Thread by @raoulbeunen

Eindelijk tijd gehad om het concept Beleidskader Doelwijziging #Natura2000 te lezen. Het komt over als de zoveelste zoektocht naar een geitenpaadje om de ambities voor natuurbehoud en -herstel zoveel mogelijk te minimaliseren. #Biodiversiteit #Natuurbeleid

https://twitter.com/raoulbeunen/status/1603649746509254656

De zin:

"Wat moet je doen om een behoudsdoelstelling te kunnen schrappen of verlagen?” (p. 27)

illustreert heel goed de intenties van het beleidskader.
Het is het vooral een zoektocht naar de (on)mogelijkheden om met doelen te schuiven of deze doelen te verlagen.

Die zoektocht kenmerkt zich door creatief oprekken van regelgeving en een boekhoudkundige benadering van natuur, waarbij het vooral draait om oppervlakte en populatieomvang en weinig tot geen aandacht is voor de kwalitatieve dimensie van natuurbehoud.

En dat is vreemd want het zijn juist knelpunten zoals de overmatige belasting door stikstofdepositie, verdroging en pesticiden waardoor de staat van instandhouding van veel habitats (zeer) ongunstig is.

Het document verwijst naar de Fitnesscheck van de Vogel- en Habitatrichtlijn, waarin staat dat lidstaten de uitvoering moeten verbeteren. Heel vreemd is echter de conclusie dat voor Nederland een gewenste verbetering moet worden gezocht in actualisatie van het doelensysteem.

De implementatie in Nederland faalt namelijk omdat Nederland de uitvoering flink heeft vertraagt door gebieden te laat of niet aan te wijzen, door regelgeving niet op orde te brengen en af te zwakken en doordat er structureel te weinig instandhoudingsmaatregelen worden genomen.

In de afgelopen dertig jaar is de wet- en regelgeving voor natuurbescherming zodanig afgezwakt dat het nog maar de vraag is of deze wel voldoet aan de verplichtingen uit de Habitatrichtlijn sciencedirect.com/science/articl…

Het beleidskader gaat ook heel expliciet voorbij aan verplichtingen die er op gebiedsniveau zijn om habitats en soorten te behouden en te herstellen. Het staart zich blind op de landelijke staat van instandhouding die vrij simplistisch wordt gezien als een optelsom van gebieden.

Uit de guidlines van @EU_Commission en jurisprudentie van het @EUCourtPress volgt namelijk dat het concept gunstige staat van instandhouding op meerdere niveaus kan én moet worden beoordeeld worden. Het gaat om een samenhang van EU, tot nationaal, regionaal én gebiedsniveau.

In diverse uitspraken verwijst het @EUCourtPress expliciet naar de verplichting op op gebiedsniveau te zorgen voor een gunstige staat van instandhouding.
curia.europa.eu/juris/document…

Die focus op gebiedsniveau is ook logisch omdat veel soorten en habitats voor hun voortbestaan juist van dat gebied afhankelijk zijn. Als gevolg van versnippering geldt voor veel soorten dat een gezonde populatie op gebiedsniveau gerealiseerd moet worden.

Een ander punt waarop het beleidskader de plank misslaat is het verslechteringsverbod. In het beleidskader draait alles om het voorkomen van verslechtering ten opzichte van het moment van aanwijzing.

Dat klopt niet. “Indien een betere staat is bereikt, moet deze verbeterde staat als referentie dienen voor het verslechteringsverbod van artikel 6, tweede lid”

Simpel gezegd: je mag resultaten van natuurherstel niet teniet doen.

En zo staan er nog wel meer "foutjes" in het beleidskader. De mensen die het hebben opgesteld hebben of geen kennis van de materie of ze hebben bewust zaken verdraait om nieuwe geitenpaadjes mogelijk te maken.

Met het opstellen van dit beleidskader zijn weer de nodige tijd en publieke middelen verloren gegaan die ook ingezet hadden kunnen worden om dat implementatie van de Vogel- en Habitatrichtlijn daadwerkelijk te verbeteren.

Reageren op het concept beleidskader kan nog tot 9 januari.

Naar mijn idee zou dit concept de prullenbak in kunnen en zouden overheden gewoon op basis van de huidige kaders aan de slag moeten met maatregelen voor natuurbehoud en herstel.
natura2000.nl/nieuws/beleids…