Thread by @Przewodzik

#PrzewodzikKsiążkowy #DzieńCzytaniaTolkiena #TolkienReadingDay

„Rząd” to abstrakcyjny rzeczownik oznaczający sztukę oraz proces rządzenia i pisanie go wielką literą, jakby odnosił się do ludzi, powinno być przestępstwem. Gdyby ludzie nauczyli się mówić o „radzie króla (1)

Jerzego, Winstonie i jego bandzie”, przyczyniłoby się to znacznie do oczyszczenia myślenia i zatrzymania przerażającego osuwania się w Ichniokrację. Tak czy owak, właściwym przedmiotem studiów nad człowiekiem na pewno nie jest człowiek; a najbardziej niewłaściwym zajęciem dla (2)

ludzi, nawet świętych (którzy przynajmniej nie chcieli się go podjąć), jest dyrygowanie innymi. Nie jest do tego przygotowana nawet jedna osoba na milion, a już najmniej ci, którzy szukają takiej możliwości. A przynajmniej zdarza się to tylko małej grupie ludzi, którzy wiedzą,(3)

kto jest ich panem. Ludzie żyjący w średniowieczu mieli rację, czyniąc z nolo episcopari najlepszy powód, jaki mógł podać duchowny, by uczyniono go biskupem. Daj mi króla, który interesuje się głównie znaczkami, kolejami czy końmi wyścigowymi i który ma władzę, by wyrzucić (4)

swego wezyra (czy jakkolwiek chcesz go nazwać), jeśli nie podoba mu się krój jego spodni. I tak coraz niżej w hierarchii. Oczywiście jednak słabością tego wszystkiego – w sumie tylko słabością wszystkich dobrych naturalnych rzeczy w złym, zepsutym, nienaturalnym świecie – (5)

jest to, że działa to i zawsze działało tylko wtedy, gdy cały świat bałagani w ten sam, stary, dobry, nieskuteczny ludzki sposób. Kłótliwym, zarozumiałym Grekom udało się z Kserksesem, ale wstrętni chemicy i inżynierowie dali do rąk Kserksesowi i wszystkim mrówczym (6)

społeczeństwom taką potęgę, że uczciwi ludzie chyba nie mają żadnych szans. Wszyscy usiłujemy naśladować styl Aleksandra – a, jak uczy historia, to zorientalizowało Aleksandra i wszystkich jego generałów. Temu biednemu tumanowi wydawało się (albo też chciał, by tak się (7)

wydawało innym), że jest synem Dionizosa i w rezultacie zmarł z przepicia. Grecja, którą warto było ochronić przed Persją, i tak już zginęła i stała się czymś w rodzaju Hellady Vichy lub Hellady Walczącej (która nie walczyła), gadającej o helleńskim honorze i kulturze i (8)

prosperującej dzięki sprzedaży wczesnych odpowiedników nieprzyzwoitych pocztówek. Jednak w dzisiejszym świecie szczególnie przerażające jest to, że całe to przekleństwo mieści się w jednym worku. Nie ma dokąd uciec. Podejrzewam, że nawet nieszczęśni Samojedzi mają żywność w (9)

puszkach i wioskowy głośnik, przez który słuchają bajeczek Stalina o demokracji i złych faszystach, którzy zjadają dzieci i kradną psy pociągowe. Jest tylko jeden jasny punkt, a mianowicie rozprzestrzeniający się zwyczaj niezadowolonych ludzi wysadzania dynamitem fabryk i (10)

elektrowni; mam nadzieję, że zwyczaj ten, popierany obecnie jako „patriotyzm”, zakorzeni się na dobre! Jeśli jednak nie stanie się powszechny, nie na wiele się przyda. Trzymaj się, i tak dalej, najdroższy synu. Narodziliśmy się w mrocznym okresie przeznaczonego (nam) czasu. (11)

Istnieje jednak ta pociecha: inaczej nie poznalibyśmy albo nie kochalibyśmy tak bardzo tego, co kochamy. Pewnie ryba wyjęta z wody jest jedyną rybą, która domyśla się istnienia wody. A my wciąż mamy miecze, z których możemy zrobić użytek. „Ja się nie kłaniam Żelaznej Koronie (12)

i berła mego skromnego nie złożę”. Atakuj orków skrzydlatymi słowy, hildenceddran (wojennymi żmijami), kąśliwymi strzałami – lecz przed wystrzeleniem dobrze wyceluj”. (13)

J. R. R. Tolkien "Listy", Warszawa 2010