ஆங்கிலத்தில் paradigm என்றொரு வார்த்தை உண்டு. அதற்குத் தமிழில் அர்த்தம் சொல்வதென்றால்,"ஒரு மனிதரைப் பற்றியோ,ஒரு பொருளைப் பற்றியோ,ஒரு சம்பவத்தைப் பற்றியோ நாம் நம் மனதிற்குள் ஏற்படுத்தி வைத்திருக்கும் மனப்பிம்பம் அல்லது அதைப்பற்றிய நமது கண்ணோட்டம், "கருத்து" எனலாம்.
அவ்வாறு நாம் ஏற்படுத்தி வைத்திருக்கும் கருத்து சரியாகத்தான் இருக்கும் என்பதற்கு எந்த உத்திரவாதமில்லை.கண்ணால் காண்பதும் பொய்.காதால் கேட்பதும் பொய். தீர விசாரித்து அறிவதும்கூட 100% மெய் என்று சொல்வதற்கில்லை,அதற்குரிய தெளிவான அறிவு இல்லையென்றால். ஸ்டீவன் கோவி என்பவர் எழுதிய நூலில்,
ஒரு சம்பவத்தை உதாரணமாகக் காட்டி இதை விளக்குகிறார்.
ஒரு ஞாயிறு காலை வேளையில் அவர் நியூயார்க் நகர சுரங்க ரயிலில் பயணித்துக் கொண்டிருந்தார்.பயணிகளில் சிலர் செய்தித்தாள்களை புரட்டிக்கொண்டிருந்தனர்.சிலர் ஏதோ சிந்தனைகளில் ஆழ்ந்திருந்தனர்.சிலர் கண்களை மூடிக்கொண்டு ஓய்வெடுத்தனர்.
ஒரு ஞாயிறு காலை வேளையில் அவர் நியூயார்க் நகர சுரங்க ரயிலில் பயணித்துக் கொண்டிருந்தார்.பயணிகளில் சிலர் செய்தித்தாள்களை புரட்டிக்கொண்டிருந்தனர்.சிலர் ஏதோ சிந்தனைகளில் ஆழ்ந்திருந்தனர்.சிலர் கண்களை மூடிக்கொண்டு ஓய்வெடுத்தனர்.
சூழ்நிலை மிக அமைதியாக இருந்தது.அப்போது ஒரு நபர்,தனது குழந்தைகளுடன் அந்த ரயில்பெட்டியில் ஏறினார். ஸ்டீஃபனுக்கு அருகில் இருந்த இருக்கையில்,அவர் ‘அக்கடா’ என அமர்ந்து கண்களை மூடிக்கொண்டார்.அவரது குழந்தைகள் அவ்வாறு அமைதியாக உட்காரவில்லை.கூச்சலிட்டுக் கொண்டு அங்குமிங்கும் ஓடுவதும்,
பொருட்களை எறிவதும்,இதர பயணிகளின் செய்தித்தாள்களை இழுப்பதுமாக,களேபரப் படுத்திக்கொண்டிருந்தார்கள்.அமைதியாக இருந்த சூழ்நிலை சடாரென மாறிவிட்டது.பயணிகள் அனைவருமே எரிச்சலடைந்தனர்.'உச்..உச்’ என்று ஒலி எழுப்பினர்.ஆனால் அந்த நபரோ,ஒன்றுமே நடக்காதது போல கண்களை மூடிக்கொண்டு அமர்ந்திருந்தார்.
குழந்தைகளை அதட்டவோ கட்டுப்படுத்தவோ அவர் எதுவும் செய்யவில்லை. ஸ்டீஃபனின் பொறுமை எல்லைக்கடந்தது.இந்த அளவிற்கு பொறுப்பற்றவராக ஒரு தந்தை இருக்கமுடியுமா? என்ன மனிதர் இவர்? குழந்தைகளைக்கொஞ்சம் அதட்டினால் என்ன? இவ்வளவு சத்தமும் காதில் விழாதவரைப்போல கண்ணை மூடிக் கொண்டு,
தியானத்தில் இருக்கிறாரே? ஸ்டீஃபனின் மனதில் அந்தத் தந்தையைப் பற்றிய paradigm உருவாகிக் கொண்டிருந்தது. அதற்கு அவர் கண்ணால் காணும் காட்சிகளும்,காதில் விழும் சத்தங்களுமே ஆதாரம்!பொறுமையிழந்த அவர் அந்த நபரின் தோளைத்தட்டி, “நண்பரே, உங்கள் குழந்தைகளை கொஞ்சம் அதட்டினால் என்ன?
அவர்கள் இங்கிருக்கும் அனைவரையுமே தொந்தரவு செய்கின்றனரே?” என்றார்.திடுக்கிட்டு கண்விழித்த அவர், சற்று நேரம் ஒன்றும் புரியாதவரைப் போல சுற்றும்முற்றும் பார்த்துவிட்டு, “ஆமாம்.நீங்கள் சொல்வது சரிதான். நான் ஏதாவது செய்ய வேண்டும்தானே? எனக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை.
இந்தக் குழந்தைகளின் தாயான என் மனைவி, சிறிது நேரத்திற்கு முன்பு மருத்துவமனையில் இறந்துவிட்டார். நாங்கள் அங்கிருந்துதான் வருகிறோம். இந்த சூழ்நிலையை எப்படி எதிர்கொள்வது என்று என்னைப்போல, என் குழந்தைகளுக்கும் தெரியவில்லை போலிருக்கிறது.” என்றார்.ஸ்டீஃபன் திடுக்கிட்டுப் போனார்.
அந்தக் கணம் வரை,அந்த நபரைப் பற்றி அவர் எழுப்பி வைத்திருந்த paradigm சடாரென நொறுங்கி விழுந்தது. அந்தத் தந்தையின் மீதும் அவரது குழந்தைகள் மீதும் பரிதாபம் தோன்றியது.அவர்களுக்கு ஏதாவது உதவி செய்ய வேண்டுமே என்ற எண்ணம் மேலோங்கியது. அந்தக் குழந்தைகள் இன்னும் கூச்சலிட்டுக் கொண்டுதான்
இருந்தார்கள்.ஆனால் ஸ்டீஃபனுக்கு அது ஒரு பொருட்டாகவே தெரியவில்லை.சில கணங்களுக்கு முன்புவரை அவர் அறியாமலிருந்து,அப்போதுதான் அறிந்த ஒரு தகவல் அவரது மனதில் ஏற்பட்டிருந்த மனப்பிம்பத்தை நேரெதிராக மாற்றிவிட்டது. இதை Paradigm Shift என்கிறார் ஸ்டீஃபன்.
ஸ்டீஃபன் அந்த நபரிடம் பேசாமலே இருந்தால், அல்லது அந்த நபர் தனது மனைவி இறந்த செய்தியை இவரிடம் சொல்லாமலே விட்டிருந்தால் என்னவாகி இருக்கும்? ஸ்டீஃபன் மனதில் ஏற்பட்டிருந்த Paradigm அப்படியே நிலைத்திருக்கும்!
கண்ணால் காண்பதும் பொய், காதால் கேட்பதும் பொய், தீரவிசாரிப்பதே மெய்
உள்பொருள் இதுவென உணர்தல் ஞானமாம் - சீவக சிந்தாமணி
சொல்பவர் வாய்மொழி சோதித் தறிதலன்றி
சொல்லின் தரமறிவ தேது?
Wisdom is in deep inquiry of words and intentions
Not in trusting the lips that may utter for deception
உள்பொருள் இதுவென உணர்தல் ஞானமாம் - சீவக சிந்தாமணி
சொல்பவர் வாய்மொழி சோதித் தறிதலன்றி
சொல்லின் தரமறிவ தேது?
Wisdom is in deep inquiry of words and intentions
Not in trusting the lips that may utter for deception
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
