در یادداشت امروزم در روزنامه اطلاعات با عنوان «درسهایی از سوریه» به بررسی تحولات اخیر در رابطه با این کشور پرداختم.
مطالعه کشورهای حامی اپوزیسیون مسلح سوریه که پرچمدار مبارزه با دولت مستقر سوریه بودند و سقوط بشار اسد را حتمی و قریبالوقوع میدیدند، قابل تاملی است. #سوریه#Syria
یا همچون محمد مرسی در مصر که زمانی پرچمدار حمایت از اپوزیسیون سوریه بود،با کودتای السیسی سرنگونشدند، یا مانند امارات متحده عربی زودتر از بقیه چند سال است با سوریه تجدید رابطه کردهاند،با مثل رئیسجمهوری ترکیه، جایگاه محکمی ندارند و معلوم نیست در انتخابات آینده شانسی داشته باشد،
یا همچون عربستان درصدد جبران مافات برآمدند و با احساس اطمینان نسبت به موقعیت فعلی اسد،میخواهند پس از نزدیک به ۱۲ سال به انزوای سوریه پایان دهند و در صدد دعوت او به اتحادیه عرب و مناسبات جدید هستند،یا مثل قطر و کویت و مراکش همچنان مقاومت میکنند.
آنچه از سال ۲۰۱۱ بر سر سوریه آمده، از جهات متعددی عبرتآموز است. هم برای آنها که در مصدر قدرت هستند، هم برای گروههای اپوزیسیون، هم برای کشورهای حامی اپوزیسیونهای رنگ و وارنگ و هم برای ارباب رسانه.
ماحصل میلیاردها دلار هزینه برای حمایت از اپوزیسیون مسلح توسط طیفی از کشورهای عربی و ترکیه و حمایت از اپوزیسیون به اصطلاح معتدل که متصل به تروریستهای طیف اول بود، توسط طیفی دیگر از کشورهای غربی جز ویرانی کشور، میلیونها آواره، صدها هزار کشته و زخمی دستاوردی نداشتهاست.
سوریه بعد از اینکه یک سوم سرزمین خود را در دوران جنگ داخلی و خلافت سرزمینی داعش از دست داد، امروز به جز بخشی از استان ادلب و قلمرو کردها در شمال، کنترل بخش اعظم کشور را از معارضان مورد حمایت کشورهای منطقه پس گرفته است.
به گفته احمد ابوالغیط، دبیرکل اتحادیه عرب، بشار اسد رئیسجمهوری سوریه، همان زمان که برتری نظامی پیدا کرد و مخالفان موفق به اشغال دمشق نشدند، جنگ را بُرد. این اظهارات به معنی شکست بیش از صد کشور حامی شورشیان مسلح سوریه طی این سالهاست.
عربستان و ترکیه که در رأس حمایت از اپوزیسیون مسلح سوریه بودند،اکنون بدنبال گفتگو و تجدید رابطه با سوریه هستند.نشست چهارجانبه روسیه،ایران،ترکیه و سوریه برای بهبود روابط ترکیه و سوریه و تلاشهای عربستان برای فراهم کردن فضا برای بازگشت سوریه به محیط عربی و اتحادیه عرب قابل توجهست.
در حالیکه سالها ترکیه عامل بیثباتی و جنگ در سوریه بود، امروز سوریه و تجدید رابطه با آن تبدیل به عاملی مهم و تعیینکننده در انتخابات آینده ترکیه و رقابتهای انتخاباتی این کشور شده است.
سفر مقامات کشورهای مختلف به سوریه، از جمله رئیسجمهوری ایران نشانه عبور سوریه از بحران چندلایه تحمیلشده به این کشور و برگشت ثبات و آغاز عصر جدیدی در مناسبات سیاسی، اقتصادی و امنیتی منطقه و این کشور است.
ایران بهعنوان کشوری که همواره از سوریه حمایت و هزینه کرده،نتوانسته از مناسبات تجاری بهره ببرد؛که امیدست با عملیاتیشدن تفاهمنامههای جدید محقق شود.براساس آمارهای سال ۲۰۲۲،حجم کل صادرات ترکیه (کشور حامی شورشیان مسلح و ضد دولت اسد) به سوریه ۱۰ برابر صادرات ایران به سوریه بوده است.
بیشترین حجم صادرات ایران به سوریه طی دهه گذشته،۳۲۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷ بوده که در این سال حجم صادرات ترکیه به سوریه، بیش از یک میلیارد و ۷۷۶ میلیون دلار بوده است. چرایی این موضوع تأملبرانگیز و مستلزم پاسخگوییست.
متن کامل مقاله: ettelaat.com/archives/68843… @UnrollHelper
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
آخرین یادداشتم در سال ۱۴۰۱ امروز شنبه ۲۷ اسفند در روزنامه اطلاعات با عنوان «سالی که گذشت، سال عبرت!» منتشر شد.
متن یادداشت را در تلگرام و سایت مکتوب نیز می توانید ببینید. لینک مطلب در روزنامه اطلاعات: ettelaat.com/archives/68093…
در این مقاله سعی شده ببینم که اگر بخواهم به عنوان آخرین مقاله ام برای سال ۱۴۰۱ به یک موضوع محوری توجه کنم، کدام حوزه بیشتر شایسته توجه است؟ حوزه سیاست، فرهنگ، اجتماع، اقتصاد، رسانه، روابط بین الملل، یا ...؟ و آن موضوع محوری، چه موضوعی خواهد بود؟
موضوع حجاب؟اعتراضات اخیر؟مشکلات معیشتی؟اینترنت؟عزل و نصب های بی منطق؟شکاف های نسلی؟مذاکرات بی سرانجام برجام؟موضوع جریانی که از بدو پیروزی انقلاب با هدف ایجاد انحراف در انقلاب، قدم به قدم برای تسخیر قدرت از هیچ اقدامی دریغ نکرد؟ مولدسازی؟مسمومیت های مدارس؟تمامیت ارضی و وحدت ملی؟
یادداشت امروزم با عنوان «مسمومیت و چاره بحران بی اعتمادی» در ادامه دو مطلب قبلی که پیرامون مسمومیت های زنجیره ای نوشتم، امروز در روزنامه اطلاعات منتشر شد که می توانید آن را در سایت روزنامه و یا تلگرام و سایت مکتوب ببینید. #مسمومیت_دانشآموزان#مسمومیت ettelaat.com/archives/67877…
در این یادداشت از زاویه ای دیگر به موضوع پرداخته شد و با اشاره به تکنیک های عملیات روانی، نوشتم در این مسمومیت ها از قریب به اتفاق تکنیک های عملیات روانی بهره گرفته شده است. از ابتدا اتاق فکرهای اجرای مسمومیت ها، با هدف دامن زدن به بحران بی اعتمادی و ناکارآمدی به جریان افتاد.
مسمومیت ها دو بخش مرتبط به هم داشته و دارد:اول،نفس عملیات و اجرای قدم به قدم آن.دوم،عملیات روانی و تبلیغاتی برای تحقق اهدافی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت.همانگونه که نفس عملیات در مدارس پیچیده و متنوع بود،عملیات روانی نیز بسیار محاسبه شده،دقیق،هدفمند و هماهنگ مدیریت و اجرا شد.
در یادداشت جدیدم در روزنامه اطلاعات شنبه ۱۳ اسفند با عنوان «معادله دو مجهولی مسمومیت و امنیت» به بررسی ابعاد و جوانب مختلف پدیده مسمومیت مدارس کشور پرداختم. این یادداشت در ادامه مطلب هفته قبل با عنوان «مسمومیت دانش آموزان؛ عمدی یا اتفاقی؟» است. #مسمومیت_دانش_آموزان
بیش از سه ماه از اولین مورد مسمومیتها در مدارس قم گذشته و هنوز هیچ نتیجه مشخصی از اقدامات به عمل آمده،رسما اعلام نشده تا موجب اطمینان خاطر دانش آموزان و خانواده ها شود.در چنین شرایطی سرعت عمل و اطلاعرسانی دقیق و برخورد با مسئولان ناکارآمد جلو بسیاری از حوادث سوء بعدی را می گیرد.
ساعاتی از خبر بازداشت سه نفر در ارتباط با مسمومیت های زنجیره ای مدارس توسط خبرگزاری فارس به نقل از یک منبع آگاه نگذشته بود، که خبر این بازداشت ها توسط وزیر کشور و فرمانده نیروی انتظامی تکذیب شد؛ که شاید این تکذیب به دلیل شناسایی سر شبکه های این مسمومیت های زنجیره ای باشد.
در یادداشت جدیدم با عنوان «مسمومیت دانش آموزان؛ عمدی یا اتفاقی؟» در روزنامه اطلاعات امروز به این موضوع پرداختم. آنچه مسمومیت های مدارس قم را متفاوت از موارد دیگر می کند، تعدد مدارس درگیر دخترانه و استمرار مسمومیت های زنجیره ای در مدارس بوده است که آخرین مورد آن سوم اسفند رخ داد.
.
در مورد علت مسمویت ها از سوی مسئولان استانی و ملی صحبت های یعضا ضد و نقیض منتشر شده است. به رغم گذشت نزدیک به سه ماه از نخستین مسمومیت دانش آموزان، هنوز علت و عامل مسمومیت ها توسط متخصصین شناسایی و اعلام نشده است. عمدی بودن اتفاقات در مدارس از جدی ترین موارد ذکر شده است.
استمرار و تعدد مسمومیتها در مدارس طی سه ماه اخیر موید آنست که این اتفاقات نمی تواند اتفاقی باشد و به احتمال زیاد نتیجه اقدامات گروهی سازماندهی شده و با کارگردانی اتاق فکر و معطوف به اهدافی مشخصست.دادستان کل کشور از احتمال اقدامات مجرمانه عمدی در مسمومیت دانش آموزان قمی خبر داد.
در مقاله ای با عنوان «یک بستر و چند رویا» به بررسی مطالبه گروهها و چهره هایی پرداختم که هر یک در جای خود برای جامعه و حاکمیت قابل توجه است. راهکارهای پیشنهادی برای حل مشکلات مبتلابه در مطالب منتشره، گذار از نظام، اصلاح از بالا، انقلاب از بالا و انقلاب با کمک خارجی بوده است.
این محورها سوای مباحث مطروحه پیرامون انقلاب از پایین است، که به دلیل نبود عناصر موجده آن مثل حضور گسترده مردم، سازماندهی، ایدئولوژی و رهبری مقبول مردم، به رغم تبلیغات گسترده در مورد انقلاب، این مولفه ها تا کنون محقق نشده است.
یک طیف با نگاه صفر و صدی، با غیر قابل اصلاح دانستن أمور، به جز تغییر نظم موجود و گذار از نظام و استقرار نظامی جدید به راه حلی دیگر راضی نیست. این رویکرد در گفته ها و نوشته های اپوزیسیون داخل، بخصوص بعد از صدور بیانیه میرحسین موسوی پر رنگ تر شد.
در مقاله امروزم در روزنامه اطلاعات «گونه شناسی اپوزیسیون» به بررسی فعالیتهای اخیر #اپوزیسیون در خارج و داخل پرداختم.
یکی از ابزارهای اصلی قدرت #ایران در سالهای بعد از پیروزی انقلاب ۵۷، که موجب مانایی نظام به رغم همه اتفاقات سختی که با آن مواجه بوده، اپوزیسیون فشل آن بوده است.
#اپوزیسیون طی این سالها بارها پوست اندازی کرده و به اشکال مختلف تغییر شکل داده و تجدید سازمان کرده و تلاش برای مصادره هر حرکت اعتراضی داشته است. حال با اعتراضات اخیرخون تازه ای در رگهای اپوزیسیون به جریان افتاده و شیوه های جدیدی برای مقابله با نظام و جذب نیرو و سرمایه دنبال کرده.
از جمله ویژگی های مهم اعتراضات اخیر، نداشتن سر و نبود رهبری در راس اعتراضات و تلقی آن به عنوان نقطه قوت بود.چند ماه اعتراضات پراکنده در شهرهای مختلف،بدون رهبری و هماهنگی در کشور، با تشویق رسانه ها و اپوزیسیون خارج کشور و با هزینه جانی و مالی فراوان در داخل شکل گرفت و ادامه یافت.