Thread by @jeandpardaillan

Against the Grain birçok yanlışı düzelten revizyonist bir kitap

Siyaset biliminin sıkıştığı yerden nasıl antropoloji, arkeoloji ve tarihle çıkabileceğini göstermesi açısından da önemli, ama zaten James C. Scott'u hepimiz biliyoruz

Hangi yanlışlar düzeltilmiş, madde madde:

1. Yerleşik hayata geçmek kendi başına avantajlı bir durum değildir.

Tek tip bir ürüne dayanma, virüsler ve hastalıklar, devletin koyduğu vergiler ve kurallar çiftçinin belini büker.

İnsanlar da zorunda kalınca mecbur toprağa bağlanmıştır.

2. Ama bu geri dönülmez bir süreç değildir. Çiftçiler birçok kez göçebeliğe, toplayıcılığa vs geri dönerler.

Çin Seddi ya da Mezopotamya'daki Salgi Duvarı gibi yapılar sadece barbarları dışarıda tutmak için değil, insanları içeride tutmak için de yapılmıştır.

3. Bitkilerine ehlileştirmesi hemen şehirlerin ve siyasi birimlerin oluşması demek değildir. Zaten arada en az 4000 yıl var

4. Devleti mümkün kılan tahıldır. Tahıl, patates ve legume'lerden farklı olarak vergilendirilebilir.

Patates gömülü olduğu için gözükmez, legume'ler belirli bir zamanda toplanmadığı için vergi toplayıcısından kaçırılabilir.

Oysa tahıl öyle değil. Kolaylıkla sayar ve toplarsın

5. Bu sayım ve toplama için devlet

1. kayıt altına alma (ilk yazı türleri ve bürokrasi)
2. Savunma (ordu)
3. İşgücü organizasyonu (angarya, serflik, kölelik ve dolayısyıla savaş)

fonksiyonlarını üslenir.

6. 1600'e kadar devlet hakim element değildir. Dünyanın çoğu devletsiz yaşar, devlet vergisinin masrafı karşılamadığı yerlere uzanamaz.

7. Barbarlık (genelde göçebelik) daha kötü bir yaşam formu değildir.

Daha iyi beslenen ve daha sağlıklı, daha özgür ve hiyerarşisiz toplumlar bunlar.

Bizi yanıltan yazılı kaynakların devlet tarafından bırakılması hep

Bunlar aynı zamanda sadece yıkıcı da değildir. Kendi üretimleri ve teknolojileri, zanaatkarları vardır ve ticaretle içiçedirler.

Burada Nicola di Cosimo'nun Hunluları bir araya gelip bir siyasi yapı kurmaya iten şeyin Çinlilerin kuzeye kadar uzanıp daha sonra göçebeleri ticaret yollarından yararlanamaz hale getirmeleri, yani köşeye sıkıştırmaları olduğu argümanını da hatırlatayım.

Devlet ve devletdışı yapılar bir madalyonun iki yüzüdür ve sembiyotik bir ilişki içindedirler.

Göçebeler iki şekilde kendi ayaklarına sıkarlar:

1. Birbirlerini köle edip satarak

2. Paralı asker olarak devletlere hizmet ederek

Ancak, geçiş yerleşikten göçebeye değildir her zaman.

Yasadan, vergiden, hastalıktan kaçıp göçebelere sığınan bir sürü insan var. Düz bir çizgide ilerlemiyor, en azından barut çıkana kadar

8. En son olarak uygarlığın çöküşü aslıdna kötü değildir. Bu dönemlerde nüfus ya da ekonomik durum kötüye gitmez. Sadece şehir merkezleri çöker ki bazı durumlarda bu gönüllü olur.

Ve böyle gidiyor gene sıkıldım. Şimdi oyun atma zamanı