Thread by @EternalPhysics

دوستان می پرسند که برنامه تسلیحات شیمیایی ایران در چه سطحی است، در این مورد باید گفت اطلاعات چندان زیادی و پیش از هر چیز موثقی در دسترس نیست، اما آنچه که گفته میشود این است که در نیمه اول سال 2000 میلادی، طبق گفته های مدیر و معاون مدیر مرکز منع گسترش سلاح های شیمیایی CIA،

تخمین زده می شود که ایران چندین هزار تن از ایجنت های (Agent) مختلف شیمیایی داشته باشد. این ایجنت ها شامل خردل، گوگرد، فسژن، سیانید و ایجنت های اعصاب هستند. در گزارش سال 2000 گفته میشود ایران "احتمالاً" ایجنت های اعصاب داشته باشد.

بین اوایل دهه 1990 و اوایل دهه 2000، به نظر می رسد که ایران به دلیل عدم توانایی در پاسخگویی به حملات شیمیایی عراق و کشف تلاش های قابل توجه عراق در پیشرفت برنامه شیمیایی اش، اولویت بالایی را برای برنامه شیمیایی خود برای مثال به منظور تولید ایجنت اعصاب VX قرار داده است.

این صحبت داشتن ایجنت‌های شیمیایی کمو بیش هم از طرف ایرانی (دکتر علی‌ خوشرو) در سال ۲۰۰۳ تائید میشود که میگوید: "من باید این واقعیت را به یاد بیاورم که به دلیل عدم واکنش جامعه جهانی در برابر حمله شیمیایی عراق در طول 8 سال جنگ تحمیلی، در آخرین مرحله ما

توانایی های شیمیایی را بدست آوردیم، اما ما از آن استفاده نکردیم و پیرو آتشبس، تصمیم گرفتیم آن را از بین ببریم. ما تاسیسات را زیر نظر بازرسان OPCW از بین بردیم و گواهی تخریب CWPF را گرفتیم."

به نظر می رسد از سال 2003 تا آخرین گزارش ها در سال 2007، جامعه اطلاعاتی آمریکا دیدگاه خود را درباره میزان تولید و ذخیره سلاح شیمیایی ایران نرمتر كرده است. اولین گزارش مربوط به سال 2003 ادعا می‌کند ایران به احتمال زیاد قبلاً ایجنت های مرتبط با خون و اعصاب را ذخیره کرده است.

در گزارش 721، در ماه مه 2006 که منتشر شد، اما فعالیت های 2004 را پوشش می دهد، هیچ اشاره ای به ذخیره و سیستم های حامل این ایجنت ها ندارد. آنچه باقی می ماند این است که ایران همچنان به دنبال فناوری تولید، آموزش و کسب تخصص از نهادهای خارجی است که می تواند قابلیت های ایران را برای

دستیابی به توانایی بومی تولید ایجنت های اعصاب بیشتر کند. در گزارش سال 2007 گفته میشود که ایران دارای یک صنعت شیمیایی تجاری بزرگ و رو به رشد است که می تواند برای تولید ایجنت های شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد. بیشتر امکانات مرتبط با برنامه سلاح های شیمیایی ایران ظاهراً

برای اهداف غیرنظامی بوده است، اما بسیاری از آنها با مواد شیمیایی سر و کار داشتند که می توانند پیش درآمد سلاح های شیمیایی باشند و اگر در واقع قبلاً چنین فعالیتی نداشته باشند، می توانند به سرعت به چنین تولیداتی تبدیل شوند.

طبق برآورد امریکایی‌ها در سال ۲۰۰۸ ایران از امکانات دو منظوره برای تولید ایجنت های شیمیایی در مواقع نیاز و انجام تحقیقاتی که ممکن است کاربردهای هجومی داشته باشد، برخوردار است.

در آخرین مورد اظهار نظر امریکایی‌ها در مورد برنامه شیمیای ایران در نوامبر سال ۲۰۱۸، سفیر آمریکا در سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی در هلند اتهماتی را به ایران زده است که ایران همچنان در سایت‌های مخفی‌ که به آژانس گزارش نکرده، به برنامه شیمیای خود در تولید بمب‌ها

و مواد سمی ادامه میدهد، که البته بیشتر پروپاگاندا است، تا چیزی که بتوان جدی گرفت. همه این‌ها در حالی‌ صورت می‌گیرد، که آمریکا تسلیحات شیمیای خود را علارغم توافقاتش با روسیه هنوز از بین نبرده است!

در کل نتیجه ای که از صحبت‌های طرف ایرانی و آمریکایی میتوان گرفت این است که اولا ایران قطعا قابلیت و توان تولید سلاح های شیمیایی را دارد (مخصوصا با ارتباطاتی که در ده‌های گذشته با سوریه داشته، که روزی بزرگترین زراد خانه شیمیای خاور میانه را داشت) و

دوم این که ایران احتملا زخایری از ایجنت‌های شیمیایی را باید داشته باشد. احتمال میرود ایران برنامه شیمیایی دست کم در مقیاس کوچک، در قالب پدافند شیمیایی را در جریان داشته باشد.

دوستان علاقمند به بحث‌های فیزیکی‌، نظامی، هسته ای، شیمیایی، امنیتی و غیره میتوانند به کانال تلگرامی ما بپیوندند:
t.me/T_neutrino