அன்பெழில் Profile picture
May 24 38 tweets 8 min read Twitter logo Read on Twitter
#MahaPeriyava
Narrated by Sri Balu Mama
Source: E-book In the Presence of the Divine Vol II

We lived in Mylapore then. Every morning and evening, twice a day, I would go to the Kapāleeśwara temple for Śiva darśan. Periyava would have bouts of pain in his chest. Ramakrishnaiyer, Image
the homeopath–he was not a doctor - would consult his Homeopathy dictionary and give some small white pills. Periyava would take the pills for two days or so and then would find some relief. That was the time when Ayyappa and Sabarimala were becoming popular. Crowds dressed in
black dhoti would come to the temple. We associate black clothes with DK (Dravida Kazhagam, a political party), so I was puzzled. I made enquiries and one of them said, “Oh, don’t you know! We are going to Sabarimala. Such a powerful diety! Those without children are blessed with
children. The sick are healed! Verily a living god!” I was then a youngster and had great faith. That was 35 years ago. So I vowed to make a pilgrimage to Sabarimala so that Periyava may be cured of his bouts of pain in the chest. I went to Periyava and said, “I am going to
Sabarimala. I have taken a vow. Periyava must bless me and give me his blessings.”

“What Sabarimala? What this sudden desire? Why go to places when you are with me? Why ask me?”

“I have already made a vow and must fulfil it. Periyava must be gracious.”

Periyava took a piece of
cloth and flung it on me. “Earlier those that went to Sabarimala wore white dhotis. Brahmins did not drink or eat meat. Going to Sabarimala therefore did not demand any special rigour. Wearing black is a recent habit. It was started because those who eat meat and drink throughout
the year, wore it as a sign of repentance. You need not. When you go into the temple you may drape this towel around you. There is one more thing. You must do as I say. You must buy one hundred lemons and carry it in a sling bag. You must not eat anything except this fresh lemon.
You must not make juice from it, but eat it raw.”

I lived on these fresh lemon fruits for forty days. It was all by Periyava’s grace that I could eat it and subsist on it. I was ready to go and got into Nagaraja Iyer’s car and we left for Sabarimala. I smashed eighteen coconuts
on the 18 steps when I reached the shrine on the mountain. Then devotees went up to the Melsānthi for prasadam. I wanted prasadam for Periyava for it was for his sake that I had come. So I went up to him.

“Where are you from?”

I said I was serving as Periyava‟s attendant.”
“Ah, tirumaeni!” (lit. auspicious form/body; a way of addressing royalty and saints)

“Yes, tirumaeni.”

"It is because of tirumaeni that we are doing so well. We get a crore of rupees regularly and everything goes on well.”

“I want some prasāda.”

At once the priest took a
large container of ghee, and emptying it on the idol, collected it in a bottle that would hold at least one to one and a half kilos, to the brim. Then he took vibhūti with both his hands, twice over, and showered it over the deity. This too, he collected and gave me. I packed the
prasāda carefully. I prostrated and offered him five hundred rupees. I bought two bottles of aravaṇa pāyasam for myself. I could eat after I had completed the worship and ended the pilgrimage. I then began my return journey. On the way back, I took the route via Ernakulam. It
does not matter what route you take on your return. There are two routes, one via Vandiperiyar, the other via Salakkayam. I reached Ernakulam via Salakkayam. A lawyer, who came for darśan and was well-known to me, a friend, took me to his house. I had a meal there and got ready
to leave, when he said, “You must not refuse me this. My mother - she is ninety – lives in a village nearby. She will be delighted to see someone from Periyava. Let us go there before you leave.” So we left for the village called Kollengode. The gentleman‟s mother was so happy to
see me. She originally hailed from the Nangavaram. Her name was Angacchi. She offered me coffee and when I refused it and opted for buttermilk instead, served me some. After a short while, I got ready to leave, when she said, “You cannot go away without seeing Mama, Krishnaiyer.
Hey, you child! Come here and take this lad to Mama.” I knew neither Krishnaiyer nor Ramaiyer! Anyway we went out and in the house across the road, a very aged man sat reclining on a chair. He was 95, I learnt.

“Hey, Raju, who is it?”

I was introduced. “I serve Periyava” I said
The old man got up and fell down full length in prostration to me and held on to my feet. I was shocked and sprang back.

“You can‟t do this! You are so elderly and I am but a child. It is sinful!”

“I did not offer my prostrations to you, but to Periyava, Śarveśvaran! Don’t you
know that he is none other than Bhagavān, Īsvara! Don‟t you know that Periyava is none other than God himself! People from Thanjavur are intelligent but you seem to be a dullard.”

“What makes you say that? Are you saying it because everyone says so? Everyone sings praises of
Periyava!”

“Listen! Many decades ago, Periyava came to Kerala and stayed for 45 days in our town. Every morning Periyava would be up by 3 o‟clock and would sit for an hour of japa. Then after his snāna and daily regimen, would perform the ritualistic Candramoulīśvara worship.
After this, he would rush in for five minutes and have a sparse name-sake meal. Then he would be back again with the devotees to discourse on a spiritual topic. It would go on like this, pūja, prasādam, meeting devotees, endlessly, and then again the same thing all over again in
the afternoon, evening and night. He hardly ate and slept for barely 3 hours every day. One day I prayed to Periyava, Periyava must do something for me! ‟

“What is it? ‟

“Periyava is none other than Guruvayurappan, Ernakulattuappan. This endless round of work and lack of sleep
has caused heat in Periyava‟s body. The eyes are flaming red with heat. Periyava must permit me to give him an oil-bath. Kerala is well-known for its medicinal oils. Periyava must be gracious and let me do this.
“Alright. Come on Saturday‟ said Periyava.”
So I cured oil with herbs and roots and on Saturday morning took it to Periyava. Periyava allowed me to apply the oil on his head and limbs. I saw then that he had the Chakravarti rekhā on his head. He had the conch and disc on his hands. On the soles of his feet I saw Padmarekhā
You say that you are from Thanjavur, people from there are smart, but you seem to lack intelligence. You say that you serve Periyava but you have not seen these lines on his body! Don’t be deceived because he urinates and defecates like everyone else. He is fooling you. He is
none other than Īswara himself!”
He was talking to me along these lines. After a while, I prepared to leave when he said, “Wait for a minute” and went in. He came back holding eighteen rudrākṣas, starting from a single-faced one up to an eighteen-faced one. He put all of them
into my hands and said,” Take it, my boy. I have kept these with care for a long time now. You must have these!”

I accepted the beads and again the old man caught my hands and said, “You must promise me one thing.” “What promise?”

“You must promise to serve Periyava till the
last breath. Others will trouble you, try to get rid of you. A rogue may come along and throw you out. Never mind that. Sit on the pyol outside the Maṭha and watch over Periyava, but don’t leave him. Be a loyal servant to him, never leave him!” Then he served me some buttermilk.
“There is one more thing. Tell him that I prayed to him not to walk. He walks a lot. If the lines on his feet are wiped out then it will spell calamity to the world. So he must not walk. One more thing. You must offer 24 prostrations to him on my behalf” requested the old man.I
gave him my assurance and left. I returned by taxi. Periyava was in the middle of some forest, some little hamlet called Kattukodipuram, I think, near Nagalapuram. The journey was awful, the road full of craters and bumps. It was with a lot of difficulty that I reached his
presence. Periyava was resting on a piece of gunny-sack. I placed the ghee and sacred ash in front of Periyava and prostrated to him. At once Periyava opened the bottle of ghee and ate it all up, more than a kilo and a half, all at one go! Then picking up the sacred ash that was
wrapped in a leaf, emptied the whole of it upon his head. Before I could speak, Periyava said, “So you went to Sabarimala? What did that Krishnaiyer tell you?”

“He told me that Periyava was none other than Parameśvara himself!”

In a flash Periyava got up and stood holding his
danda. He seemed about six feet tall in height and his eyes became fiery and red. He was verily
Śulapāṇī (Lord Shiva) with his trident, the Lord Parameśvara himself!

“Did he say that? Did he?”

“Yes and he wished to say to Periyava that if the lines on Periyava‟s feet are wiped
out then it will spell calamity to the world. So he prays that Periyava must not walk.”

“Tell him that the lines will not fade. Tell him that I wear pādukas. Phone him and tell him.”

Later on I did telephone Krishnaiyer and convey Periyava‟s message. Then I placed all the
rudrākṣa beads in front of Periyava as an offering.

“They were gifted to you!”

“I am unworthy of such a rare gift and am an ignoramus. It is befitting only of Periyava to wear them.”

“How shall I wear these, like this?”

“I’ll have them strung” I said and I had them neatly
strung together. Periyava wore them too. Periyava always wore rudrākṣa on pradoṣa days. Later he gave them to Bāla Periyava, though I have never seen him wear these or any other, not even during pūja. Pudu Periyava wears rudrākṣa on Pradoṣa days without fail.

Then I said,
“I wish to ask Periyava something”

“Ask me what you wish to.”

“Ramaiyers and Krishnaiyers have applied oil on Periyava‟s head and have seen the rekhās on his limbs and we who are with Periyava all the time and serve him have never seen anything.”

Periyava stretched out his
legs and bent forward.

“Look at the lines on my head, on my feet, go on come closer and feel the lines, if you like. Am I a policeman or TTR? What will I do to you? Must I wear a board around my neck announcing this, “Śankaracārya has these lines on his head‟ and so on?”
I touched the lines on his feet and felt them on his head.
Karuṇāmūrti is a word that applies only to him, no one else in the world. None can be as gracious as Periyava.

Sarvam Sri Krishnarpanam🙏🏻 Image

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with அன்பெழில்

அன்பெழில் Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @anbezhil12

May 26
#பூரி_ஜெகன்னாதர்_மகா_பிரசாத_மகிமை

ஒரு முறை நாரத முனிவர், வைகுண்டம் சென்று லஷ்மி தேவிக்கு பணிவுடன் சேவை செய்தார். இதனால் மகிழ்ச்சி அடைந்த லஷ்மி தேவி, நாரதருக்கு வேண்டிய வரத்தை தர விழைந்தார். நாரத முனிவர் லட்சுமி தேவியிடம், தான் வேண்டும் வரத்தை கண்டிப்பாக தர வேண்டும் என்று Image
வாக்குறுதி பெற்றுக்கொண்டார். அவ்வாறே நாரதருக்கு லஷ்மி தேவி வாக்களித்த பிறகு, நாரதர், தனக்கு பகவான் நாராயணருடைய மஹா பிரசாதம் வேண்டுமென்று கேட்டார்.
இதை எதிர்பாராத லஷ்மி தேவி, வருத்தத்துடன் நாரதரிடம், "என் கணவர் என்னிடம் அவருடைய மகா பிரசாதத்தை யாருக்கும் கொடுக்க கூடாது என்று
கூறியுள்ளார். நான் எவ்வாறு என் கணவரின் ஆணையை மீற முடியும்? என்னால் முடியாது" என்று பதிலளித்தார். லஷ்மி தேவியின் வாக்கை நினைவுபடுத்திய நாரதர் தனக்கு எவ்வாறாவது பகவானுடைய மகா பிரசாதம் வேண்டும் என்று பிடிவாதமாய் இருந்தார். மிகவும் இக்கட்டான சூழ்நிலையில் மாட்டிக்கொண்ட லஷ்மி தேவி,
Read 21 tweets
May 26
#நீலகண்டப்_பிள்ளையார்_கோவில் தஞ்சை மாவட்டம் பேராவூரணியில் ஏந்தல் நீலகண்டப்பிள்ளையார் கோவில் உள்ளது. வரலாற்று சிறப்பு மிக்க இந்த கோவிலுக்கு தினமும் பேராவூரணி மட்டுமின்றி அதன் சுற்று வட்டார பகுதிகளில் இருந்து ஏராளமான பக்தர்கள் வருகின்றனர்.
பொ.யு.1825-ம் ஆண்டு தஞ்சையை ஆண்டு வந்த Image
துளசேந்திர மகாராஜாவின் அமைச்சர் நீரழிவு நோயால் அவதிப்பட்டு வந்தார். ஆதலால் சிகிச்சைக்காக திருப்பெருந்துறை (ஆவுடையார் கோவில்) செல்வதற்காக பேராவூரணி வழியாக தனது அரச பரிவாரங்களுடன் சென்று கொண்டு இருந்தார். அப்போது இரவு நேரம் ஆகிவிட்டதால் பேராவூரணியில் உள்ள ஒரு அரச மரத்தடியில் தனது Image
பரிவாரங்களுடன் தங்கினார். அப்போது பேராவூரணி ஏந்தல் நீலகண்டப் பிள்ளையாருக்கு சங்கரன்கள் 2 பேர் பூஜை செய்வதையும், திரளான பக்தர்கள் சாமி தரிசனம் செய்வதையும் அமைச்சர் பார்த்தார். உடனே கோவிலுக்கு அவரும் சென்றார். பின்னர் தனக்கு உள்ள நோயை பற்றி சங்கரன்களிடம் கூறினார். உடனே அவர்கள் Image
Read 16 tweets
May 26
#மகாபெரியவா அருள்வாக்கு
மனதிலுள்ள ஆசைகளைக் குறைப்பதன் மூலம் நமக்கு வரும் துன்பம் குறைந்து ஆனந்தம் பெருகும். வெளியிலுள்ள பொருட்களிலிருந்து நமக்கு ஆனந்தம் வருவதில்லை, நம்மிடையே இருந்து தான் ஆனந்தம் பிறக்கிறது.

உடல் மற்றும் மனரீதியாக செய்யும் பாவத்தை போக்க புண்ணியமான நினைப்புகளை Image
வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.
துக்கத்துக்கு விதை போட்டுக் கொண்டு இருக்காமல் பாவத்தை போக்க தினமும் ஈஸ்வர தியானத்தில் ஈடுபடுவது நல்லது.
உலகத்தில் எவரும் பாவியாக இருக்க விரும்பவது இல்லை, ஆனால், பாவகாரியம் அதிகம் செய்கிறோம். அனைவரும் புண்ணியம் பெறத்தான் விரும்புகிறோம். ஆனால் புண்ணியச்
செயல்களைச் செய்வதில்லை.
ஒருவனுக்கு நல்லதைச் சொன்னால் மட்டும் போதாது, அதை அவன் ஏற்றுக் கொள்ளுமாறு அன்புடன் சொல்ல வேண்டும். நல்லதைக் கூட கடுமையாகச் சொன்னால் அதை யாரும் ஏற்கமாட்டார்கள்.
ஒருவனிடம் எத்தனை தோஷம் இருந்தாலும் அதனை பெரிதுப்படுத்தக்கூடாது. சிறிய அளவில் குண விசேஷம்
Read 4 tweets
May 26
#மகாபெரியவா
கட்டுரையாளர்-பி.சுவாமிநாதன்
தட்டச்சு-வரகூரான் நாராயணன்.
புத்தகம்-பெரியவா பெரியவாதான்.

குழந்தைகள் என்றாலே, மகா பெரியவாளுக்கு ரொம்ப இஷ்டம். அவர்களைத் தன் அருகே காந்தம் போல் இழுத்து, அவர்களுடன் நகைச்சுவையாகப் பேசிக் கவர்ந்து விடுவார். அந்தத் தெய்வத்திடமும் குழந்தைகள் Image
மயங்கிப் போய் விடும். குழந்தைகளுக்குக் கொடுப்பற்கென்று மகா பெரியவாளிடம் எப்போதும் கல்கண்டு இருந்து கொண்டே இருக்கும். ஒரு முறை மகா பெரியவா, காமாட்சி அம்மனை தரிசித்து விட்டு, காஞ்சி ஸ்ரீமடத்துக்குள் நுழைந்து கொண்டிருந்தார். அப்போது, ஸ்ரீமடத்தின் வாசலில், பணக்காரக் குடும்பத்தைச்
சேர்ந்த சிறு குழந்தை (நாலைந்து வயது இருக்கலாம்) ஒன்று, குச்சி ஐஸைக் கையில் வைத்துக் கொண்டு ரசித்து, சுவைத்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தது. ஸ்ரீமடத்தின் உள்ளே நுழையப் போன மகாபெரியவா, வாசலில் நின்று கொண்டு, இந்தக் குழந்தை குச்சி ஐஸ் சாப்பிடும் அழகைப் பார்த்து, மேலும் நகராமல் அப்படியே
Read 13 tweets
May 26
#ராமநாம_மகிமை
ஸ்ரீ பெரியவா திருப்பணியே தினப்பணி சார்பில் பேட்டி கண்டவர்
ஷங்கர் திருவேதி
#ராமர்_பாதம்_பட்ட_குடிசை
அம்மா! அம்மா!
குழந்தைகளின் அலறல் அந்த தெருவையே திரும்பிப் பார்க்க வைத்தது.

ஏன் இப்படி உயிர் போற மாதிரி தெருவில் நின்னு கத்தறீங்க உள்ளே வாங்களேன்.

பாம்பு இருக்குமா Image
பெரிய பாம்பு பயத்தில் குழந்தைகளுக்கு வார்த்தைகள் கூட வரவில்லை.

பாம்பு ஏற்கனவே தவளையை முழுங்கி சாப்பிட்டாச்சு. உங்களை ஒன்றும் செய்யாது. வீட்டிற்குள் வந்து கைகால்களை அலம்பி துணியை மாற்றி தோசை சாப்பிடுங்க. பாத்திரம் தேய்த்துக் கொண்டிருந்த அம்மா கொஞ்சம் கூட அலட்டிக் கொள்ளவில்லை.
வீடு என்றால் அது ஒரு குடிசை வீடு. பல்லாவரத்தில் பல குடிசைகளுக்கு நடுவில் ஸ்ரீனிவாச ஐயங்கார் அவர்களின் குடும்பம் வசிக்கும் இடம். நட்பு என்ற பெயரில் கூப்பிடாமல் பாம்பு, பூரான், பல்லி, பெருச்சாளி, தேள், என்று பலதும் வீட்டிற்குள் அடிக்கடி எட்டிப்பார்க்கும். காலையில் கண் விழிக்கும்
Read 23 tweets
May 25
#காசியில் இறந்தால் #முக்தி, மோட்சம் என்பது இந்து மதத்தினரின் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை. பல வயதானவர்கள் தங்கள் அந்திம காலத்தை அங்கே கழிக்க பெரும் ஆவல் உண்டு. இது போன்ற எண்ணம் உள்ளவர்களுக்கென்றே தங்குவதற்கு காசியில் பல இடங்கள் உண்டு. அதில் ஒன்று #காசி_முக்தி_பவன் அங்கே ஒரு விசித்திரமான விதி Image
உண்டு. 15 நாட்களுக்குதான் தங்க அனுமதிப்பார்கள். அதற்குள் இறப்பு இல்லை என்றால் அறையை காலி செய்து விட வேண்டும். முக்தி பவனின் மேனேஜர் திரு சுக்லா. 44 வருடங்களாக அங்கே பணிபுரிகிறார். சுமார் 12,000 க்கும் மேற்பட்ட இறப்புகளை பார்த்திருக்கிறார். அவர் தன் அனுபவத்தில் சொன்னது, “வாழும் Image
போதே அவ்வப்போது வரும் பிரச்னைகளை சரி செய்து விட வேண்டும். (குடும்பத்துடன், உறவுகளுடன், மற்றவர்களுடன்) அதை விட்டு விட்டு இந்த முக்தி பவன் வரும் வரை (இறுதிக் காலம் வரும் வரை) வாழ்நாள் எல்லாம் அதை சுமந்து கொண்டு மனதளவில் அடிபட்ட காயங்களோடு இங்கு கடைசி நேரத்தில் அடைக்கலம் ஆகிறார்கள்.
Read 8 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Don't want to be a Premium member but still want to support us?

Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(