📌📌📌
त्यांना तरी सोडा रे..
आपल्या इच्छा आकांक्षांसाठी आपल्या मुलांना वेठीस धरण्याचं प्रमाण वाढतंय अशा आशयाचं एक ट्विट केलं होतं. त्यातून वास्तव आणि राजकीय टोला असे दोन्ही हेतू साध्य करायचे होते. अनेकांना त्यातील दोन्ही हेतू कळले. मात्र एका ट्विटपुरती (१/१८)
त्यांना तरी सोडा रे..
आपल्या इच्छा आकांक्षांसाठी आपल्या मुलांना वेठीस धरण्याचं प्रमाण वाढतंय अशा आशयाचं एक ट्विट केलं होतं. त्यातून वास्तव आणि राजकीय टोला असे दोन्ही हेतू साध्य करायचे होते. अनेकांना त्यातील दोन्ही हेतू कळले. मात्र एका ट्विटपुरती (१/१८)
मर्यादित असलेला तो प्रश्न किती महत्त्वाचा आहे याची जाणीव त्याचक्षणी झाली. आज काही क्षण नियमित बातम्या, स्पेशल स्टोरी वर्किंग, करोनाच्या पार्श्वभूमीवर इकडेतिकडे भेटी, सतत विचार अशा वेळापत्रकातून आज तब्येत डाऊन असल्यानं सुट्टी घेतली. काहीक्षण विरंगुळा म्हणून (२/१८)
युट्युब चाळलं. सुपर डान्सर्स या रियॅलिटी शोची एक व्हिडीओ होती. त्यांच्याकडे तुम्हाला खिळवून ठेवण्याची असामान्य शक्ती असते. तो तासाभराचा एपिसोड पूर्ण पहिला. आणि या विषयावर थ्रेड लिहावा हे मनाशी पक्कं केलं. थेट विषय लिहायला घेतो. तर..
शाळेत कुठल्यातरी इयत्तेला (३/१८)
शाळेत कुठल्यातरी इयत्तेला (३/१८)
इंग्रजी विषयात 'प्रोडीजी चाईल्ड' नावाचा धडा होता. प्रोडीजी म्हणजे असामान्य शक्ती असलेले.. एक सामान्य मुलगा ज्याच्याकडे असामान्य शक्ती होती. असामान्य म्हणजे वेगळं काहीनाही. आपल्या भाषेत 'बाळाचे पाय पाळण्यात दिसतात' या कॅटेगरीतील मुलं. इतक्याश्या वयात इतकं (४/१८)
कसं काय भारी करू शकतो असं पाहून ज्यांच्याकडे वाटतं ती मुलं. उदा. सूर नवा ध्यास नवा मधील हर्षद नायबळ. अशी अनेक मुलं आहेत. त्यांच्याकडे एक ठराविक टॅलेंट उपजत असतं. तर, त्या प्रोडीजी चाईल्ड धड्यात काय लिहिलं होतं? जन्मजात असामान्यपण असलेली हि मुलं प्रगती तर करत (५/१८)
असतात, मात्र मूळ प्रवाहापासून ते नेहमीच लांब असतात. त्यांचं बालपण, त्यांचं तारुण्य हे 'लोकांमध्ये' नाहीतर 'कॅमेरा ऍक्शन'च्या वर्तुळात फिरत राहतं. ते प्रसिद्धीच्या वलयात असतात. मात्र मनातून एकटेच असतात. (याला अपवाद असतीलही) मग त्यांच्यातील एकटेपणा इतका वाढतो किंवा (६/१८)
प्रसिद्धी, यश इतक्या लवकर मिळतं की एका क्षणी त्यांना या सर्वांचा कंटाळा येतो. आपण सामान्य का नाही असा प्रश्न त्यांना छेडू लागतो. आणि ते डिप्रेशनमध्ये जातात. असाच डिप्रेशनमध्ये गेलेला एक मुलगा एका भाषणात आपलं मनोगत बोलून दाखवतो. असा काहीसा तो धडा होता.
त्या दिवशी (७/१८)
त्या दिवशी (७/१८)
त्या ट्विटनंतर त्या धड्याची आठवण झाली. अलीकडे आपल्या पूर्ण न झालेल्या इच्छा आपल्या मुलांकडून करून घेण्याचं म्हणा, किंवा आपण फेमस व्हावं म्हणून आपल्या मुलांचा अगदी शिताफीनं वापर करून घेण्याचे प्रकार वाढले आहेत. आता या विषयावर लिहायचं होत मग प्रोडीजी वगैरे कशाला (८/१८)
लिहिलं असा प्रश्न निश्चितच पडेल. मात्र हे दोन्ही प्रकार एकेमकांशी जोडले गेलेले आहेत. पत्रकारितेत असल्याने या दोन्ही प्रकारच्या माणसांशी गाठभेट होत असते. मागे एका मुलीने आपली पिगी बँक फोडून करोनासाठी पैसे दिले. त्यानंतर एकप्रकारे 'फॅड' सुरु झाले. माझ्याकडे दोन पालकांच्या (९/१८)
व्हिडीओ आल्या. आमचा मुलाने पिगी बँक फोडून आपले पैसे सीएम फंडला देणार आहे. (दिलेले नाहीत) त्या व्हिडिओत त्यांनीच छोटा इंटरव्हू पण केला होता. आणि कसे पैसे द्यावे वाटले हे वदवून घेतलं. आता या व्हिडीओ तुम्ही पब्लिश करा असं त्यांचं म्हणणं होत. (अर्थात यातील एक स्वघोषित (१०/१८)
समाजसेवक होता) त्या व्हिडिओतील त्या मुलांचे त्रासिक भाव स्पष्ट दिसत होते. एक व्हिडीओ दिलीत केली. दुसरी अजूनही गॅलरीमध्ये असावी. प्रचंड चीड आणणारा प्रकार होता. काळ परव आपल्या सीएमवर प्रेम करणाऱ्या मुलीची व्हिडीओ व्हायरल झाली. पहिली व्हिडीओ कदाचित 'वास्तविक' असते (११/१८)
असं म्हणू.. मात्र त्यानंतर जे 'फॅड' सुरु होते. ते फार वाईट आहे.
मी जेव्हा सुपरडान्सर्सची व्हिडीओ पाहिली. तेव्हा एकेकाचं टॅलेंट पाहून डोळे पांढरे पडत होते. पण रियॅलिटी शोची 'रियॅलिटी'बद्दल यापूर्वी बरच लिहिलं गेलंय. त्यामुळे तो विषय बाजूला ठेवू. प्रश्न असा की.. (१२/१८)
मी जेव्हा सुपरडान्सर्सची व्हिडीओ पाहिली. तेव्हा एकेकाचं टॅलेंट पाहून डोळे पांढरे पडत होते. पण रियॅलिटी शोची 'रियॅलिटी'बद्दल यापूर्वी बरच लिहिलं गेलंय. त्यामुळे तो विषय बाजूला ठेवू. प्रश्न असा की.. (१२/१८)
त्यातील 'टॅलेंटेड' डान्स होते त्या पोरांकडे पाहून ते 'प्रोडीजी' आहेत हे स्पष्ट दिसत होतं. एखादा फक्कड डान्सर असतो. एखादा मानवी कॅल्क्युलेटर, कोणीतरी बाल शास्रज्ञ.. आणि असे प्रोडीजी कदाचित हजारोंमध्ये 'एक' जन्माला येत असावेत. मात्र आपल्याकडे प्रत्येक पालकाला (अपवाद.. (१३/१८)
वगळून) आपलं पाल्य असच काहीसं व्हावं हे वाटत राहतं. त्यांच्या क्षमतांचा अभ्यास फार कमी वेळा होतो. अशावेळी मुलांवर ज्या पद्धतीने 'पिअर प्रेशर' तयार केलं जातं ते फार भयानक असतं. आपण तिथेच त्यांचं बालपण मारून टाकतो. प्रोडीजी मुलांचं बालपण असंही त्या क्षेत्रात फिरत (१४/१८)
राहतं. मात्र ज्यांची क्षमता नाही अशांनाही आपण 'आपल्या' स्वप्नांसाठी रोजच्या रोज मारत राहतो.
मग करायचं काय? तर.. प्रोडीजी मुलांमधील 'टॅलेंट' काही वर्षातच दिसू लागतं. ते ओळखून आपल्या पाल्याला त्याच्या आवडीच्या क्षेत्रात नेता येत. त्यांच्या बालपणाबाबत काही (१५/१८)
मग करायचं काय? तर.. प्रोडीजी मुलांमधील 'टॅलेंट' काही वर्षातच दिसू लागतं. ते ओळखून आपल्या पाल्याला त्याच्या आवडीच्या क्षेत्रात नेता येत. त्यांच्या बालपणाबाबत काही (१५/१८)
तक्रार नाही. कारण ते बहुदा वरून लिहून आलेलं असतं. मात्र ज्यांच्यात ती क्षमता नसते त्यांना लगाम लावून तो लगाम खेचत राहायचं आणि त्याच्या मनावर झालेली खोलवर जखम 'शो' म्हणून जगभर दाखवत हिंडत बसायचं हे फार डेंजरस आहे. प्रत्येकजण आपलं 'टॅलेंट' योग्यवेळी (१६/१८)
दाखवतो. शाळेत 'डब्बू' म्हणून ज्याला चिडवतो, त्याला वर्गातील पहिला येणारा मुलगा (एका ठराविक चौकटीत अडकलेला) प्रसिद्ध झालेला पाहतो तेव्हा त्याचेही डोळे पांढरे पडतात. दिवस प्रत्येकाचे येतात. या 'डब्बू' लोकांकडे कोणाचे लक्ष नसते. म्हणून त्यांना त्यांचं यश मिळवण्यासाठी (१७/१८)
वेळ मिळतो. तो वेळ ते लॉन्गटर्म यशासाठी इन्व्हेस्ट करतात. म्हणून ते यशस्वी होतात. (अर्थात इथेही अपवाद) त्यामुळे आपल्या मुलांची क्षमता किती हे ओळखून त्याला काम करुद्या. यश मिळवूद्या. कारण प्रत्येकजण 'प्रोडीजी' असेलच असं नाहीना?
.
.
.
(१८/१८)
.
.
.
(१८/१८)
