درسی که از ناکامی #منشور_همبستگی می‌توان گرفت این است که بردن «بازی» اپوزیسیون (اجماع اپوزیسیون) به معنای بردن «بازی» خیابان نیست، بلکه برعکس به معنای باختن بازی خیابان است. این همان ریشه بحران امروز ماست که اجماع میان اکثریت نیروهای اپوزیسیون بازتاب خیابان نیست. #جاوید_ملت_ایران
اگر اجماع اپوزیسیون به معنای باختن بازی خیابان و مردم است، تلاش برای اجماع میان اپوزیسیون نامتجانس هزینه‌اش از فایده‌اش بیشتر نیست؟ به گمانم که هست. راه‌حل: اکنون هنگام آن است که نیروهای ایران‌گرا به اجماعی دست بزنند که هم بتوانند بازی اپوزیسیون را ببرند و هم بازی خیابان را.
برای بردن بازی دولایه خیابان و اپوزیسیون باید با گروههایی که ایدئولوژی آنها ملت ایران را به رسمیت نمی‌شناسد و تحقق آرمان‌های آنان کابوس مردم ایران است، مرزبندی قاطع ایدئولوژیک کرد. همیشه گفته‌ام که برنده این بازیِ دولایه میهن‌دوستی آزادیخواهانه است.
از این رو، ایران‌گرایان باید حول آرمان #ایران‌دوستی_آزادیخواهانه متحد شود: ایران‌گرایان متحد شوید! #ملت_ایران
نکته درس‌آموز دیگر درباره #انقلاب_ملی این است که در دیپلماسی انقلاب برای اقناع غربیان برای حمایت از مردم ایران، تلاش شد که چپ‌گرایانه‌ترین و پراگرسیو‌ترین برداشت و تأویل از انقلاب ملی بدست داده شود که چندان کامیاب نبود. غربیان ایران را بخشی از خاورمیانه می‌دانند و نه اروپا
غربیان به خوبی می‌دانند که بیشینه مردم ایران دلباخته ارزش‌های پراگرسیو غربی نیستند. و انقلابی که در خاورمیانه سعی کند آرمان‌های پراگرسیو غربی را آرمان‌های خود کند، از نظر آنان، حمایت اکثریت ایرانیان را نخواهد داشت. Honesty is the best policy.
از این رو جلب حمایت غربیان با گفتن اینکه ما خیلی پراگرسیو هستیم بدست نمی‌آید، بلکه بر عکس موجب نگرانی غریان خواهد شد. چرا که به گمان آنها باعث درگیری و تنش جنگ‌های مذهبی و ایدئولوژیک در ایران خواهد شد. و این هراس غرب است و مانع همراهی با انقلاب در ایران.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
