,
7 tweets,
2 min read
Read on Twitter
در غرب پدیده‌ای مانند ایرانمال یا برج خلیفه را نمی‌یابیم. اگر مفهوم سرمایه‌داری را برای توصیف نوعی از مناسبات اجتماعی کارآمد بدانیم باید گفت این پدیده‌ها اتفاقاً با «روح سرمایه‌داری» ناهماهنگند. کسی که عمری را با محاسبه‌گری گذرانده باشد محال است به چنین معماری پرخرجی تن در دهد. 
اگر تنها عقلانیت ابزاری را در نظر بگیریم، «مصرف» برای خودِ مصرف رفتاری غیرعقلانی است. در یک برداشت افراطی عقلانی‌تر است که فرد مثلاً به جای خرید ساندویچ علف بخورد و پول ساندویچ را سرمایه‌گذاری کند.
محاسبۀ دقیق، مراقبت همیشگی، کمینه کردن مصرف و بیشینه کردن بازدهی ساختار ذهنی...
محاسبۀ دقیق، مراقبت همیشگی، کمینه کردن مصرف و بیشینه کردن بازدهی ساختار ذهنی...
...کارفرما را شکل می‌دهند. چنین ذهنی پول چلچراغ میلیاردی برای راهروی یک مرکز خرید نمی‌دهد. معماری ساختمان، گچ‌بری دیوارها و نوع لامپ‌ها را با دقیق‌ترین محاسبات فیزیکی هماهنگ می‌سازد تا با کمترین هزینۀ اولیه و استهلاک آینده به بیشترین روشنایی دست یابد. در اینجا تنها فاکتور...
...تعدیل کننده شاید امکان کم شدن بازدید در اثر یکنواختی بیش از حد محیط باشد. پس سرمایه‌گذار ما اندکی هم به ذوق هنری میدان می‌دهد. با این همه همان ذوق هنری هم باز باید تابع منطق سود باشد: جمعیت هدف این مرکز خرید از کدام قشر اجتماعی هستند؟ ذائقۀ آنها چیست؟ کتابخانۀ کلاسیک در...
...کجای این ذائقه قرار دارد؟! و با کدام توجیه منطقی قرائت‌خانه را درست در محل تقاطع بازارها و کانون رفت‌وآمد و سروصدا جای داده‌اند؟!
شیوۀ دومی هم وجود دارد: ذائقه‌ها را متناسب با منطق سود دگرگون سازیم. از اینجا تکنیک‌های تبلیغاتی و «صنعت فرهنگ» زاده می‌شوند.
شیوۀ دومی هم وجود دارد: ذائقه‌ها را متناسب با منطق سود دگرگون سازیم. از اینجا تکنیک‌های تبلیغاتی و «صنعت فرهنگ» زاده می‌شوند.
اینگونه روح زمانه حضور خود را در همۀ ساحت‌ها نمایان می‌سازد: از درون مغز آدم‌ها تا شکل خیابان‌ها را در می‌نوردد؛ مناسبات اقتصادی سر از معماری در می‌آورد؛ اقتصاد فرهنگ را و فرهنگ اقتصاد را شکل می‌دهد. می‌توان مناقشه کرد که آیا همۀ اینها تابع «مناسبات تولید» هستند یا خیر. ولی روح..
...سرمایه‌داری همین است. اینکه آن را بپسندیم یا از آن نفرت داشته باشیم یک بحث است؛ و اینکه تا چه اندازه در ایران با چنین پدیده‌ای روبه‌رو هستیم بحثی است دیگر. ایرانمال‌ها هیچ تناسبی با سرمایه‌داری ندارند. آنها پیامد پول‌های بادآوردۀ نفتی، ساختار سیاسی پوسیده و فرهنگ بدوی هستند.
