Thread by @imTolstoyevski

"Virtue signalling" hakkında bir şeyler (sonraki bir yazı için hazırlık olsun).

Kelime anlamı: Değer yargılarını başkalarına belli etmek, "ben de x'e inananlar grubundanım" sinyali yollamak.

Bunu zaten herkes yapar, çoğu iletişim (sözlü sözsüz) bir sinyal içerir. Mesela:

"Hayırlı Cumalar" diye mesaja başlayan biriyle, "TGIF" (Thank God It's Friday) diyeni düşünün.

İki durumda da günlerden Cuma ve Allah'ın bu işle bir alakası var ama sinyalledikleri grup kimlikleri bambaşka. Ve özellikle ilki için, bu sinyal, birçok değer yargısı de belirtiyor.+

İnsanlar hem gruplarını genişletmek için, hem farklı gruplara "yaklaşmayın" demek için, bu tip sinyalleri veriyorlar (grup perspektifinden bakarsak).

Yahut memetics perspektifinden bakarsak, çok yayılan değerler (meme'ler) çok sinyallenenler olmak zorunda. Basit bir adaptasyon.+

Tam da bu yüzden, insanlar kendi değerlerinin "evrensel" olduğunu öğretirler çocuklarına.

Mesela eşitliğe inanıyorsan, bunu herkese tebliğ etmek zorundasın. Sinyallemeye teşvik "built-in". Yani bu değeri kendine saklamak, değerin kendisine göre ahlaksızlık zaten.+

Sinyalleme motivasyonunu bireysel ölçekte sağlayan şey ise, kendi grubundan aldığın pozitif geribildirim.

Sosyal medyada bu geri bildirim çok hızlı, herkese açık ve en önemlisi, tek bir rakamla ölçülebiliyor (RT sayısı gibi). Önceki çağlarda bu üç kriter de çok farklıydı.+

Bu değişimin bir sonucu: Nüanslı tartışmalar yerine kesin yargılar ve genellemelerle konuşan insanlar, çok daha hızlı öne çıkıyor. Bu da, gerçekte olduklarından daha haklı, daha önemli ve daha üretken (sanki bir icraat yapmış gibi) oldukları sanrısına yol açıyor.+

Sosyal medya sapağından geri çıkayım: Birçok konuda, sinyal sonucu aldığın net geribildirim, zamanla pozitif olmak zorunda. Ve çevrendekileri de etkiliyor:

Bahçesine ABD bayrağı diken Amerikalıyı, hiçbir komşusu gelip "birader hangi ülkede olduğumuzu mu unutacağız" demiyor.+

Yani bayrak dikmeyi aptalca veya gereksiz görenler bir şey demiyor. Ama bunu beğenen anında tepki veriyor, gidip adamı mangala filan davet ediyor. Bir süre sonra o bayrakçı adam, yaptığının %100 doğru ve dahası gerekli olduğunu sanıyor, böyle düşünmeyenlerde bir bozukluk arıyor.+

Bozuk olmadığını belirtmek zorunda hisseden herkes bahçesine bayrak dikmeye başlıyor. Karşılıklı 50 evin 49'unda bayrak olduğunda, kalan 1 kişi olmanın sosyal maliyeti iyice büyük olacağından, herkes bu sinyale doğru kayıyor, bu yeni norm oluyor.+

Bu bir tür evrim: Daha kesin yargılar içeren ve daha güçlü olan sinyaller, ayakta kalıyor, nüans veya tolerans kayboluyor.

Bu mantığa göre, şartlar sabit kaldığı sürece, bir ortamdaki başörtülü sayısı giderek artacaktır. (bunu test etmiş olan, somut verisi olan haber versin).
+

Buraya kadar birkaç sonuç var:

1) Virtue signalling, sosyal hayvanlar için gerekli.
2) Sinyallemenin giderek kuvvetlenmesi normal bir sonuç.
3) Sosyal medya bu süreci hızlandırıyor, en ateşlileri de aşırı ödüllendiriyor.
+

Bu iş sağa veya sola özel değil ama bence geleneksel olarak, muhafazakarlar arasında bu sinyaller daha yaygındı.

Oysa, virtue signalling'in bugünkü pratik kullanımı farklı: Sol değerlerin, sosyal medyadaki kültür savaşçıları tarafından abartılı biçimde sinyallenmesi.
+

"Abartılı"nın belli bir ölçütü yok, karşıt görüşteki insan için diğerinin yaptığı her şey abartılı, kendi tarafının yaptıklarınınsa bahanesi bol.

Benim için "abartılı"nın ölçütü şu:
Tartışmada, sinyallemenin bir yan etki değil de asıl şey olması. Ve tartışmanın sonlandırılması.+

Yani bir argüman sunmadan etiketler üzerinden ilerlemek, sözlerini "minimum fikirle maksimum alkış" için tasarlamak, karşıdakini çürütmekten çok kendini yüceltmek ve onun bir an önce susmasını sağlamaya çalışma = virtue signalling.

Şimdilik bu kadar.