என்று சொல்லி கொண்டே நடந்து செல்வது வழக்கம் (இது என் பெரிய அண்ணன் தீக்ஷை பெற்றவர் எனக்கு அறிவுறுத்தியது)
கொஞ்ச நாள் முன்னாடி அண்ணா ராமனின் அட்வைஸ் படி அந்த ஹரே க்ருஷ்ண மந்திரத்தை சொல்ல ஆரம்பிக்கும் முன் இந்த மந்திரத்தை இன்னாருக்கு dedicate பண்றேன்னு நினைச்சுண்டே சொல்லு.
அப்படி சொல்லும்போது நீ யாருக்கு டெடிகேட் பண்றயோ அவாளுக்கு அந்த புண்ணியம் போய் சேரும்.
இறந்தவர்களை நினைத்து சொன்னாலும் அந்த புண்ணியம் அந்த ஆத்மாவை போய் சேரும் என்று சொன்னான்.
அந்த மாதிரியே ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொருவரை நினைத்து அந்த ஹரே க்ருஷ்ண மந்திரத்தை சொல்லி அவர்களுக்கு
dedicate பண்ணி சொல்லி வருகிறேன்.
ஒரு நாள் இரவு சுமார் எட்டு மணியளவில் ஆஃபீஸில் இருந்து வீட்டுக்கு போகும் போது 1999ம் வருடம் காலமான என் அம்மாவை நினைச்சு அந்த க்ருஷ்ண மந்திரத்தை சொல்லிக் கொண்டே சென்றேன்.
அப்போது திடீரென்று ஒரு வயதான மூதாட்டி (எங்கேந்து வந்தார் என்றே தெரியவில்லை)
என்னை பார்த்து கையை நீட்டினார். பாப்பாவையே (எங்கள் அம்மாவை அப்படி பேர் சொல்லித்தான் அழைப்போம்) நினைத்து நடந்ததால் மனதில் Atleast ஒரு பத்து ரூபாயாவது கொடுக்கணும் என்று தோன்றியது
Pant பாக்கெட்டில் கை விட்டு கையில் அகப்பட்ட ரூபாய் நோட்டை எடுத்து கொடுத்து விட்டு நான் பாட்டுக்கு
மஹாமந்ரத்தை மனதில் சொன்னபடியே நகர்ந்தேன்.
அந்த மூதாட்டி சத்தமாக சொன்னது என் காதில் விழுந்தது.
கன்னடத்தில் அந்த மூதாட்டி சொன்னது: "என்ன இந்த பெரியவர், ஒரு ரூபாய் ரெண்டு ரூபாய் கொடுப்பார் என்று பார்த்தால் 500 ரூபாயை கொடுத்துட்டு போறாரே!"
பத்து ரூபாய் கொடுத்து பெருமை பட்டுக்கலாம்னு நெனச்ச என்னை நான் அறியாமலேயே என் சுயநினைவுடன் 500 ரூபாயை கொடுக்க வச்சுட்டான் ஆண்டவன்
Man proposes; God disposes என்று சொன்னதை கேள்விப்பட்டு இருப்போம்.
குழந்தாய்... நீங்கள் எல்லோரும் எல்லாவற்றையும் தவறாகத் தான் புரிந்து கொண்டு இருக்கீங்க.
சமூகத்தில் எனக்கு ஏற்பட்ட அனுபவத்த கதை போல சொல்லப் போகிறேன்.
#யார்_மிகச்சிறந்த_பக்திமான் என்ற கதையில் நாரதரின் செருக்கை அழித்த திருமாலின் திருவிளையாடலை தற்போதைய காலகட்டத்திற்கு தகுந்தாற்போல் கொஞ்சம் மாற்றம் செய்து அதை I won't go to the temple என்ற தலைப்பில் Englishல் எழுதி இங்கே பதிவு செய்து இருந்தேன்.
ஒரே நாளில் இதைப்படித்து ரசித்தவர்கள்
300க்கும் மேற்பட்டோர். இதில் இன்னொரு குறிப்பிடத்தக்க விஷயம் என்னவென்றால் (Englishல் எழுதியதாலோ என்னவோ) தமிழர் அல்லாதவர்களும் படித்து நேர்மறை எண்ணங்களை பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.
Just modified the Naradha Bhakthi story to the contemporary scene
A daughter went to her father and said... “I won't be going to temple anymore..”
The father said: “may I ask why?”
She said: “when I go there All I see is people on their mobile phones during service & bhajan, some are gossiping, some just are not living with integrity, they are all just hypocrites...”
Father became silent, and then said: “OK... can I ask you to do something for me before you make your final decision?”
She said: “Yes.. what's that?”
He said: “Please take a glass of water and walk around the temple 2 times; but you mustn’t let any water fall out the glass.”