یکی از اجزای اصلی بمب هستهای که به نظر میرسد ایران هم در اوایل سال ۲۰۰۰ تا اواخر سال ۲۰۰۳ میلادی در سایت نظامی پارچین روش کار کرده، منبع نوترونی است که آغاز گر زنجیره هستهای در بمب هستهای است. این منبع نوترونی که می تواند دوترید اورانیوم (UD3) باشد، تشکیل شده
از اورانیوم و دوترون است که در اینجا اورانیوم نقش حامل دوترون ها را بازی میکند. از آنجایی که دوترید اورانیوم از عمر طولانی برخوردار است تا تجزیه بشود، یک گزینه مناسبی نسبت به سایر منابع برای تولید نوترونها در بمب می باشد.
همان طور که در تصویر زیر میبینید، در طراحی اعدایی از بمب هستهای ایران که مطرح است، این منبع نوترونی در مرکز بمب هستای قرار گرفته و با اورنیوم ۹۰ در صد غنی شده پوشیده شده است.
آغاز یک زنجیره هستهای نیاز به آزاد سازی نوترونها دارد. برای اینکه نوترونها آزاد بشوند، هسته (قلب بمب که از اورانیوم غنی شده است) و دوترید اورانیوم که درون هسته است، توسط مواد انفجاری که در لایه بیرونی قلب بمب قرار دارند و منفجر می شوند، به شدت فشرده شده و
این باعث می شود که دوترون ها با هم همجوشی کنند که در این پروسه، نوترونها آزاد میشوند که در گام بعدی این نوترون ها، هستههای اورانیوم ۲۳۵ را می شکافند و به سبب آن انرژی زیادی آزاد می شود.
اما پیش از آنکه بتوان این منبع نوترونی را در درون بمب قرار داد، برای اطمینان بالا از عملکرد بمب، نیاز به حسابهای دقیق و آزمایشات گسترده میباشد که بتوان جریان تولید شده نوترونها را حساب کرد و سنجید. لازم به ذکر است که سنجش نوترونهای آزاد شده از دوترید اورانیوم یکی از سخترین
سنجشها در پیش ساخت یک بمب هستهای است. دانستن تعداد نوترونهای آزاد شده و زمان دقیق آزادی آنها از جمله کلیدیترین مسائل تحلیلی می باشند. همچنن از نظر سنجش هم با مشکلات زیادی روبرو هستیم زیرا تعداد کمی نوترونها آزاد می شوند که به دلیل نویز موجود در دستگاههای
کشف الکترونیکی، سنجش دقیق را سخت می کند، بماند که به چه مسائل امنیتی، حفاظت جانی و زیر ساختهای مناسب قبل و بعد از آزمایش هم باید در این گونه سنجشها توجه بشود.
طبق برآوردهای اطلاعاتی (صحت این برآوردها را من تائید نمی کنم!) به نظر میرسد که ایران پس از سال ۲۰۰۳ همچنان دست کم حسابها و شبیه سازیهای مربوط به منبع آغازگر نوترونی را انجام داده و همچنان مشغول تحقیق و تولید منبع دوترید اورانیوم میباشد، در سالهای اخیر به نظر میرسد
که به دلایل ایمنی و جلوگیری از آلودگی ناشی از اورانیوم در حین آزمایش از دوترید تیتانیوم (TiD2) استفاده می شود. یکی از دلایلی که آژانس پس از بازدید از چند سایت هستهای یا نیمه هستهای نظامی ایران در چند ماه قبل و کشف پارتیکلهای اورانیوم از ایران با
پافشاری تقاضای توضیحات بیشتری کرده (که این روزها هم در رسانههای غربی قابل مشاهده هستند)، می تواند مربوط به این گونه آزمایشات پیش و یا بعد از سال ۲۰۰۳ باشد!
همچنین گفته می شود که پاکستان نیز در بمبهای هستهای خود از این گونه آغاز گرها بهره میبرد (همان طوری هم که بر روی کاور کتاب عبد القدیر خان، پدر هستهای پاکستان، قابل مشاهده است; گوشه بالا سمت راست در تصویر زیر) و
حتی طرحی از بمب هستهای را به ایران فروخته است، که البته لزوما با طرح خود ایران تطابق ندارد.
به هر روی با توجه به گستره عظیم برنامه هستهای اسرائیل و تهدید حمله هستهای به ایران، ساخت چند بمب شکافت هستیای با طرحی نه چندان پیچیده و با قدرت چند کیلو تنی در قالب پدافند هسته ای، برای ایران قطعا قابل دسترسی و در واقع یک ضرورت میباشد. البته اضافه کنم که
دست یابی به این مهم در قالب پدافند هسته ای با افرادی مثل حسن روحانی یا رئیس جمهور سابق محمد خاتمی که قصد بخشیدن سه جزیره ایرانی به اماراتیها را داشت و مذاکرات پنهانی هم در این رابطه صورت داده بود، قطعا نتنها در هسته ای، بلکه در هیچ زمینه علمی دیگری میسر نخواهد بود.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
مک کنزی در برنامه ۶۰ دقیقه کانال CBS آمریکا رسما اعلام کرد که لحظه رسیدن سردار به فرودگاه بغداد را به صورت زنده با پهپاد دنبال میکرده و دیده که سردار سلیمانی از هواپیما پیاده شده، و شخصا به مرکز کنترل پهپاد دستور حمله را داده است! مک کنزی:
<<TAKE YOUR SHOT, WHEN YOU GOT HIM >>
این فرمانده تروریست آمریکایی، همچنین ادعا میکند که اگر آمریکایی کشته میشد، ما برای انتقام نقشه داشتیم.
همچنین میگوید که آمریکاییها صبر کردند تا ایرانیها آخرین عکسهای هوایی پایگاه را دانلود کنند (برای اینکه فکر کنند که باند پایگاه پر از هواپیما است که مثلّا ایرانیها فکر کنند دارند هواپیماهای آمریکایی را نابود میکنند و پرسنل آمریکایی را میکشند ) بعد دستور تخلیه داده!
از آنجایی که اسرائیل در حال توسعه سایت هسته ای دیمونا است و خبر آن در چند روز اخیر منتشر شد، از این بهانه استفاده میکنیم و در این رشته توییت به این سایت هسته ای و نقش آن در برنامه سلاح هسته ای اسرائیل میپردازیم.
این سایت شامل تعدادی تأسیسات هسته ای مخفی برای تولید پلوتونیوم، از جمله یک رآکتور آب سنگین، یک کارخانه ساخت سوخت، و یک کارخانه جداسازی پلوتونیوم است که همگی در دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ توسط فرانسه فراهم شد. بنا به گزارش ها این سایت همچنین حاوی امکاناتی است که به احتمال زیاد
در استخراج و تصفیه تریتیوم، تولید لیتیوم و غنی سازی اورانیوم، حداقل در مقیاس تحقیق و توسعه نقش داشته است. منبع پولتونیوم اسرائیل یک رآکتور در دیمونا است. قبل از اینکه پولتونیوم در یک سلاح هسته ای قابل استفاده باشد، باید از نظر شیمیایی از سوخت تابش شده رآکتور جدا شود.
۱۶ دسامبر ۲۰۲۰ ایران به آژانس اعلام کرد که فعالیتهای مرتبط با تحقیق و توسعه فلز اورانیوم را با استفاده از اورانیوم طبیعی آغاز میکند، پیش از اینکه فلز اورانیوم با غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ برای راکتور تحقیقاتی تهران تولید کند.
فلز اورانیوم به گونه ای که ایران گفته، در مرحله دوم از سه مرحله تولید خواهد شد.
در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱، ایران به آژانس اطلاع داد که نصب تجهیزات مورد نیاز در FPFP (نطنز) برای مرحله اول این فرایند انتظار می رود تا ۴ تا ۵ ماه دیگر تکمیل شود و از آنجا که دو مرحله دیگر این روند هنوز در مرحله طراحی قرار دارند، جدول زمانی در دسترس نیست. در ۲ فوریه ۲۰۲۱، IAEA
جزئیاتی در مورد سانتریفیوژهای پیشرفته در سایت نطنز ولی این بار در Pilot Fuel Enrichment Plant:
بر اساس گزارش آژانس ایران بخشی از این تأسیسات را به زیر زمین به ساختمان (A1000) منتقل کرده. در تاریخ ۷ فوریه ۲۰۲۱ ایران نصب زیرسرها برای ۱۸ آبشار به منظور تحقیق و
توسعه در این ساختمان تمام کرده. ایران همچنین در تاریخ ۱۷ فوریه ۲۰۲۱ در تأسیسات Pilot Fuel Enrichment Plant در نطنز در خط ۲، ۳، ۵ مشغول تست بر روی سانتریفیوژهای نسلهای مختلفی از جمله IR-۲m, IR-۴, IR-۵, IR-۶, IR-۶m, IR-۶s, IR-۸, IR-۸B, IR-s و IR-۹ بوده است.
ایران در خط یک این سایت سانتریفیوژهای نسل IR-۱ که خراب شده بودند را با سانتریفیوژهای نسل IR-۵ و IR-۶s در آبشار ۱۷۲ تایی جایگزین کرده. آژانس در تاریخ ۱۳ فوریه ۲۰۲۱ تائید کرده که ایران مشغول نصب این سانتریفیوژها در خط یک است. این آبشار توان تفکیکی بالغ بر ۷۲۷ کیلوگرم SWU در سال
در این رشته توییت به آخرین وضعیت غنی سازی و سانتریفوژهای پیشرفته در ایران طبقه گزارش آژانس اتمی نگاه میکنیم:
ایران در تاریخ ۴ ژانویه ۲۰۲۱ آغاز به غنی سازی ۲۰ درصد در فردو با ۱۰۴۴ ماشین IR-۱ کرده.
ایران ۳.۶ گرم فلز اورانیوم از تترا فلورید اورانیوم طبیعی (UF4) در اصفهان تولید کرده، که در واقع پروسه آماده سازی در تولید صنعتی فلز اورانیوم غنی شده را تست کرده.
تا ۱۶ فوریه ۲۰۲۱ مجموع تولید اورانیوم غنی شده ایران تا سقف ۵ درصد تقریبا ۲۹۶۸ کیلوگرم اورانیوم بوده.
از این مقدار اورانیوم، ۱۰۲.۵ کیلوگرمش دارای غنای ۲ درصدی، ۱۸۹۰ کیلوگرم دارای غنای کمتر از ۵ درصد، و ۱۷.۶ کیلوگرم دارای غنای ۲۰ درصد میباشد.