Przewodzik Profile picture
Nov 2 9 tweets 2 min read
#PrzewodzikKsiążkowy #Zaduszki

"Pisałem tę książkę długo, jeden — dwa kawałki rocznie. Nie taki to temat, żeby się z nim spieszyć, a w dodatku miałem wrażenie, że to nie jest zwykła książka, lecz pewna droga, którą muszę przebyć, nie godzi się więc robić tego w podskokach, (1)
bo można z rozpędu przegapić zakręt i zabłądzić. Czasem czułem, że pora się zatrzymać, poczekać na następny sygnał, który wezwie mnie dalej. Ta droga zajęła mi całe pięć lat. Zaczęła się przy murze starego moskiewskiego cmentarza i zaprowadziła mnie bardzo, bardzo daleko. (2)
Wiele się zmieniło przez ten czas „i sam, podległy ogólnemu prawu, zmieniłem się”*, rozdwoiłem na rezonera Grigorija Czchartiszwilego i zabawiacza szerokiej publiczności, wodzireja Borysa Akunina. W rezultacie książkę kończyliśmy już we dwójkę: pierwszy zajmował się (3)
fragmentami eseistycznymi, drugi beletrystycznymi. Dowiedziałem się w dodatku, że jestem taphofilem, „miłośnikiem cmentarzy” — okazało się bowiem, że istnieje na świecie takie egzotyczne hobby (u niektórych przechodzące w manię). Ale nazwać mnie taphofilem można tylko (4)
umownie — nie kolekcjonowałem cmentarzy ani grobów, ciekawiła mnie Tajemnica Minionego Czasu: gdzie on się podziewa, co się dzieje z ludźmi, którzy go zaludniali? Wiecie, co mnie najbardziej intryguje w mieszkańcach Moskwy, Londynu, Paryża, Amsterdamu, a tym bardziej Rzymu (5)
czy Jerozolimy? To, że większość z nich nie żyje. O nowojorczykach czy tokijczykach tego powiedzieć nie można, bo miasta, w których mieszkają, są zbyt młode. Jeśli wszystkich ludzi, którzy zamieszkiwali prawdziwie stare miasto przez całą historię jego istnienia, wyobrazimy (6)
sobie jako jeden ogromny tłum i wpatrzymy się w to morze głów, to okaże się, że pustych oczodołów i wybielonych przez czas czerepów jest więcej niż żywych twarzy. Mieszkańcy miast z przeszłością żyją otoczeni zewsząd zmarłymi. Nie, wcale nie uważam starych megalopoli za (7)
miasta widma. Są całkiem żywe, ruchliwe, iskrzą się energią. Mówię o czym innym. Od pewnego czasu czuję, że ludzie, którzy żyli przed nami, nigdzie nie znikli. Zostali tam, gdzie byli, tyle że my i oni istniejemy w różnych wymiarach czasowych. Chodzimy po tych samych ulicach, (8)
niewidoczni jedni dla drugich. Przeciskamy się pomiędzy nimi, a za szklanymi fasadami nowomodnych budowli widzimy zarysy niegdyś stojących tu domów (...)". (9)

Boris Akunin "Historie cmentarne", Warszawa 2006

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with Przewodzik

Przewodzik Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @Przewodzik

Nov 3
#PrzewodzikWarszawski #PrzewodzikHistoryczny

Tego dnia w 1771 r. konfederaci barscy podjęli w Warszawie próbę porwania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Zamachowcy, w liczbie 40, pod dowództwem Stanisława Strawińskiego, zaczaili się na króla na rogu Miodowej i (1) Image
Kapitulnej – monarcha bowiem bawił w rezydencji ks. Czartoryskiego (obecny Pałac Paca). Ok. 9 wieczorem Stanisław August wsiadł do karety, a towarzyszyło mu kilku oficerów, lokajów i hajduków. Spiskowcy zaatakowali i po krótkiej walce, w której zginęło kilku ludzi, udało się (2) Pałac Paca - widok dzisiejszy
pojmać króla. Jeden z zamachowców, Jan Kuźma, który początkowo nie poznał Stanisława Augusta i wypalił do niego z pistoletu, szybko zorientował się w tym, co zrobił i zawiózł króla na Marymont, do młyna Starościńskiego w pobliżu stawów na Rudawce. Po drodze jednak został (3) ImageImage
Read 8 tweets
Nov 2
#PrzewodzikFilmowy

„Na Zachodzie bez zmian”, reż. Edward Berger (2022). Błoto. To chyba najważniejszy element „scenografii” filmu, który zapada w pamięć i zostaje – widzę je choćby zaschnięte na twarzy głównego bohatera. Dzięki obrazowi Bergera moje wyobrażenia o (1) Image
wielomiesięcznym życiu, walce i umieraniu w wilgotnych, cuchnących dołach znalazły ujście i potwierdzenie. Choć przyznać muszę, że kiedy zobaczyłem po raz pierwszy czarno-białe fotosy z planu to widziałem ten film właśnie jako obraz monochromatyczny. Ale dobrze się stało, że (2)
jest kolorowy – okropności wojny nie są dzięki temu przestylizowane i zdecydowanie mocniej walą nas „obuchem autentyzmu”. Powieść Remarque’a czytałem tak dawno, że nie będę silił się na ocenę adaptacji – zatem tylko o filmie, który jest „akademicki” w dobrym tego znaczeniu (3)
Read 9 tweets
Nov 2
#PrzewodzikKsiążkowy #Zaduszki

„Jeśli umarłaś jako matka podczas porodu, staniesz się ubume. Będziesz wracać na ziemię, zajmować się swoimi dziećmi. Choć czasem pojawisz się na rozstaju dróg, stara i zniedołężniała – z dzieckiem w ramionach. Dziecko będzie ci ciążyć, ledwo (1) Image
je utrzymasz. Dlatego piskliwym głosem będziesz prosić przechodniów: „Proszę, proszę, potrzymajcie moje dziecko”. Kiedy wezmą od ciebie tobołek – znikniesz. A oni zostaną z kamieniem w ramionach. (…) Jeśli umarłeś jako małe dziecko, masz szansę zamienić się w zashiki (2)
warashi. Zamieszkasz gdzieś na północy Japonii w wielkim tradycyjnym domu z przesuwanymi ścianami z papieru, z paleniskiem, nad którym zawieszono żeliwny czajnik, z drewnianym podestem biegnącym wzdłuż ogrodu wysypanego białym żwirem. Będziesz mieć dużo miejsca do zabawy. Na (3)
Read 9 tweets
Nov 2
#Mapografia
Istnieją tylko dwa znane egzemplarze niezwykle pomysłowej i cennej mapy Skandynawii autorstwa Olausa Magnusa, wydrukowanej w 1539 r. na dziewięciu panelach o wymiarach 125 × 170 cm. Jego Carta Marina jest piękna i przedstawia szereg groteskowych potworów morskich- (1) Image
niektóre udają wyspy, niektóre rozbijają statki, a niektóre porywają marynarzy. Aby stworzyć swoje monstrualne akwarium, Olaus czerpał informacje z relacji marynarzy, średniowiecznych bestiariuszy (takich jak Hortus Sanitatis z 1485 r.) i popularnego folkloru. Dla nas pomocna (2) Image
w identyfikacji tych stworów była jego Historia de gentibus septentrionalibus ("Opis ludów północnych") wydana w Rzymie w 1555 roku, która zawiera komentarze do tych stworzeń. Pomimo fantazyjności niektórych przedstawień, Olaus miał naukowe intencje w przedstawieniu galerii (3) Image
Read 5 tweets
Nov 2
#PrzewodzikKsiążkowy

"Dzień Zaduszny jako uroczystość kościelna pochodzi z X wieku, zapoczątkowana przez świętego Odylona, opata benedyktynów w Cluny. Piękny fresk Rozena w katedrze ormiańskiej we Lwowie przedstawia chwilę, gdy, zgodnie z legendą, rój dusz czyśćcowych otacza (1)
ciało zmarłego opata, witając u progu wieczności swego opiekuna. Dzień Zaduszny tchnie nadzieją, której wieki przedchrześcijańskie nie znały. Bo kult zmarłych istniał zawsze, wiara w życie pośmiertne jest rówieśnicą ludzkości. To więcej niż wiara, bo przeświadczenie, wrodzony (2)
instynkt, pewność. Od zarania wieków wiadome było ludziom, że dusza jest trwalsza niż ciało, że po śmierci następuje odpowiedzialność i sąd. Ileż przygnębienia tkwiło w tej pewności, skoro niewiadome było Zmartwychwstanie! Geniusz grecki dał temu wyraz w słowach Achillesa: (3)
Read 10 tweets
Nov 1
#PrzewodzikKsiążkowy

Sądząc po popularności cytatu z pracy "Jak umieramy" temat śmierci ciekawi wiele osób, stąd też kilka innych propozycji czytelniczych związanych z tanatologią i nekrografią. Polecam przede wszystkim znakomitą pracę Philippe'a Ariesa "Człowiek i śmierć" (1)
o stosunku do śmierci i umierania na przestrzeni wieków. Podobną książką, choć w zdecydowanie bardziej popularnym ujęciu, jest "Siedem śmierci. Jak umierano w dawnych wiekach" Agnieszki Bukowczan-Rzeszut & Barbary Faron, opowiadającej o 49 osobach, które zapłaciły najwyższą (2)
cenę za życie w grzechu. Zupełnie inną jest książka "Ostatnie chwile. Bardzo ludzkie historie" Kathryn Mannix, w której autorka, lekarz opieki paliatywnej, w subtelny sposób opowiada historie swoich pacjentów i ich bliskich w tym ostateczny momencie. Z kolei o będącym (3)
Read 10 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Don't want to be a Premium member but still want to support us?

Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(