிமீ தூரத்திலுள்ள ஸ்ரீசெஞ்சடைநாதர் சிவன் கோவிலில், திருவலஞ்சுழி எனும் வெள்ளை வாரணப் பிள்ளையார் அருள்புரிகிறார்.
இங்கு கபர்தீஸ்வரர் எனும் பெயரில் ஈசன் இருக்க, அவருக்கு முன்புறமாக பெரிய பிராகாரத்தினுள் தனிக்கோயில் கொண்டுள்ளார் ஸ்வேத விநாயகர். இவரின் மூர்த்தி சிறிது ஆனால் கீர்த்தி பெரிது. இந்த விநாயகரை இந்திரன் உருவாக்கியதாகப் புராணம் கூறுகிறது. தேவர்களும் அசுரர்களும் அமிர்தம் வேண்ட பாற்கடலைக
கடைந்தபோது பல தடைகள் ஏற்பட்டன. விநாயகரை வழிபடாமல் செயல்பட்டதால் தான் இவ்வாறு நிகழ்கிறது என்பதை உணர்ந்த இந்திரன், உடனே கடல் நுரையால் ஒரு விநாயகரை உருவாக்கி வழிபட்டு பின் முயற்சியைத் தொடர்ந்தான். அதனால் அமிர்தமும் கிடைத்தது. இந்த விநாயகரை வழிபட அனைவரும் போட்டி போட்டார்கள். இறுதியில
#நற்சிந்தனை
ஒரு அரசன் அந்தணர்களுக்கு ஒரு நாள் உணவளித்துக் கொண்டு இருக்கையில் வானில் ஒரு கழுகு, தனக்கு இரையாக பாம்பு ஒன்றை தன் கால்களில் பற்றிக் கொண்டு அவ்வழியே பறந்து சென்றது. பாம்பின் வாயிலிருந்து சிறு துளி விஷம் அரசன் வைத்திருந்த உணவுப் பாத்திரத்தில் விழுந்து விட்டது. அரசன்
அந்த உணவை ஓர் அந்தணருக்கு அளிக்க, அதை உண்ட மறு கணமே அவர் இறந்து போனார். அரசன் மிகவும் வருத்தம் அடைந்தான். கர்மாகளுக்கான வினைகளை நிர்ணயிக்கும் சித்திரகுப்தனுக்கு இந்த கர்மவினையை யாருக்குக் கொடுப்பது என்று குழப்பம் வந்தது. கழுகிற்கா, பாம்பிற்கா அல்லது அரசனுக்கா? கழுகு அதன் இரையைத்
தூக்கிக் கொண்டு சென்றது அது அதன் தவறு இல்லை. விஷம் இறந்துபோன பாம்பின் வாயிலிருந்து வழிந்தது அது பாம்பின் குற்றம் இல்லை. அரசனுக்கும் உணவில் பாம்பின் விஷம் கலந்தது தெரியாது.
அது அவனும் அறியாமல் நடந்த விஷயம். இதுபற்றி எமதருமனிடமே கேட்கலாம் என்று எமனிடம் சென்று தன் குழப்பத்தைக்
இந்த மாதிரி பக்தனும், பக்தனுக்காக உருகும் பகவானுமே நம் வரம்.
#ஶ்ரீகிருஷ்ணன்கதைகள் ஒரு ராம பக்தர் பெயர் ரகுதாசர், அவருக்கு ரொம்ப பொருத்தமான பெயர். ஒரு நாள் அவர் ஜெகன்நாதர் கோவிலில் தரிசனம் செய்ய அவன் முன் நிற்கும் போது அவர் கண் எதிரே தோன்றியது ராமர். அந்தக் கணம் முதல் ஜெகந்நாதர்
வேறு யாருமில்லை ராமர் தான் என்று எங்கும் சொல்லிக் கொண்டே போனார். ஒரு நாள் நிறைய பூகளை பறித்துக் கொண்டு வந்து பூமாலை தொடுத்தார் ரகுதாஸர். இதை ஜெகநாதனுக்கு அணிவியுங்கள் என்று மாலையை பட்டாச்சார்யாரிடம் கொடுத்த போது அதை அந்த பட்டர் வாங்கி ஒரு ஓரமாக வைத்து விட்டார். மாலையை ரகுதாஸர்
வாழை நாரில் தொடுத்திருந்தார். இந்த பழக்கம் அப்போது ஜகந்நாதர் கோவிலில் இல்லை. ஜெகன்னாதா, எவ்வளவு ஆசை ஆசையாக நான் இந்த மாலையை மணிக்கணக்காக உனக்கு என்று தொடுத்தேன். நீ ஏற்றுக் கொள்ள மறுத்தாயே என்று வருத்தம். கண்களில் தாரையாக நீர். மெதுவாக வெளியே நடந்தார். கோவிலில் வழக்கம் போல
#Babiya Sri Ananthapura temple is located in the middle of a lake in the village of Ananthapura. It is the only lake temple in Kerala and is believed to be the original seat
(Moolasthanam) of Ananthapadmanabha Swami Thiruvananthapuram. Babiya is the famous vegetarian temple
crocodile who lived in the temple pond/lake, which loved eating the rice prasad of the Lord passed away yesterday. Babiya was 75. The six-foot long Babiya was worshipped by the locals as the guardian of Ananthapura Lake Temple. The gentle crocodile was believed to be a vegetarian
No one in the temple knew how Babiya came to the temple pond and who named it. Babiya reached the lake after a British soldier killed the only crocodile that lived in the lake in 1945. (British soldier died on the same day from a snake bite.) Later, Babiya became the favourite of
#நற்சிந்தனை
ஒரு பெரிய மலையின் அடிவாரத்தில், ஓர் அழகிய காட்டில் ஒரு பறவை இன்பமாக சுற்றித் திரிந்து வந்தது. ஒரு நாள் ஆகாயத்தில் சில தேவர்கள் வேகமாக மிதந்து சென்று கொண்டு இருந்தனர். அவர்களைக் கண்ட அந்தப் பறவை ஒரு பெரிய மரத்தின் மேல் உள்ள கிளையில் அமர்ந்து கவனித்தது. அனைத்து
தேவர்களையும் கண்ட பறவை இறுதியில் எமதர்ம ராஜன் கதையையும் பாசக் கயிற்றினையும் சுமந்து கொண்டு நடந்து வரும் காட்சியைப் பார்த்து அதிர்ந்தது. அவரும் பறவையை பார்த்துக் கொண்டே சென்றார். பறவை அச்சம் அடைந்தது. ஒருவர் இறக்கும் தருவாயில் அல்லவா எமதர்மனை காண இயலும். அப்படி எனில் தாம் மரணமடைய
போகிறோமா என்று பறவை நினைத்தது. எமனின் பிடியிலிருந்து தப்பிக்க சிவபெருமானை துதிக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தது. கண்ணில் கண்ணீர் மல்க அய்யனை துதி பாடியது. பறவையின் இசை கேட்டு இன்பமுற்று சிவபெருமான் தன் நந்தி வாகனத்தில் பறவைக்குக் காட்சி தந்தார். வேண்டும் வரத்தைக் கேள் என்றும்