Thread by @vikaspatil198

लघुकथा..!!

नुकतेच तिच्या पतीचे निधन झालेले. कालच तेरावा पार पडला. तिच्या दीड वर्षाच्या जुळ्या मुली. शिक्षण जास्त नाही. पण दिसायला देखणी म्हणून एकविसाव्या वर्षी मागणी घालून लग्न झाले. आता पुढे काय असा विचार करुन डोके फुटायची वेळ आली होती.
@DrSanjayRakibe
@Rohini_indo_aus

चौदाव्या दिवशी तिने गळ्यातील मंगळसूत्र काढून ठेवले. अंघोळ करुन बारीक काळी टिकली आणि एक साधासा ड्रेस घालून ती स्वयंपाकघरात आली. सासूबाई भाजी निवडत होत्या. "इकडे ये बाळ" अशी हाक ऐकून बिचारी चुपचाप त्यांच्या समोर उभी राहिली. हलकेच तिला जवळ घेऊन ती माऊली बोलली "जे झालं ते झालं.

आता सगळे विसरायचा प्रयत्न कर. सगळ्यात आधी गळ्यात मंगळसूत्र घाल. पूर्वीसारखी टिकली लाव. जे झाले त्यात तुझा काहीच दोष नाही. तुला हवं असेल तर पुढे शीक. बाबा आणि मी आम्ही दोघे मिळून मुलींना सांभाळू. तुला नोकरी करावीशी वाटली तर जरुर कर. देवदयेने आपल्याला काहीही कमी नाही.

तुझ्या कोणत्याही निर्णयाच्या आम्ही आड येणार नाही. तुला पुनर्विवाह करायचा असला तरीही आमची आडकाठी नाही. तुझ्यावर कोणतीही जबरदस्ती नाही. एक लक्षात ठेव घरात कोणतेही शुभ कार्य असेल तर त्यात पहिला मान तुझा. आता आमच्या तीन मुली आहेत असे आम्ही समजतो."

डोळे भरुन वाहताना तिचे लक्ष देव्हा-याकडे गेले. कुलदेवीची मूर्ती जास्तच तेजस्वी वाटली तिला आणि तिच्या डोळ्यांत तिला आपल्या लहानपणी गेलेल्या आईच्या डोळ्यांचा भास झाला.

फेसबुक च्या भिंती वरुन
नीरजा देशमुख
@MarathiDeadpool
@TSYIngle
@rt_marathi