1/11-Merkezi yönetim borç stoku Nisan itibarıyla 1,6 trilyon TL, döviz borcunun toplam içindeki payı ise %53. Hazine bu yıl ilk 3 ayda 4 milyar$ yurtdışı tahvil ihracı gerçekleştirirken, iç borçlanmasının %34,2’si döviz ve altın cinsinden yaptı.
2/11-Eurobond stoku piyasa değeri 15 Mayıs itibarıyla 73,5 milyar$. Yurtiçi yerleşiklerin (banka ve banka dışı) eurobond stok payı %41’e, bankaların payı ise %29’a yükseldi. 
3/11-Hazine’nin yurtiçinde yabancı para tahvil ihracı, yurtiçi bankaların yabancı para DİBS ve eurobond talebinin önemli bir nedeni de bilanço kalemlerindeki değişim ve kur riski yönetimi ihtiyacı.
4/11-TL’deki değer kaybı, yatırımlardaki zayıflama, TL kredi faizlerinin düşmesi, döviz ve endeksli kredilere yönelik alınan makroihtiyati tedbirlerle 2018 başlarında 200 milyar$’ı aşan YP krediler 170 milyar$’ın altına geriledi. Azalış 30 milyar$’a yakın.
5/11-Risk algısının artması ve yurtdışı kredilere talebin de azalmasıyla 2018 Ağustos’unda 190 milyar$’a yakın olan bankacılık sektörünün yurtdışı borçları 140 milyar$’lara geriledi. Net 50 milyar$ borç ödendi.
6/11-Pasifte yurtdışı yükümlülükler aktifte yabancı para krediler azalırken, Eylül 2018 başında 150 milyar$’a gerilemiş yurtiçi yerleşiklerin döviz mevduatı şu anda 200 milyar$’a yakın. Artış 50 milyar$ civarında.
7/11-Bir başka deyişle yabancı para kredilerin azaldığı bir ortamda yurtdışı net borç ödemesi kadar yurtiçi yerleşiklerin döviz mevduatında bir artış yaşandı. Bu durumda yabancı para menkul kıymetlere plasmanlar bankaların pozisyonlarını dengelemelerine yardımcı oluyor.
8/11-Yabancı para kredilerdeki düşüşte zayıf yatırımlardan, alınan makroihtiyati tedbirlere ve düşen TL faizlere kadar birçok faktör etkili. Şüphesiz reel sektörün kur riskinin azalması açısından olumlu.
9/11-Ancak kredi dolarizasyonu düşerken mevduat dolarizasyonunun gerilememesi bankaların bilanço yönetimlerini zorlaştırabiliyor. Dolayısıyla düşen TL faizlerine ve cazip TL kredi maliyetlerine bir de bu cepheden bakılabilir.
10/11-Enflasyon beklentilerinden daha hızlı düşerek negatife geçen faizler TL mevduatın cazibesini azaltırken, YP kredi yerine TL kredi kullanımını teşvik edebiliyor. Bu durum ise bilançoda kur dengesi bozabiliyor.
11/11- Aktif ve pasif dolarizasyonunun birlikte gerilemesi makbul. Yoksa kamu araya girip kur riskini üstlenmek zorunda kalıyor.
