Hukuk kendine yetmez yani kendi kendini hayata geçiremez. Onu hayata geçirecek bir irade o iradenin de bir gücünün olması gerekir. Demek ki bu irade politik bir iradedir. "Devlet hukuktur" denkleminde bu iradeye yer yok. Bu denklem bu iradenin olduğu ülkeler için geçerli.
Tr'de hukukçular bu kendi kendine yeten veya entity hukuk denklemini öğrendiler. Çünkü onlara öğretilenler bu denklemin çalıştığı ülkelerde üretildi. Hocaları da onları okudu, içselleştirdi.
Şimdi olup biteni bu yüzden anlamıyorlar.
Politik irade de yetmez ama ona girmeyelim.
Şimdi olup biteni bu yüzden anlamıyorlar.
Politik irade de yetmez ama ona girmeyelim.
Her avukatın hukukun yetmediğini anladığı bir an gelecektir diyerek biraz ukalalık yapayım.
Tr'de hukuk camiasında hukuki yanlışların yani yanlış karar veya tavırların belirtilmesiyle, ifşa edilmesiyle bu sorunların düzeleceği yolunda ve arkasında hukukun kendine yeterliliğine dair örtük bir inanç olan yaygın bir kanaat var sanıyorum. Bu kanıyı biraz saftirik buluyorum.
Bu ve bazı diğer sebeplerle hukuk yanlışlarını yani hukuka aykırılıkları dile getirmek motivasyonumu hemen hemen yitireli çok uzun yıllar oldu. Avukatlığı daha doğrusu pratik hukukçuluğu bırakma sebeplerimle de epeyce örtüşüyor bu sebepler.
Eskiden evlerde misafir odaları bu odalarda da göz alıcı ufak eşyaların konulduğu vitrinler olurdu.
Anayasa ve hukuk da Tr'nin misafir odasının vitrin süsü. Bak bizim anayasamızda da var demek için. Bak şu da yazıyor bu da yazıyor.
Anayasa ve hukuk da Tr'nin misafir odasının vitrin süsü. Bak bizim anayasamızda da var demek için. Bak şu da yazıyor bu da yazıyor.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
