Thread by @sejoalzir

BAKSIN

Naghahanda ang Tsina para sa pangatlong digmaang pandaigdig. Naninigurado naman ang mamamatay-taong pangulo ng Pilipinas na hindi siya madadakip ng International Criminal Court dahil sa salang crimes against humanity. May kasunduan ang amo at ang tuta na magdadamayan.

Sa tulong ng mga Tsinong sundalong nagpapanggap na mga turista o retiradong residenteng nagnenegosyo, itinatatag ng pangulong diktador ang BAKSIN--Biological Automatic Kinetic Senses International Network. Layon nito na magkaroon siya ng mga superbodyguard na dedepensa sa kanya.

Padala ng gobyerno ng Tsina ang mga ekspertong siyentista at makabagong teknolohiyang ginagamit nila sa pagtatag ng hukbo ng mga supersoldier na isasabak sa plinaplanong digmaan. Mga isla sa West Philippine sea ang pambayad ng pangulong pati buhay ng kapwa Pilipino ay ninanakaw.

Kasama sa pandaigdigang disenyo ng Tsina ang pagtatag ng mga network sa mga bansa ng mga diktador na tinututa para madaling magkaroon ng mga kaalyadong supersoldier sa hinaharap. Tinitigasan ang pangulo sa plano. Sanay kasi sa drug war kaya kahit anong digmaan ay gustong salihan.

Buo ang loob ng diktador dahil sa pangako ng mga Tsino. Pinupursigi na niya ang pananatili sa puwesto habang may hininga. Mga mababangis na superbodyguard lang ang kailangan para mahihirapang magkudeta ang mga sundalo ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas kung walang perang panlagay.

Sampung miyembro ng PSG, ang tagabantay ng pangulong matapang lang kung may mga guwardiya, ang pinapasailalim sa mga pagsusuri bago ang turukan. Lahat sila ay mga atleta ng Philippine Army. Matatapang. Malalaki ang mga katawan. Matatangkad. Mga mukha pa lang, sanay na sa patayan.

Tanggal agad ang dalawa dahil humihingal kahit isang daang metro lang ang layo ng tatakbuhin. Nagsisinungaling kasi. Chess pala at Ping Pong ang mga laro nila. Hindi rin nakapasa ang putol ang hinlalaki sa kanang paa. Burado ang isa pa dahil isa lang ang bayag. Anim ang natitira.

"This, I put in your arm," sabi ng siyentista sa unang tuturukan. "You, not get sick anymore. No flu. Not covid. SARS, no. You very healthy. Very strong also."

"Thank you, sir." Animo'y tupang sumusunod sa matadero papunta sa katayan ang Pilipinong sundalo. Tango nang tango.

Itinataas ng Tsino ang mga bisig niya para patambukin ang mga masel. "You superhero now. Can kill many. Fight a lot also. Not tired. No sweat. Brave."

Humahakbang ang sunod sa pila. Pagkasabik ang pinapahalata ng kanyang mukha. Tila idolo niya si Superman. Hindi makakapaghintay.

"You, fast after this. Run. Jump. Swim. All fast. You know alert?"

"Yes, sir, I'm a mixed martial arts fighter."

"Good, because you robot fighter now. No surrender. No hands up. Always fight, fight until win." Tinatawag ng nagtuturok and pangatlong naiidlip sa kanyang Ingles.

Kumukunot ang noo ng tuturukang sundalo. Tinititigan niya ang laway na bumubula sa gilid ng bunganga ng Tsino, ang mga malatsokolateng batik-batik sa kanyang lab coat, ang pangalang nakasulat at ang mga dumi sa ilalim ng kanyang mga kuko. "Wait. No. Sorry, sir, I change my mind."

"Why? Not like become superhero?"

"I don't see MD after your name."

"Me no doctor. Not work in hospital. Me scientist. Work in laboratory. My government give money to me."

"I want to quit, sir. I have to go." Tumatalikod ang pangatlo. Binabaybay and gilid ng dingding sa hiya.

Hindi na hinihintay ng pang-apat na tawagin siya. Siya na mismo ang humihila pataas ng kanyang manggas.

"Good, you not quitting. This, very good for country."

Habang tinuturukan ang pang-apat, kinakausap ng panglima ang kaibigan at kaklase sa likod niya, "Bok, baka totoo ito."

"Walang masamang mangyayari kung palpak," wika ng pang-anim, "kundi ganito pa rin tayo."

"Bok, susugal tayo?"

"Hindi ako aatras, Bok."

"Ano ang masama sa lakas? Wala."

"Sino ang ayaw ng kapangyarihan?"

Nag-uuntugan ng mga kamao ang dalawa. Ngumingisi na parang mga kambal.

Pagkatapos turukan ang dalawa, humahaba ang ngiti ng siyentistang Tsino. Nagmimistula siyang demonyong nasa loob ang halakhak dahil ganap na ang masamang balak. Lalong sumisingkit ang mga mata. Tumutulo ang laway niya. "You five now most powerful in Philippine. Congratulation!"

Walang reaksiyong nabubuo sa mga mukha ng lima. Kahit kurap ng mga talukap, wala. Nasa malayo ang tingin na para bang may gustong marating. Tikom ang mga labi. Kahit tango, wala. Tumitigas ang kanilang mga katawan. Tila mga robot na naghihintay ng mga bagong bateriya o pagsususi.

Hindi lang mga protinang nagdudulot ng mutasyon sa RNA at nagrereplika ng DNA ang dumadaloy sa mga ugat ng mga sundalo. Nakabaon na rin sa kanilang mga laman ang mga nanotube na may biyokemikal para sa unti-unting pagbabago ng kanilang pagkilos, pagdamdam, pag-aasal at pag-iisip.

Isang palakpak lang ng siyentista, natatauhan na ang lima. Animo'y mga lasing na nahihimasmasan o mga tulog na naaalimpungatan. Kontrolado na ang pandinig. Maging ang paningin, pang-amoy, panlasa, at pandama nila. Mga tao sa labas ngunit mga robot sa loob kahit walang mga makina.

Pamartsang naglalakad ang limang sundalo papunta sa kabilang silid para sa indoktrinasyon ng pangulong tuwang-tuwa sa nakikita. Mas masahol pa sa mga alipin ang mga guwardiya niya noon. May liksi ng tigre ang kanilang pagkilos. Merong bangis ng leon sa mga mukha. Pero mga tupa.

"Simula ngayon, triple na ang suweldo niyo. May dagdag na 14th month bonus sa mga kasalukuyan niyong tinatanggap. Meron pang biotech hazard pay. Libreng pabahay at pakotse. Libre ang kuryente, tubig, at internet. Libreng bigas at gasul buwan-buwan. Libre lahat. Hingin niyo lang."

Mga estatwang nakaupo lang ang mga sundalo. Nakaprograma na ang kanilang mga utak na makinig, magmemorya, sumunod, at huwag umangal, magpalagay o magduda. Sabayan ang kanilang bilang na bilang na pagpalakpak pati ang pagtaas at pagbaba ng mga kamay. Talo pa ang pagkanta ng koro.

"Tumayo kayo at itaas ang kanang kamay."

Nagsisitayuan ang lima. Kakaiba ang bilis ng pag-alsa ng mga katawan mula sa mga upuan. Tila may mga spring ang mga buto. Sabay-sabay ang mga galaw ng mga kamay, bisig, at balikat. Ganoon din ang pagsulyap o pagtitig ng kanilang mga mata.

"Nanunumpa ako na iaalay ko ang aking buhay para sa kaligtaasan, kapakanan, kagustuhan at kaluwalhatian ng pangulo ng Republika ng Pilipinas. Tungkulin ko na depensahan, protektahan, bantayan at ipaglaban siya nang walang pagdadalawang-isip, pagtatanong, pagdududa at paghihindi."

Isinasabak kaagad ang lima sa pamamaslang ng mga adik at tulak at sa pagtutugis sa mga aktibista at rebelde. Talo pa nila ang lahat ng mga estasyon ng kapuluan at ang hukbong sandatahan ng bansa sa dami ng mga bangkay na napapatihaya. Kahit galos, wala silang natatamo sa katawan.

Tiyak na ang bisa at bangis ng mga superbodyguard kaya itinatalaga na sa Palasyo. Lalong umiigting ang kayabangan ng diktador na walang sinumang puwedeng magpatalsik sa kanya. Pasidhi rin ang kanyang pagnanasang kumapit sa puwesto. Nagiging kasinglawak ng Tsina ang lakas ng loob.

Habang tumatagal, nahahalata ng mga pamilya, kaibigan at kasamahan sa trabaho ang mga pagbabago sa lima. Tatlong buwan pa lang simula nang sila ay turukan, nagsisilabasan na ang mga hindi inaasahang epekto. Hindi dapat para sa mga Pilipino ang biyoteknolohiyang para sa mga Tsino.

SBG-001

Pasingkit nang pasingkit ang mga mata at dura siya nang dura kahit saan-saan. Animo'y hinahainan ng parehong pagkain araw-araw at nayayamot sa hapag-kainan kaya tinutungtong ang mga siko at binibinat ang mga mata dahil pansit na naman at gustong sukahin ang tinitikman.

SBG-002

Ayon sa pamilya, kasingbait niya ang mga santo noon. Matulungin daw. Nagpautang kahit hindi binayaran. Ibang-iba na siya ngayon. Kaning bahaw lang ay ipinagdadamot. Pati mga sili sa bakuran ay pinapabayaran. Mas mahal ang malunggay. Pagkasakim ang nakikita nila sa kanya.

SBG-003

Siya ang may pinakamalaking problema. May asawa at dalawang kabit. Lahat ay may mga anak sa kanya. Hindi na niya kayang paligayahin ang mga babaeng naghahanap na ng iba. Pati ang asawa. Maliban sa umiikli ang kanyang titi, pumapayat at lumiliit din. Hiya ang dinudulot.

SBG-004

Palakamkam ng hindi sa kanya. Lupa man o gamit. Maging ang baril na kasamahan ay gustong angkinin. Ginagamit ang lakas ng katawan at bangis ng kalooban sa panggugulang. Naninindak. Wala nang pakialam kahit may ibang nasasaktan. Sundalo siyang naniwala sa katarungan noon.

SBG-005

Eksistensiyalismo ang suliranin niya. Nahihirapang paligayahin ang sarili. Laging kulang kahit sapat naman. Tapos na pero ayaw huminto. Bigyan man ng bilyon, hindi pa rin. Malabo sa kanya ang konsepto ng pagkakontento. Puno na ang mga bulsa, naghahanap pa rin ng buslo.

Hindi pa gaano kalala ang mga epekto ng tinurok ngunit nakikita na ang kanilang biglaang pagkagalit kahit walang dahilan o ang kakaibang karahasang pinapamalas. Nambubugbog na ng mga asawa. Nagpaparusa ng mga anak. Kahit mga kulisap ay tinataga. Pati mga paruparo ay kinakamuhian.

Ayon sa tagapangasiwa, 'yon daw ay dahil walang mapagbubuntungan. Hindi na kasi pinapasali sa paslangan. Nakatunganga lang sa Palasyo habang naghihintay sa pagsipot ng mga kalaban ng pangulong duwag. Baka nga totoo. Ang leon o tigreng hindi nakakalapa ay lalong nagiging mabangis.

Tuwing nagkikita ang lima, pare-pareho lang ang pinag-uusapan--kalungkutan at kaligayahan--habang nag-iinuman. Kape man o alak. Binabalikan ang nakaraan. Ginuginita ang dating karanasan. Hinahanap ang nakasanayan noon. Inaasam ang lumipas. Iniisip ang mga mukha at mga pangalan.

Marami man ang mga nagbabago at magbabago pa ngunit hindi nabubura ang kanilang mga alaala. 'Yan lang ang hindi pa natuklasan o kayang kontrolin ng mga Tsino. Kahit nagiging makinang robot pa ang mga superbodyguard, makakadama pa rin sila ng lungkot at nanaisin pa ring sumaya.

Walang nakakasiguro kung dadating ang araw ng paggising. 'Yong matatauhan at bigla na lang hihinto gaya ng robot na ubos ng ang bateriya. 'Yong maiintindihan na pagkaalipin pala ang itinurok sa kanilang nagtiwala. 'Yong malaya na sila mula sa diktador. 'Yong wala nang diktadura.

Sana dadatal na ang panahon ng pagtatapos ng sirko. 'Yong gugulanitin, ngunguyain at lalamunin ng mga leon at tigre ang payasong nagpapasayaw sa kanila, nagpapatayo kahit apat ang kanilang mga paa, nagpapaikot sa kanila sa ere, at nagpapalundag papasok sa kanila sa bilog na apoy.

Ako pala 'yong muntik nang mapasubo dahil nagtiwala sa pangulong berdugo. Natauhan sa huli. Kumalas. Umayaw. Tumiwalag. Humindi. Kasalukuyang nagtatago at hinahanap. Ako lang ang karaniwang taong may alam tungkol sa mga superbodyguard sa Pilipinas at sa mga supersoldier ng Tsina.

Tapos.