1/ Bu sirkte rol alan kimseyi tutmuyorum. Öncelikle, nedir bu Supreme Court? (fazla mı başa sardık?)
Her seviyede seçilmişler birbirlerine ve atanmışlara karşı dengeleniyor. Günlük siyasete en uzak iki öğe de Askeriye ve Supreme Court. ("Anayasa Mahkemesi" yerine SCOTUS diyeyim de uzman sansınlar).
O yüzden Anayasa yorumunu dini terimlerle anlattım, biraz mistik bir yanı var, değişik tefsir felsefeleri var.
ABD'deyse vekiller daha bağımsız, onları hizaya getirmek için "whip" (kırbaç) görevi var. Ve son yıllarda whipler daha başarılı.
Maksat, Perşembe günkü ara seçimlere kadar görüşmeleri uzatmak. Ara seçim ne?
Demokratların umudu, özellikle üst meclisi (senato) ele geçirmekti. Zira anketlere göre... arkadaşlar geç oldu, arkası yarın sabah.
Şimdi diyeceksiniz ki: "E bu tek bir seçim değil, her eyaletin kendi Senato yarışı, ve onlarca ayrı House yarışı var, nasıl tek bir % bulunuyor?"
Deyin, bekliyorum.
realclearpolitics.com/elections/2018/
projects.fivethirtyeight.com/2018-midterm-e…
İkisi de tüm anketleri hesaba katıyor. RCP daha nötr, 538 ise sol tandanslı ama modeli daha sofistike: anketler, finansman, geçmiş performans, hepsi dahil. Arayüzü de daha iyi.
Dönelim stratejiye...
a) Senatoyu kazanırlarsa, Trump'ın adayını (Kavanaugh) onaylamazlar. Hatta sonradan göstereceği hiçbir adayı onaylamazlar ve "kültür savaşı"nın en önemli cephesini kaybetmemiş olurlar. Bu anormal bir partizanlık olur ama artık norm bu
b) Cinsel taciz iddiasına dayanamayan senatörler Kavanaugh'u reddeder, seçimlere kalmadan Trump başka bir muhafazakar aday gösterir, o aday onaylanır.
SCOTUS yine sağa kaymış olur ama Trump zayıf gözükür ve sağcıların ara seçimlere katılım şevki düşer.
c) House'u kazanınca, Kavanaugh'u ve hatta Başkanı "impeach" etme (olağanüstü durumlarda görevden alma) süreci başlayabilir, FBI soruşturması genişler, vs.
Bu sürecin tamamlanması için Senatonun ezici onayı gerek -olmayacak- ama Trump'ı böyle kitlemek mümkün.
Peki ne oldu?
Şimdi, birkaç soru var:
- Kavanaugh özel biri mi, niye bu ısrar?
- Kendisine karşı yapılan suçlama ne?
- #metoo bu olayın neresinde?
- Partizanlık arttı mı?
- Kurumlar nasıl etkilendi?
Biraz ara verip devam... (Buralardan konuyu alıp siyaset felsefesine bağlayacağım, 100 tweette bitirirsek iyi).
a) Seçim arefesi geri adım atılmaz.
b) Trump'a fazla borçlu olacak.
c) Başkanların teknik olarak suç işleyemeyeceğini savunuyor (önce görevden alınması lazım. Bunla alakalı bir SCOTUS davası var).
ABD siyasetinde uzun zamandır dev bir yeri var. teknik olarak yasal (Roe v Wade yüzünden) ama bazı eyalet meclisleri pratik engeller yaratıyorlar. En yakın klinik 200 mil ötede, anandan izin lazım, ölü bebek fotoları gösterecekler, vs.
Muhafazakar argümansa bence daha sağlam (ki ben kürtaj hakkı yanlısıyım): Kadının özgürlüğü, çocuğun yaşama hakkının üstünde değil. Cinayet yasaksa, kürtaj niye yasal? Fetüsün de insan hakları var.
Artık o evre bitti. O kazanımlar şu an standart, insanlar onları bir -izm'in parçası olarak görmüyorlar. Şu anda feminizm deyince akla gelenler SJW, intersectionality, vs. Destek az.
Liberaller şu konuma pivot etmeliydiler: Döllenme anında ruh üflenmesi ve o şeyin "insan" olması, dini dogmadır. Din bazlı kanun da anayasaya aykırıdır (first amendment).
"Benim bedenim benim kararım" şu ana kadar etkiliydi, artık "anayasaya aykırı" etkili olur.
Her şey çözülme ve basitleşme trendinde ama bazen hayat gibi karmaşık yapılar oluşuyor, birkaç milyar yıl içinde Beethoven ve Moonlight Sonata'sından zevk alan varlıklar ortaya çıkıyor, anayasalar kuruyorlar... Ama sonunda ortada tek bir proton bile kalmayacak.
Üniversite yıllarında bir partide çok içmiş, bir kadını taciz etmiş. Fakat detaylar garip, o yüzden ilginç bir "kadının beyanı esastır" tartışması örneği.
Öncelikle kadın başarılı, dengeli, paraya pula ihtiyacı yok.
Fakat esas suçlamada ismi geçen kimse o partiyi hatırlamıyor, Kavanaugh'u görmemiş, vs. Detaylar mühim değil, zamanımı bunla harcamadım maaşlı çalışan ABD savcısı olmadığımdan ama durum çorba.
Şimdi bunu, Kavanaugh üzerinden, #metoo ya ve yalan beyan konusuna bağlayalım. (Ara)
a) objektif olamamakla ilgili güzel bir araştırma:
b) bu da Samuel Jackson'ın konu hakkındaki yorumu.
Bunlar sizi oyalasın ben dönene kadar.
Konuyu #metoo referandumu haline getirdiler demiştim. Metoo ne? Bir kadın hareketinden çok, bir liberal hareketi. Öyle ki, demokrat erkeklerin metoo ve "pay gap" destekleri, cumhuriyetçi kadınlarınkinden fazla.
Neyse, bu metoo stratejinin net etkisi ilginç:
Bu kayıt işi, oyu bağlamıyor. Kütükte Demokrat olan biri Trump'a oy verebilir. Anketleri bunu bilerek okuyun.
Alt meclisi zaten kaybedeceklerdi, şu anda oradaki şansları daha da zor. Ama Senato'yu da kaybetme ihtimalleri var, şu andaysa Senato şansları daha fazla. Nasıl oluyor bu fark, aynı seçim döneminde?
Bu tip kutuplaştırıcı olaylar (daha ziyade medya filtresinden geçmiş hali kutuplaştırıcı) iki taraftan da seçim katılımını arttırır.
Yüksek katılım sola yarar (azınlıklar yüzünden). Öte yandan nüfus yaşlandıkça muhafazakarlaşır. Hangisi baskın çıkar bilmem.
metoo sonrası, özellikle beyaz erkekler arasında "kadınlara nasıl davranacağımızı şaşırdık, her an yalan veya abartılı bir suçlama gelebilir" anksiyetesi yaygınlaştı.
Bu algı, gerçeklerle ne kadar örtüşüyor?
a) Öncelikle konu hakkında güvenilir veri pek yok ve tanımlar değişken (taciz tam olarak ne?). Ülke çapında araştırma yapmak zor.
b) Varolan rakamlar, her yalan tecavüz suçlamasına karşı, katbekat fazla raporlanmayan tecavüz gösteriyor.
Tabii bu yanıltıcı, çünkü "yalan" olduğunu anlamak için bunu kanıtlaman lazım. Kanıtlayamazsan, suçlama yalan da olsa bunu kimse bilmeyecek.
Fakat asıl fark bu değil..
c) Suçlamayla karşılaşan (doğru veya yalan) erkeklerin büyük kısmı hapis yatmıyor.
Aradaki aşamaları düşünün: Savcının takibi, resmi suçlama, dava öncesi anlaşma, davanın bir ara düşmesi, beraat yahut hapis dışı ceza (tazminat gibi).
Sonunda ufak bir kısım hapse giriyor
d) Bunun bir nedeni, ortada somut kanıt yoksa (he said, she said) tarafların profiline bakılması. Yalan iddialarda bulunan kadınlar belli bir profile uyuyor, yani onları elemek kolay.
Profil dışındaki bir kadının suçlamasıyla boş yere hayatınızın kararma ihtimali epey düşük.
Polisin dinlemediği bir kadın, sosyal medyada sesini duyurabiliyor, şahane. Hatta kutlanıyorlar. Ama başka konularda dinlenmeyenler de bu kutlamayı görüyorlar...
Bunun oranını kimse ölçemiyor şu anda. (bildiğim kadarıyla).
Ekonomistlerin favori kavramı olan "teşvik" ile anlatayım bu değişimi:
Fakat bazı kesimlerde bu stigmadan kurtuluş süreci, hızını alamayıp bir apolete dönüşürse teşvik ne yönde olur?
"10 sene önce biri bana pandik atmıştı, beni de alkışlayın"
Bir nevi Munchausen sendromu. Hatta bunun "by proxy" versiyonu bile başlayabilir, ebeveynler kendi çocuklarını kullanırlar.
Peki sonuç? Bayes gibi düşünelim:
("Atatürk gibi düşün" sözü yerine bu)
Doğru olduğu halde güme giden cinsel saldırı suçu olasılığı (barbar1) x kurbanda yarattığı tahribat (barbar2)
Bence barbar >> kevaşe. ("Bence" diyorum çünkü olasılıkları bilsek bile tahribat kısmı subjektif)
kevaşe1 artar (suçlama yapmaya psikolojik teşvik), fakat kevaşe2 azalır (twitter'dan suçlanınca işini kaybetme, hapse girme ihtimalin azalıyor).
Oysa denklemin kalanı sabit. Ve barbar2 bence görece çok büyük.
Ama "yana olmak" kısmı önemli. "Err on the side of" kalıbı var İngilizce'de. "Err" diye kalkıp birine 20 yıl hapis cezası istemezsin. Çünkü ceza büyüdükçe, kesinlik şartı da büyür. ("beyond reasonable doubt")
Kavanaugh sorgusu bir dava değildi biliyorsunuz, alt tarafı Senatoya hesap verdi. Her senatör de çıkıp şovunu yaptı ve en iyi şov Lindsay Graham'ınkiydi.
O sırada Senato şimdiki gibi Cumhuriyetçi kontrolündeydi. Ne yaptılar sizce? Kendisine saçma suçlamalar getirip, sonunda onay vermediler mi?
Hayır. Oylamaya bile açmadılar.
Daha önce Demokratların kontrolündeki senatolar, Cumhuriyetçi başkaların adaylarını onaylamıştı. Zaten bildiğin anayasaya ayrkırı hareket oylamaya bile açmamak.
Çünkü Senato lideri McConnell -ve dün haysiyetten bahsedip rol kesen Graham- alenen "biz Obama'ya atama yaptırtmayacağız, adayın kişiliği önemli değil" dediklerinde, herkes başkanlığı Clinton'ın kazanacağını düşünüyordu.
Başta da bahsetmiştim, Demokratlar o yenilgiyi zor yuttular. 1 liberal yerine 1 muhafazakar SCOTUS yargıcı olması, iki oy fark demek. Kavanaugh tüm bunların üstüne ek olarak geldi.
Bu saatten sonra hiçbir SCOTUS ataması rutin olmaz. Bir intikam döngüsü bu.
(şimdilik son)