Thread by @PetrosVanRipper

Έμενε στο παρακάτω στενό. Και στο ισόγειο είχε το μαγαζί του. Μια σταλιά ήταν αυτό το μπακαλικάκι αλλά έβρισκες ό,τι ήθελες εκεί μέσα. Από παστή ρέγγα μέχρι φάκελο αλληλογραφίας. Από συνδετήρες μέχρι μάσκα για καταδύσεις. Τον λέγαμε « γλυκομίλητο» παρότι το όνομά του ήταν

Διονύσης Βερμισσώ.
- Κυρ Νιόνιο, έχεις μπλέ οινόπνευμα;
- Κυρ Διονύση, έχεις ξύλα κανέλας;
Μέρα παρά μέρα μ΄έστελνε η μάνα μου στο μαγαζί που ήταν γραμμή μετά το φούρνο της κυρα Αφροδίτης, να πάρω «χωριάτικο κι ύστερα απ’ το γλυκομίλητο λίγη φέτα , σαρδέλες παστές απ το

βαρέλι , κρασί και φακές» . Με το που έδινες την παραγγελιά , μ΄ένα πλατύ χαμόγελο πέταγε την ατάκα:
- Εύκολο πράμα!
Κι απ΄έξω μαζεύονταν τα γατιά της γειτονιάς να τους δώσει καμιά ρέγγα . Όταν έκλεινε το μαγαζί μεταμορφωνόταν . Τύλιγε την άσπρη του ποδιά στο συρτάρι , έβαζε τη

ρεντικότα και το καπέλο κι έτσι ψηλός λιανός και ψαρομάλλης γινόταν ένας άλλος , ένας δανδής του καλού κόσμου . Ο κυρ Νιόνιος ζούσε μόνος. Κι έτσι μικρό παιδί όπως ήμουν , τον αισθανόμουν σα να γεννήθηκε για να χωράει μέσα σ αυτό το μικρό μπακαλικάκι που χωρούσε τα πάντα,

χωρίς να ζητάει άλλη ευτυχία.
Η κυρία Ηρώ , παλιά μικρασιάτισσα , ευτραφής , κοκκινομάγουλη κι ανοιχτόκαρδη, είχε τα πιο εντυπωσιακά μαύρα μάτια που μπορούσες να δεις ποτέ με κάτι πελώριες βλεφαρίδες που όμοιές τους δεν έχω ξαναδεί . Έμενε στον πέμπτο όροφο πάνω από μας και

συχνά έλεγε της μητέρας μου, - να μου φέρεις τα κορίτσια σου να στα μάθω πιάνο. Και το μπουκλάκι έπεφτε στο πρόσωπό της, φτιαγμένο για χαρές και ηδονές μα η ζωή τα φερνε αλλιώς. Ανεκπλήρωτος ήταν όμως κι ο έρωτας του κυρ Διονύση για δαύτην . Χρόνια ολόκληρα. Κι όταν περνούσε η

Ηρώ απ΄το μαγαζί φώναζε « - Και μαυρομάτικα έχωωωω» .
Όταν έγιναν οι σεισμοί του ‘ 81 , εκείνη τη φοβερή νύχτα της 24 του Φλεβάρη όλοι βλέπαμε «Το φως του Αυγερινού» . Με τον πρώτο μεγάλο σεισμό , όλοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τα σπίτια για ανοιχτούς χώρους, μα ο πατέρας μου,

είπε « δε θα κάνουμε ό,τι κάνουν οι άλλοι. Πιο επικίνδυνα είναι έξω να σου πέσει κάτι στο κεφάλι» .Μετά το δεύτερο μεταμεσονύχτιο σεισμό που ήταν κι αυτός μεγάλος φοβισμένοι πια γιατί είχε κοπεί και το ρεύμα κατεβήκαμε με τα σπαρματσέτα ακόμα κι όσοι αντιστεκόμαστε σθεναρά και

καταφύγαμε στα τρόλεϊ στην Αδμήτου, που υπάρχει κεντρικός σταθμός του ΗΣΑΠ. Η κυρα Ηρώ βγήκε με τις παντόφλες και τη νυχτικιά -όπως ήταν- γιατί έπεφταν οι σοβάδες σπίτι της , κι έτσι όπως μύριζε νωπό ασβέστη με κομμένο ρεύμα έλεγες πως ήρθε η συντέλεια του κόσμου . Την

συνεπήρε το ρεύμα του κόσμου που πήγαινε προς τον ανοιχτό χώρο των τρόλεϊ , έγινε ένα με μας. Εκεί μέσα στο πλήθος συνάντησε τον κυρ Διονύση που έσπευσε να τη σκεπάσει με το παλτό, όλη νύχτα την είχε έγνοια , μη στάξει και μη βρέξει την κυρία Ηρώ μας.
Την επομένη μ΄ έστειλε η

μάνα μου να ψωνίσω « φασόλια μαυρομάτικα, πες του γλυκομίλητου, ξέρει αυτός» , εκείνου έλαμψε το βλέμμα με ρώτησε αν μιλάμε με την κυρία Ηρώ, του είπα « -πώς αμέ!» και μου ενεχείρισε δειλά έναν φάκελο με δυο εισιτήρια για τη Λυρική να της τον δώσω .
- Αν θέλει πάμε μαζί, αν

δε θέλει να το χαρεί με μια φίλη της , μου είπε.
Εκείνη δέχτηκε αμέσως . Κι πήγαν α λα μπρατσέτα με τον κυρ Διονύση στην Καβαλαρία Ρουστικάνα, μια νύχτα παγωμένη , κρύσταλλα στα δέντρα οι σταγόνες από το ψιλόβροχο, κρυσταλλάκια και στις άκρες των ματιών τους, κρυσταλλάκια

παγωμένα και στις άκρες των βλεφαρίδων της. Εκείνος με το καμηλό παλτό το καρώ κασκόλ φρεσκοξυρισμένος , εκείνη με τη λουτρ , το φουλάρι με τον καμέο και τα καλά της τα λουστρίνια – εκείνα με το τακούνι.
Τα βρήκανε οι δυο τους και κάθε Κυριακή το σπίτι της μύριζε μοσχαράκι

κοκκινιστό. Έπειτα τους χάσαμε και τους δυο , πούλησαν ό,τι είχαν και δεν είχαν και πήγαν να ζήσουν στο Μόναχο. Έρωτας μεγάλος – σου λέει.
Αναρωτιέμαι τι κατάστημα να άνοιξε εκεί ο σιορ Διονύσης . Τον φανταζόμουν μέσα σε κάβα με κρασιά και λουκάνικα. Δεν μάθαμε ξανά νέα τους.

Τον φανταζόμουν εκεί στο Βορρά , να μπαίνει κόσμος στο μαγαζί του με δόντια σφιγμένα απ’ το κρύο και κείνος να πετάει γελαστά κι ανοιχτόκαρδα , να πετάει ένα " leicht das ist" (εύκολο πράμα !)
Anna Romanou.