Thread by @okjeroen1

#jeugdzorg #SeriousRequest

Een schokkende ‘behandeling’ in de gesloten Jeugdzorg
7 december 2022

Achtenzestig incidenten en 44 keer isolatie. Verschillende keren verkracht, een aantal keer batterijen ingeslikt waarna ziekenhuisopnames noodzakelijk was,

/1

een aanklacht van seksuele toenadering door een groepsleider, een kinderarts van het ziekenhuis die alarm slaat omdat er levensgevaar dreigt en een kinderrechter die weigert de machtiging te verlengen.

/2

Dit is het resultaat van ruim een half jaar opname van een inmiddels 15-jarig meisje in de Hoogspecialistische Jeugdhulp instelling in Friesland.

Vooral doneren aan @HetVergetenKind dan komt het met de uithuis geplaatste kinderen helemaal goed zoals u hierboven kunt lezen.

Aanleiding tot de opname van het toen 14-jarige meisje was dat ze in een ongunstig sociaal netwerk dreigde te komen en beschermd diende te worden. Ze gebruikte drugs, liep regelmatig weg en ging om met oudere jongens.

Om haar te beschermen, besloten de ouders contact op te nemen met de hulpverlening.Nooit zullen ze ergens meer spijt van krijgen dan van deze vraag om hulp bij de hiervoor aangewezen jeugdbeschermingsinstanties.

Via Veilig Thuis en het gebiedsteam van de gemeente wordt ze in juni 2021 met een spoedmachtiging opgenomen in de gesloten crisisopvang van Jeugdzorg Friesland.

Als de ouders doorkrijgen hoe slecht het met hun dochter gaat in de instelling en dat de veiligheid daar vele malen slechter is dan die op de donkerste straat in hun woonplaats, gaan ze de leiding en de regiebehandelaar van de instelling waarschuwen.

Ze smeken hun er iets aan te doen. De ouders staan machteloos, hun dochter is via een machtiging van de kinderrechter opgenomen. Ze krijgen door hun bezorgdheid wel het stempel lastig. Dit leidt tot een strijd tussen ouders en medewerkers.

De betrokken jeugdbeschermers kunnen heel weinig empathie opbrengen voor de ouders die in paniek zijn en zien dat hun dochter steeds verder achteruitgaat. De voortdurende ongerustheid van de ouders wordt als hinderlijk gezien.

Uiteindelijk krijgen de ouders het toch voor elkaar, geholpen door de alarmering van de kinderarts, dat de machtiging voor deze instelling niet verlengd wordt. Ze kan voor traumabehandeling ergens anders naar toe, buiten de provincie.

Op deze nieuw plek wordt wel diagnostiek gedaan, volgt er wel behandeling, wordt er wel samengewerkt met de ouders.

Dit meisje is bekend geworden als het ‘papieren meisje’, omdat er tientallen hulpverleners over haar spraken en schreven en er zo weinig met haar spraken.

De GZ-psychologe die de verklarende analyse schreef voor de machtiging van de kinderrechter sprak het meisje niet eens. Het was een diagnose op verzoek.

Het verblijf van ongeveer een half jaar in de Jeugdzorg Instelling in Friesland was een traumatiserende periode voor dochter en ouders.

Zoals ook andere ouders bij dit soort conflicten met Jeugdbescherming vaak naar voren brengen, zijn ook deze ouders uitgeput.

Ze zijn vol schuldgevoel dat zij hulp gevraagd hebben met de eerdergenoemde gevolgen, ze proberen hun gevoelens weg te stoppen en de gehele periode het liefst zo snel mogelijk te vergeten.

Alleen omdat er iemand in hun netwerk wel de weg weet in het jeugdbeschermingsbolwerk wordt er doorgestreden tegen de misstanden, omdat ze vinden dat deze hel geen enkel kind meer mag overkomen.

De bestuurder van Jeugdzorg Friesland doet zijn best om alles klein te houden. Hij spreekt alle vertrouwen uit in de professionaliteit en deskundigheid van de behandelaars.

Dit verandert plotseling als in het nieuws komt dat 2 voor de instelling werkende groepsleiders een 17-jarige bewoner hebben gepijpt.
De beelden werden door de bewoner opgenomen, waardoor ontkennen geen optie was. Door de berichtgeving in de pers gaan meer ouders zich melden.

Een onderzoeksjournalist schrijft vervolgens een uitgebreid artikel over een jongere die daar ook schokkende ervaringen had, waaronder mishandeling door de groepsleiding en vrijheidsbeperkende maatregelen als straf.

Steeds komen dezelfde elementen in de verhalen van de ouders en jongeren naar voren. De leefgroepen zijn bijzonder onveilig, jongeren worden regelmatig onnodig hardhandig geïsoleerd, incidenten zijn er aan de lopende band,

de groepsleiding weet vaak niet wat er afgesproken is, omdat de behandelregie ontbreekt, er wordt niet samengewerkt met ouders, kritiek wordt door de hulpverleners als vijandig gedrag geëtiketteerd, er zijn veel groepsleiders aan het werk zonder de juiste kwalificatie.

Bijzonder is ook dat allerlei kinderen met heel verschillende problematiek in dezelfde groep worden geplaatst. Zedendelinquenten verblijven bijvoorbeeld in dezelfde groep als een autistisch meisje of jongen, met verkrachtingen tot een voorspelbaar gevolg.

Het  papieren meisje sneed haar huid regelmatig open met een scherp voorwerp. Dat werd door de hulpverleners vaak afgedaan als aandacht trekken en ze werd soms niet eens naar een arts gebracht om de wonden goed te laten verzorgen en hechten.

Met als gevolg blijvende littekens over haar hele lichaam. Het moet voor de groepsleiding ook een drama geweest zijn om daar getuige van te moeten zijn en zich daar tegenover machteloos te geloven.

De groepsleiders waar contact mee is opgenomen willen uit angst voor hun baan niets kwijt.

Er zijn de afgelopen jaren tientallen slachtoffers gemaakt in deze instelling. De hulpverleners accepteren geen klachten van ouders. Bij klachten dan worden kinderen en hun ouders als tegenstander gezien

en worden ze bestreden zonder empathie en zonder enig gevoel van verbondenheid.

Overdrijven we? Nee er is nog veel meer. We hebben het nog niet gehad over drugscriminaliteit of over het ronselen van kinderen om met volwassenen seks te hebben. Dit is genoeg voor nu.

#jeugdzorg #SeriousRequest #uithuisplaatsingsindustrie #hetEchteVergetenKind

Doneer als je echt om echt vergeten kinderen geeft Niets !! Want dit zijn de gevolgen.

Bron ; boeddhistischdagblad.nl/achtergronden/…