Thread by @overlistener

1/ Beste boer W.

"Moslima en universiteit?" vraag je je af.

Het is allemaal verwarrend voor je. Ik snap het.

2/ Het type vrouw dat de schoonmaakster was langs wie je na je plasje gedaan te hebben kon weglopen zonder goedemorgen te hoeven zeggen of haar überhaupt echt te hoeven zien, is nu opeens juriste, adviseur van je burgemeester, universitair docente of kandidaat kamerlid.

3/ Ze is de journaliste die de stukken schrijft voor de krant die je leest, ze staat voor de klas en onderwijst jouw kleinkinderen.

4/ Het duizelt je allemaal, je volgt het allemaal niet meer, want hoewel de meeste van hen al meer dan 40 jaar hier zijn en met jouw kinderen studeerden, is het voor jou toch allemaal te snel gegaan.

5/ Jouw verstand kan de combinatie van moslima en studie niet met elkaar vereenzelvigen. Zoals het blokje dat niet wil passen in het driehoekje van de puzzel van je kleinkind, lukt het je niet dit allemaal te laten passen in je hoofd.

6/ En weet je, ik ben ook die vrouw geweest die de druppels van de WC-bril heeft schoongemaakt die mensen achterlieten; zo betaalde ik de studie waarvan jij nu niet begrijpt dat ik die heb kunnen volgen, dus haar herberg ik óók in mij.

7/ Je had dit allemaal niet zien aankomen en nu staat ze daar opeens. Die dame die eigenlijk gewoon schoonmaakster had moeten blijven. Poeh poeh. En ze heeft een mening. Ze denkt mee, ze bemoeit zich tegen dingen aan die in de maatschappij gebeuren.

8/ Ze heeft een mening over mensen als jij waar ze in ellenlange draadjes over schrijft. Dat steekt een beetje of niet? Haar bestaan en zelfs haar hoofddoek waren prima te pruimen zolang ze je remsporen uit de WC-pot schrobde, maar ze moest zonodig een plek voor zichzelf opeisen.

9/ Je kunt ook jezelf eigenlijk niet meer volgen. Enerzijds klaag je over haar als ze niet werkt en thuis achter het aanrecht staat, want dan kun je roepen dat ze op jouw centen leven en dat haar man haar onderdrukt en dathoortniethierinnederland,

10/ maar je weet ook niet wat je ermee aan moet als ze werkt en soms nog een betere baan heeft dan jouw kinderen, want ook dathoortniethierinnederland. Je spreekt jezelf tegen, je gevoelens en meningen vliegen alle kanten op.

11/ Je weet zelf ook niet meer wat je van hen wilt of moet vinden.
Het liefst wil je ze hier helemaal niet meer hebben, dus stem je op een partij die je dat belooft.

12/ Die ene partij die al 15 jr geen fractie van deze herhaaldelijke verkiezingsbelofte heeft waargemaakt, omdat haar bestaansrecht als partij juist is gebouwd op het voortduren van de onderwerpen die zij zegt te willen bestrijden, omdat ze bestaat bij gratie van die problemen.

13/ Die ene partij deze incompetentie verklaart door cordon sanitaire! te roepen en te zeggen dat ze worden tegengewerkt. Dat ze geen kansen krijgen. Door in die slachtofferrol te schieten waar ze anderen al eeuwig van beschuldigen.

14/ De partij die een halve pagina heeft gewijd aan de bestrijding van de Islam, maar waar het woord armoede of armoedebestrijding geen één keer wordt genoemd.

15/ En voor de duidelijkheid beste W., ik heb geen “loketbaantje”, maar zelfs als dat wel het geval was geweest, van waar die laatdunkendheid vriend? Beetje respect voor mijn collega’s aan het loket graag.

Ik voer bovendien ook geen regeltjes uit, ik *help* mensen.

16/ Ik zorg ervoor dat hun huisuitzetting wordt voorkomen. Troost ze wanneer dat toch niet mogelijk blijkt. Ik bel ze om te vragen of de kleinkinderen al zijn komen logeren als ze na talloze procedures eindelijk zijn verhuisd naar een huis dat past bij hun beperking.

17/ Ik blijf tot ver in mijn lunchpauze steeds opnieuw bellen naar het incassobureau totdat ik een medewerker aan de lijn krijg die wel wil meewerken aan een haalbare aflossing voor hun schulden.

18/ Heb jij wel eens door een huis gelopen dat zo leeg was dat er meer mensen in waren dan spullen, om een inventarisatie te maken van wat er gekocht moest worden met het beperkte budget dat ze tot hun beschikking hadden gekregen?

19/ Heb jij ooit de afschuwelijke keuze moeten maken tussen wat er urgenter is; een wasmachine of nieuwe bedden voor de twee kleine kinderen die nu op één babymatras op de grond sliepen? Vloerbedekking of nieuwe verf over de beschimmelde muren?

20/ Ik wel. Want ik voer geen regeltjes uit, ik help mensen.

Ik snap de drang om mij weg te zetten of te diskwalificeren met allerlei verdachtmakingen. Want dan hoef je mij niet te zien of te horen.

21/ Dan kun je in je hoofd terug naar het Nederland van vijftig jaar geleden; het Nederland dat je in je hoofd hebt geïdealiseerd tot een soort geurende bloementuin met vioolmuziek op de achtergrond; een kopie van een schattige Efteling attractie waar je met de gulden betaalt.

22/ Zolang ik mijn bestaan stilletjes voortzet zonder mijn stem te laten horen of naast jouw bestaan óók een plek voor mezelf te wensen, zolang ik niet kom aanzetten met een mening, kun je in je hoofd naar die plek of kun je op mij afgeven.

23/ Mij er de schuld van geven dat dit land verandert bijvoorbeeld. Dat feesten veranderen. Alsof al je medelanders opeens in de kerk zouden gaan zitten in plaats van met de familie te gourmetten en naar meubelboulevards te gaan als ik er niet zou zijn.

24/ Het is verwarrend allemaal W., ik snap het.

Mijn vader zei altijd: als je te hard aan een elastiekje trekt knapt het. Als je het tijd geeft rekt het mee.

Geef jezelf wat tijd beste W. en je zult zien dat je gaat meerekken en dat er dan helemaal niets bij je zal knappen.

25/ (Ter info: ik heb mijn Master Rechten niet afgemaakt. Tijdens mijn laatste jaar werd mijn broertje ziek. Hij stopte met zijn studie, zijn studiefinanciering stopte maar zijn kosten gingen door. Ik ging parttime werken om mijn ouders te ontlasten met hun financiën.

26/ Parttime werk werd fulltime. Ik trouwde. Tegen de tijd dat ik weer voldoende ruimte in mijn hoofd had, lag mijn hart niet meer bij het Nederlands Recht. Life happens, en het is wat het is. Geen moment spijt van gehad.

27/ Dus ”men” kan stoppen met alle verdachtmakingen en de pogingen me te diskwalificeren als volwaardige gesprekspartner, die ik overigens ook nog steeds zou zijn als ik met een dweil in mijn hand urine van de grond zat weg te vegen.)