Dokładniej chodzi o administracyjną karę pieniężną nakładaną na właściciela pojazdu, jeżeli nie można bezpośrednio po popełnieniu wykroczenia ustalić tożsamości faktycznego sprawcy. Właściciel może dochodzić zwrotu kary od faktycznego sprawcy wykroczenia lub złożyć odwołane... ⬇️
https://twitter.com/marcinwarchol/status/1349041028867747841
... w trzech przypadkach. Mianowicie:
1) uprawdopodobni, że pojazd był używany wbrew jego woli, a on sam nie mógł w sposób racjonalny przeszkodzić w tym używaniu, ⬇️
1) uprawdopodobni, że pojazd był używany wbrew jego woli, a on sam nie mógł w sposób racjonalny przeszkodzić w tym używaniu, ⬇️
2) przedstawi umowę najmu pozwalającą na ustalenie, kto w dacie zdarzenia był najemcą tego pojazdu,
3) przedstawi dowód odciążający lub oświadczenie, z którego wynikało będzie, że w dacie badanego zdarzenia nie był już właścicielem lub posiadaczem pojazdu. ⬇️
3) przedstawi dowód odciążający lub oświadczenie, z którego wynikało będzie, że w dacie badanego zdarzenia nie był już właścicielem lub posiadaczem pojazdu. ⬇️
Już w 1993 r. sprawę tę badał niderlandzki SN i stwierdził, że taka konstrukcja jest zgodna z art. 6 ust. 2 EKPC i zasadą domniemania niewinności. Wyważył dwa rodzaje argumentów. ⬇️
Z jednej strony:
– naturę ruchu drogowego i wynikający z tego fakt częstego łamania przepisów,
– ograniczoną możliwość zatrzymania sprawcy wykroczenia,
– interes publiczny wyrażający się w konieczności zapewnienia, by sprawcy wykroczeń byli pociągani do odpowiedzialności. ⬇️
– naturę ruchu drogowego i wynikający z tego fakt częstego łamania przepisów,
– ograniczoną możliwość zatrzymania sprawcy wykroczenia,
– interes publiczny wyrażający się w konieczności zapewnienia, by sprawcy wykroczeń byli pociągani do odpowiedzialności. ⬇️
A z drugiej:
– okoliczność, że w zdecydowanej większości przypadków sprawcą wykroczenia jest właściciel pojazdu,
– regulacje pozwalające właścicielowi sprzeciwić się wymierzonej karze,
– możliwość uzyskania od faktycznego sprawcy kosztów kary na drodze cywilnej, ⬇️
– okoliczność, że w zdecydowanej większości przypadków sprawcą wykroczenia jest właściciel pojazdu,
– regulacje pozwalające właścicielowi sprzeciwić się wymierzonej karze,
– możliwość uzyskania od faktycznego sprawcy kosztów kary na drodze cywilnej, ⬇️
– niewielką wartość kary pieniężnej.
Wykroczenia drogowe karane są w Niderlandach na drodze administracyjnej i nie są uwzględniane w żadnym rejestrze mającym charakter karny. ⬇️
Wykroczenia drogowe karane są w Niderlandach na drodze administracyjnej i nie są uwzględniane w żadnym rejestrze mającym charakter karny. ⬇️
Jednocześnie właściciel ma aż 6 tygodni na odwołanie od momentu doręczenia decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej.
Oczywiście z punktu widzenia art. 6 EKPC nie ma znaczenia czy dolegliwość ma swoje źródło w mandacie, wyroku czy decyzji administracyjnej. ⬇️
Oczywiście z punktu widzenia art. 6 EKPC nie ma znaczenia czy dolegliwość ma swoje źródło w mandacie, wyroku czy decyzji administracyjnej. ⬇️
W orzeczeniu z dnia 19 października 2004 r. w sprawie Falk przeciwko Niderlandom (skarga nr 66273/01), ETPC przyjął, że zasada domniemania niewinności nie ma charakteru absolutnego i może być ograniczone domniemaniami faktycznymi lub prawnymi. ⬇️
Konwencja wymaga jednak, by domniemania te były ustanowione w rozsądnych granicach, z uwzględnieniem charakteru danego czynu i zachowaniem prawa do obrony. Tym samym, podobnie jak niderlandzki SN, ETPC nie stwierdził naruszenia art. 6 ust. 2 EKPC.⬇️
W 2019 r. zagadnieniem tym zajmował się też TSUE – co ciekawe, w odpowiedzi na pytanie prejudycjalne polskiego sądu. W wyroku z dnia 5 grudnia 2019 r., Centraal Justitieel Incassobureau (Uznawanie i wykonywanie kar pieniężnych), C‑671/18, EU:C:2019:1054, TSUE stwierdził, że ⬇️
jednym z wymogów prawa do skutecznej ochrony sądowej są gwarancja faktycznego oraz skutecznego doręczenia orzeczeń oraz istnienie wystarczająco długiego czasu do przygotowania i wniesienia skargi na te orzeczenia. ⬇️
TSUE uznał, że termin 6 tygodni jest wystarczający, aby zainteresowany mógł zdecydować w sprawie wniesienia ewentualnego środka zaskarżenia od orzeczenia nakładającego karę pieniężną i przygotować swoją obronę. ⬇️
W ślad za ETPC, TSUE uznał również, że możliwość odwołania nie narusza unijnej zasady skutecznej ochrony sądowej. ⬇️
Komentarz ode mnie: Zwróćcie uwagę, że kwestia wykroczeń drogowych (w tym mandatów z fotoradarów) jest niezwykle ciężko uchwytna z punktu widzenia prawa do obrony. Jak prawie 30 lat temu wskazywał niderlandzki SN, sama natura ruchu drogowego i trudności w ściganiu sprawców ⬇️
Mogą uzasadniać istnienie takiego domniemania, że to właściciel pojazdu domyślnie odpowiada za sprawstwo. Jednak zwróćcie uwagę, że tego nie rozciąga się na wszelkie zachowania stanowiące wykroczenia, jak również, że właściciel ma pełne prawo do obrony i 6 tygodni na odwołanie.⬇️
W przypadku projektu #MandatPlus to jest tak nieudolnie skonstruowane, że chwytanie się argumentów z innych systemów prawnych (znane w środowisku Solidarnej Polski) tylko potwierdza, jak ułomny mechanizm chce się zaproponować. Diabeł zawsze tkwi w szczegółach. [koniec]
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
