Thread by @BirinciogluBerk

Hitler’e büyük darbe: Rasputiça

Rusya’da yağmurların başladığı sonbahar ile karların eridiği ilkbaharda, ana yollar haricindeki toprak yollar, çamur deryasına döner.

Bu çamur öyle yoğundur ki, yılın bu iki dönemini ve bu aylardaki yolların halini tanımlamak için Rusça’da ayrı bir kelime vardır: “Rasputiça” (Yolsuz Dönem).

3 Eylül 1941’de yağan yağmurlarla birlikte işte bu Rasputiça başlamıştı.

Çamur o kadar fazlaydı ki, Alman ordusu Rus topraklarında eskiden olduğu gibi bir günde 30 değil, sadece 5-6 kilometre ilerleyebiliyordu.

Boyunlarına kadar çamura batan atlar kendilerini kurtarmak için çaresizce debelenirken halsiz düşüyorlar ve binlercesi telef oluyordu.

(Fotoğraf 1942 İlkbaharı’ndan)

Ruslar, Napolyon ve Hitler gibi ülkelerine saldıran düşmanları durdurmalarında kendilerine büyük destek veren bu çamur deryalarına “Mareşal Çamur” ya da “General Çamur” derler.

Yazın hızla ilerlemeyi sağlayan arabalar, ıslak sonbaharda orduya yük oluyorlar, Kasım 1941

Cephedeki durumu anlayabilmek için, bu çamur kanallarının nasıl bir şey olduğunu yerinde görmek gerekir.

Ancak Alman Genelkurmayı bu çamur deryasını görmediği gibi, kendisine ulaşan raporlara da uzun süre inanmadı.

Sonuç olarak cepheden kilometrelerce uzakta verilen hatalı kararlar ordunun durumunu daha da kötüleştirdi.

Oysa Prusya’nın efsanevi Genelkurmay Başkanı Moltke (Yaşlı) daha 19. yüzyılda gerekli uyarıyı yapmıştı: “Savaş masa başından idare edilmez.”

Bir süre sonra, Rusların küçük müttefiki General Çamur’un yerini büyük müttefikleri alacaktı:

“General Kış”.

berkbirincioglu.com/tarihin-en-buy…