Thread by @iMoinAli

"हे मराठी माणसा, परप्रांतीय चाललाय म्हणून आनंदउसत्व साजरा करू नकोस"

मराठी माणसा, आज जो परप्रांतीय पायी *चाललाय तो मजुर आहे ! व्यापारी नव्हे*.
तुला नेहमी सांगितलं जातंय की परप्रांतीयांनी तुझे धंदे आणि नोकऱ्या काबीज केल्या आणि तुम्ही काय करताय ? पण हे अर्ध सत्य आणि अर्ध खोटं

आहे.
ज्याने तुझे खरे धंदे हिसकवले तो *परप्रांतीय व्यापारी इथेच आहे*. किराणावाला , इस्त्रीवाला चक्कीवाला, रिक्षा चालवणारा सगळे इथेच आहेत. पण परप्रांतीय म्हणजे फक्त युपी बिहारी नाहीत हा ? *गुजराती, शेट्टी, राजस्थानी* ही असतात. मग त्यांची बाजरपेठ , सोन्याची दुकानं, किराणा मालाची

दुकानं, हॉटेल, धाबे , रिक्षा, टॅक्सी, दारूची दुकानं, मोठी गोदामं , मॉल सगळं काही इथंच आहे.
पण मराठी माणसा! ज्यांनी रस्ते बांधले, रेल्वे रूळ टाकले ,खदानी खोदल्या ,पूल बांधले , कोळसा खाणीत गाडून घेतले, अवजड कामे केली ,नाक्यावर उभे राहून स्वतःची गुलामा सारखी विक्री केली. मेट्रो

रेल्वे पासून काँक्रीटचे शहर बांधताना ज्याने आपला जीव ओतला, मोठी मोठी केबल खड्यात टाकून तुझ शहर प्रकाशमान केलं , रेल्वेचा मेगा ब्लॉक असला की रेल्वेच्या रुळांच्या बाजूला आपल्या बायका मुलांसोबत दगडी ज्याने टाकल्या.. तो गरीब दो बिगा जमीनवाला *मजूर इथून चाललाय*! मग सांग ह्या सर्व

कामात कुठे आहेत आपली मराठी मूलं ?

मजुरांचा हा प्रश्न फक्त पोटापाण्याचा नाहीये. तो विश्वासाचाही आहे. औरंगाबादच्या अपघातानंतर तरी किमान मजुरांच्या शहरं सोडून आपापल्या गावांकडे जाण्याच्या भूमिकेचा सर्वंकष विचार समाज म्हणून आपण केला पाहिजे. कारण सरकारसोबत आपली सगळ्यांचीच समाज

म्हणून एक जबाबदारी आहे. *लॉक डाऊन घोषित करतांना सरकारने त्यांच्याकडे लक्ष दिलं नाही*. म्हणूनच हे मजूर काम नसल्यामुळे, रिकामे बसल्यामुळे, काही कमावू शकले नाहीत आणि इथे शहरांत उपाशीपोटी मरण्यापेक्षा आपापल्या गावी जाऊन मिळेल तेवढा भाकर तुकडा मोडून खाऊ या ह्या आशेने निघालेत.
हे

शहर आपल्याला अन्नासोबत अश्या संकटाच्या काळात सुरक्षा देऊ शकत नाही हे दुःख, ही वेदना उराशी बाळगून ही मंडळी पायीच आपल्या गावाला निघाली आहे.
*मजुरांचा औद्योगिक आणि अर्थकारणातील सहभाग खूप मोठा* आहे. ज्या प्रांतात किंवा राज्यात डेव्हलपमेंट चालू असते आणि जिथे रोजगाराची साधने उपलब्द

होत असतात तिथेच मागासलेल्या राज्यातील मजूर काम शोधायला येत असतो.
हे चक्र थोडं जरी थांबलं तरी *महाराष्ट्राचं खूप नुकसान होणार* आहे ह्यात शंकाच नाही. म्हणूनच त्याला काम देणं, त्याला विश्वास देणं आणि मजुरांच्या सुरक्षेसाठीचं सामाजिक वातावरण तयार करणं ही आता आपली फार मोठी जबाबदारी

असणार आहे.
"तुम्ही जे श्रम करता, कष्ट उपसता ते अमूल्य आहेत आणि त्यासाठी इतर, उर्वरित समाज म्हणून आम्ही ऋणी आहोत" असं श्रमाचा सन्मान करणारं वातावरण इथे तयार झालं पाहिजे. तेव्हा कुठे हे पूर्णपणे थांबलेलं चक्र पुन्हा एकदा नीट सुरू होईल.
रणरणत्या उन्हामध्ये उपाशी पोटी *डोक्यावर

बोचके आणि कडेवर लहान लेकरं* घेऊन रस्त्यावर अपघातात ही माणसं मरत आहेत .ज्यांनी *उन्हातान्हात राबून भारताला घडवला आहे* व घडवत आहेत त्यांना चिरडून, रस्त्यावर अपघात होऊन आणि उपासमारीने *किड्या मुंगी सारखे मरु देऊ नका*. आणि महाराष्ट्राच गतिमान औद्योगिक आणि आर्थिक चाकाला असं तुटू देऊ

नका..
मराठी माणसा, हा महाराष्ट्र *शिवाजी महाराजांचा* आहे, मानवतेचा संदेश देणारे घटनाकार आणि पहिले मजूर मंत्री *डॉ. आंबेडकरांचा* आहे.. थोर *संतांचा*, आणि आणि *विचारवंतांचा* आहे हे लक्षात घे....
@Manoj2211Khare @SahilVastad @AtulAmrutJ @Girish_javeer @Am_here_DURGA @Piyuuu8888

@manju77077 @d_d_dhuri @suhasg247 @dreamzunite @rajuparulekar @Madhuri47_47_47 @NcpSatara @santosh_shindey @SnehalDoke