Thread by @BergenLutfi

Dindarlık her şeyi aynı anda istiyor.
"2 katlı bahçeli evim olsun" diyor. Ama bu bahçenin otları büyüyünce onu kimin temizleyeceğini düşünmüyor.

"Evdeki bulaşık makinasına tabak-tencere-çatalları dizme sırası sende" diyen karı-kocanın "bahçeli ev" söylemi hevesten ibarettir.

Dindarlar 1969'dan "beri İslâmî hayatı laiklik yüzünden yaşayamadık" dediler.

Konut kredileri düşünce ilk borçlananlar kendileri oldu.

Günümüz dindarlığının "Osmanlı şehri" veya "MEDİNE" inşa etmesi mümkün değildir.

Kredilendirilmiş konutlarla kapitalist toplumların kentsel yerleşme düzeninde "mekân" arayan bir dindarlık nasıl MEDİNE inşa edebilir?

Dİndarlık 1969'dan beridir politikleştirdiği "değerlerini" yaşayamayacağı mekânlara ve bu mekânların finansal araçlarına talip oldu.

Bu savruluşla şimdi AİLE de inşa edemiyor.

Marx haklıydı, ekonomi alt yapıdır.

Dİndarlar paranın yoğunlaştığı bölgelerde pervane oldular.
Nurettin Topçu'nun da dediği üzere kentin neon ışıkları zehirliydi.

Pervaneyi yaklaştığı ateş yakacaktır.

Öyle de oldu.

"Azgelişmişlik Üstünlüktür" diyerek ifade ettiğim değer dünyasına dudağının kenarı ile gülen dindarlık bugün konut borçlusu oldu, aileyi kaybetti.

İstanbul, Türkiye'de dindar entelektüeli içine çeken ve onu zehirleyen büyük bir anafordur.

Bütün dindar aydınları kendine çeken bu metropolis, onları kentin zehrini dünyaya yaymak için papağan eylemektedir.

Türkiye'de dindar aydınların "düşünce selameti" ile tefekkür ettiğini göremiyorum.

Bu aydınlar "metropol aydını" gibi düşünüyor.

Böyle olmasaydı kentleşme sürecine dahil olmayacak şekilde "medine-şehir" kitapları literatürü doğacaktı.

Dindarlardan yana umudum yok.
Onların "2 katlı bahçeli evde yaşama" söylemlerini de "imkânsız" olarak niteliyorum.

2 katlı bahçeli gecekondularını yıkarak İstanbul'a yerleşen dindarlık, kırdığı ceviz kabuğuna dönmeyecek.

Dindarlar 20 yıldır "MEDENİYET" kavramını konuşuyorlar.

Geldikleri yer nedir?

Kapitalist uygarlık seviyesinin üstü.
Yani?

Nüfusun %95'inin kentlileştirilmesi.

Dindar erkekler konut mülkiyeti istediler.
Dindar kadınlar da "kamusal alanda özne-birey" olmak.

Allah ikisinin de muradını vermiştir.

Ama acaba Resul'un "ne mutlu o gariblere" dediği ahir zaman yiğitleri onlar mıdır?

Biri "krediye bulaşmadan hayat kurmanın yolunu gösterir misiniz?" diye sordu.

Bu soruyu herkes kendine sormalı ve "nerede hata yapıyorum?" sorgusunu cevaplamalı.

Krediye bulaşmadan yaşamanın en kestirme yolu Osmanlı'da da görüldüğü üzere menzil tipi evlerde yaşamaktır.

Yani?

Kayınvalide-kayınpeder ile aynı meskende "otağ-oda" tipi hane modelinde.

1980'den beri dindarlık "Şişli'de bir apartıman" tipi hanelerde yaşamayı idealize etti.

Dİndarlık 1980'lerden beri "İstanbul Boğaz'da bizim de evimiz olmalı" demiştir.

Onlara Üsküdar'a giden yol böyle açıldı.

Dindarlık önce kentleşmeyi sonuna kadar emip, ardından "bahçeli 2 katlı evlerde yaşamak gerekir" diyerek "kapitalist" bir dünyaya da talip olduğunu ifşa etmektedir.

"Ama neden kapitalist diyorsunuz???"

Çünkü bahçeli evinin otunu yolmayacak, onu konak gibi kullanacak.

Türkiye'de dindarlık BEREKET kavramını "bolluk" olarak anlayarak büyük bir hata yapmıştır.

Zira:

"Belayı nimet, bolluk ve rahatlığı musibet saymayan, kâmil mümin değildir." [Taberani]

Diyorlar ki: "Anne ve babamızla aynı menzillerde (Osmanlı gibi) yaşayamayız. Onların kaprislerini çekemeyiz."

İşte bu nedenle Medine=şehir inşa edemeyecek ve yaşlılarınızı, huzur-evlerine göndereceksiniz.

Sizi de milyonluk konutlarınızda yalnız bir ölüm beklemektedir.

"Allah bir toplumu götürür, yerine hayrı ayakta tutacak yeni bir toplum getirir." beyanını şöyle görmüşümdür:

Bir vakitte yeni bir nesil gelecek ve "Ey Türk törene dön" diyerek Türk'ü "töreli günleri"lye yeniden buluşturacak.

Türk töresi "aile sistemi" ile Tanrı'ya hicrettir.

Osmanlı'da evlenmek isteyen bir gencin "ev satın almak" şeklinde gündemi yoktu.

Zira babasının menzilinde bir oda/otağ açılıyor, evleneceği kadın da o "otağ"a GELİN geliyordu.

Gelin ismi, "otağa gelen" demektir.

Gelinin otağına "vatan" da denildiğinden kaynana buraya giremezdi

Osmanlı gençlerinin iktisadî hayata katılımı, modern toplumların çok çok fevkindedir.

Zira bu genç, kira vermez, ev satın almak zorunda kalmaz, döşemekle yükümlü olduğu mekân ise gelinin vatanı olan otağ kadardır. Otağ, yani "gelinin vatanı."

Türkiye'de dindar kadın yazarlar Osmanlı hane-mahalle sistemine hep "geleneksel eril iktidarın cüsseleştiği kapan" olarak bakmıştır.

Dindar kadın yazarlar sürekli "geleneksel aile kadının özneliğini ezen bir kurumdur" propagandası yaparak oryantalizme saplanmıştır.

İstanbul'un dindar erkek yazarları dindar kadın yazarların "aile" hakkındaki yazılarını kritik edebilir miydi?

Hayır.

Çünkü erkek dindar yazarlar geniş bir "kadın okuyucu" kitleye yazmaktadır.

Türkiye'de AİLE meselesinin geleceğinde "yalnız başına ölmek" ufku vardır.

Türk dindarlığı "ana-babasız bir kent" inşa ediyor.

Bu ise 180 m2 evlerde evlatlarını göremeden 20-25 yıl yaşayıp, kimse duymadan ölmek zamanı geliyor demektir.

Bugün yazdığım kitapları 20 yıl sonra anlaşılacağına imanla kaleme alıyorum.

Çünkü 20 yıl sonra "kamusal alan mücadelemiz durdurulamaz" diyen günümüz kadın-erkekleri 180 m2 evlerinde yalnızlığın büyük ızdırabıyla sohbet seansları yapacak.

Gafil olma..