1. اسم حضرت ابراهیم در تورات אברם (آورام) بوده و بعد از آزمایش های الهی به אברהם (آوراهام) تبدیل می شود. אברם متشکل از אב (آو) به معنای پدر و רם (رام) به معنای بزرگ و محترم است.
برخی گفته اند که این کلمه در اصل אבירם بوده به معنای پدر من بزرگ است
#مطالعات_تطبیقی_کتب_مقدس
یک دیدگاه آن است که کلمه جدید یعنی אברהם اشاره به אביר (اویر به معنای قدرتمند) המון (هَمُن به معنای تعداد زیاد) دارد و لذا معنای آن کثرت قوی است. گویی که حضرت خودشان یک تنه در حکم افراد فراوان قوی باشند
در کنار این دیدگاه ها دیدگاه های عرفانی نیز در باره این تغییر اسم وجود دارد.........
مثلا در سوره نحل آیه 120 آمده است که ابراهیم اُمّت بود. همچنین ابراهیم در قرآن پدر مسلمانان نامیده شده است: سوره الحج آیه 78
یادمان باشد که یکی از مخاطبان قرآن پیروان ادیان آسمانی دیگر بوده اند.
حرف ב در عبری گاهی «ب » و گاهی «و» تلفظ می شود. این تفاوت در تلفظ قاعده مند است و 5 حرف دیگر نیز حکم تلفظ دوگانه را دارند.
لذا אב (آو) همان اَب در زبان عربی به معنای پدر است.
ان شاء الله رشتوی بعدی در باره #حضرت_الیاس با نگاه #مطالعات_تطبیقی_کتب_مقدس.
Adam Clarke's 1825. commentary and critical notes on the Bible
کلارک این تفسیر را به تنهایی و در مدت 40 سال مطالعه و تحقیق و در حجمی حدود 6000 صفحه نوشته است.