Oorlogsachtergrond in een week dat een politieke partij implodeert na o.a. vermeende nazi-sympathieën. In @BNDeStem vandaag een monument voor priester en journalist Arnold van Lierop. bit.ly/3fHxNup
Draadje.
Geboren in Steenbergen werd Van Lierop priester (1921) en werkte als kapelaan in Den Hout en Breda. In 1931 werd hij door de bisschop vrijgesteld om te werken voor de Katholieke Wereldpost, het katholieke persbureau van oprichter Hein Hoeben (foto) aan de Teteringsedijk in #Breda
De #KatholiekeWereldpost leverde congresverslagen, nieuwsberichten, feuilletons, achtergrond en opinie aan tientallen kranten en tijdschriften. Onversaagd en onbevreesd.
Van Lierop was chef-redacteur en reisde heel Europa door. Naar oa Duitsland, waar hij na de machtsovername door Hitler al snel genoeg wist. In 1934 al stond hij in Brabantse zaaltjes om te waarschuwen tegen wat er in nazi-Duitsland gebeurde.
Vergaderingen van de Katholieke Wereldpost en gelieerde kranten gingen over serieuze zaken, maar het waren wel vrolijke katholieken die het nuttige met het aangename verenigden. #WOII
Na het persverbod in Duitsland was de Katholieke Wereldpost in Europa de voornaamste katholieke nieuwsbron. Herderlijke brieven lagen terwijl ze in Duitsland werden verboden al ter verspreiding aan de Teteringsedijk. Foto: Stadsarchief Breda/familie Hoeben
En de Katholieke Wereldpost was niet bang om een tegengeluid te laten horen. In 1933 bijvoorbeeld leverde het ter verspreiding een opinieverhaal van ene Benito #Mussolini. Wel begeleid van een redactioneel bijschrift.
Vanaf 1 januari 1940 was Van Lierop aalmoezenier in het Nederlandse leger en gestationeerd in Den Haag (zittend, uiterst linksonder)
Van Lierop en Hoeben wisten dat ze aan de beurt kwamen als Nederland bezet zou worden. En dat gebeurde. Hoeben vluchtte, keerde wegens ziekte van een kind terug en stierf in 1942 een onmenselijke dood in de strafgevangenis aan de Alexanderplatz in Berlijn.
Arnold van Lierop kon op 28 juni 1940 worden aangehouden in zijn eigen woning aan de Hertog Janlaan in Breda. Waarom? Mocht hij niet vluchten? Nee, hij wilde zelf niet, zeggen familieleden. Een man met een rechte rug, die met opgeheven hoofd het noodlot tegemoet trad.
Vanuit het Zeeuws-Vlaamse Hulst, waar hij huisarts was, schreef broer Jan Arnold van Lierop de vingers blauw om informatie te krijgen en Arnold te ondersteunen. Hij, de man die bij professie patiënten oplapte, kon zijn eigen broer niet redden. Foto: Marie-Christine van Lierop
Na een lange tocht langs gevangenissen en concentratiekampen stierf Arnold van Lierop op 27 nov 1942 in Dachau. Ontmenselijkt, 30 kilo lichter en gereduceerd tot een nummer.
Via het Rode Kruis kreeg ik dit persoonskaartje. Mishandeld en uitgehongerd. De vraag van moeder Anna Maria Luijkx vind ik hartverscheurend confronterend. ‘Is de urn bewaard gebleven?’