Δηλαδή, για να ανακεφαλαιώσουμε:
Εμφανίζεται ως "άδεια" ένα έγγραφο που επιγράφεται "βεβαίωση κατ' εξαίρεσης" (1ο λάθος), το οποίο δεν φέρει αριθμό πρωτοκόλλου (2ο λάθος), το οποίο δεν αναφέρει σε ποιά αίτηση (με ποιον αρ. πρωτ.) απαντάει (3ο λάθος)
το οποίο "εγκρίνει" άδεια για τις 14-3-2021 ενώ έχει εκδοθεί στις 5-3-2021 δηλαδή σε χρόνο κατά τον οποίο δεν ίσχυε ακόμη απαγόρευση για τις 14-3-2021 (4ο λάθος), δηλαδή έγκριση που δεν προβλέπεται από το θεσμικό πλαίσιο (5ο λάθος)
για βάπτιση στον ναό του Αγ. Διονυσίου ΑΕΡΟπαγίτου (6ο λάθος).
Και όλα αυτά για να παρουσιαστεί ένας υπουργός ως "πιστός" της επικρατούσας θρησκείας (δικαίωμά του, αλλά αυτό δεν αναιρεί τα παραπάνω όπως ίσως θα ελπίζει ο ίδιος και οι ψηφοφόροι του) και νονός ενός τέκνου ενός προέδρου ανεξάρτητης αρχής.
Μια υπόθεση που θα έπρεπε δηλαδή να οδηγήσει σε τρεις αποπομπές: του Υπουργού, του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και του Προέδρου Ανεξάρτητης Αρχής.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Τί ακριβώς πήγε να γίνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις αμβλώσεις; (Υπόθεση "Κυμπουρόπουλου") #Thread
Το ΕΚ είχε μπροστά του το ψήφισμα για την ευρωπαϊκή στρατηγική για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σύμφωνα με τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Ενώ λοιπόν διαμορφωνόταν το κείμενο, δύο ευρωβουλευτές του ακραίου ευρωσκεπτικιστικού κόμματος του Ευρωκοινοβουλίου, η Πολωνέζα Jadwiga WIŚNIEWSKA και ο Ρουμάνος Cristian TERHEŞ πήγαν και "φύτεψαν" προς ψήφιση μια τροπολογία υπ' αρ. που θα προσέθετε το εξής στο Ψήφισμα:
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΡΕΚΟΡ - ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ
Το γραφείο μας εκπροσώπησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών διεμφυλικό συμπολίτη μας που διεκδίκησε την μεταβολή
της καταχώρησης φύλου και ονόματος του με την διαδικασία της νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου (από θήλυ σε άρρεν).
Η αίτηση υποβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2021 και η εκδίκαση πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2021, έχοντας υποβάλει δήλωση μη εξέτασης μαρτύρων. Παράλληλα, υποβάλαμε στο Δικαστήριο και σχέδιο δικαστικής απόφασης,
Είναι λάθος η εξαγγελία του πρωθυπουργού για την νομοθέτηση ενός Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη για ζητήματα αστυνομικής βίας.
Το λάθος αυτό είχε επισημάνει ήδη από το 2016 ο Επίτροπος του Συμβ.της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στους τότε υπουργούς Παρασκευόπουλο και Τόσκα
οι οποίοι επίσης ήθελαν να αναθέσουν στον Συνήγορο του Πολίτη την αρμοδιότητα του μηχανισμού παρακολούθησης των καταγγελιών για την αστυνομική αυθαιρεσία και το έκαναν με τον Ν.4443/2016.
Συγκεκριμένα ο Επίτροπος στην επιστολή που είχε στείλει από τότε στους Υπουργούς είχε επισημάνει ότι η αρμοδιότητα πρέπει να ανατεθεί σε ανεξάρτητο όργανο που εκδίδει δεσμευτικές αποφάσεις.
H δίκη αυτή κινείται με κατεπείγουσα ταχύτητα, δεδομένου ότι η προσφυγή υποβλήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020, ενώ το ΕΔΔΑ την κοινοποίησε στην Κυβέρνηση, θέτοντας ερωτήματα, στις 25 Φεβρουαρίου 2021! Πρόκειται για χρόνο ρεκόρ για τα δεδομένα του ΕΔΔΑ.
Το σχετικό έγγραφο είναι αναρτημένο από σήμερα 15 Μαρτίου 2021 στην επίσημη ιστοθέση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου: hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-2088…
H κυβέρνηση φαίνεται να έχει υποτιμήσει τελείως το θέμα της ενδεχόμενης υπόθαλψης του αστυνομικού υπαλλήλου που φέρεται ως υπαίτιος για το τροχαίο δυστύχημα και να κινείται στην λογική του ότι δήθεν η αντιπολίτευση επιχειρεί να πολιτικοποιήσει ένα τυχαίο περιστατικό.
Τί είναι αυτό που εμποδίζει την Ελληνική Αστυνομία από το να εφαρμόσει την προδιαγεγραμμένη διαδικασία που ισχύει για όλους τους πολίτες - φερόμενους ως δράστες, όταν η υπόθεση αφορά ένα δικό της στέλεχος;
Η ερώτηση αυτή δεν θα έπρεπε να γίνεται καν. Από την στιγμή που γίνεται, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Όλοι αρχίζουν τα υποθέτουν τα πάντα.
Τώρα που έληξε η απεργία πείνας μπορούμε να εξετάσουμε ορισμένα συμπεράσματα για τις ομαδοποιήσεις που προκάλεσε, για τα αποτελέσματα που είχε και για την τελική έκβαση ως μορφή αγώνα.
Ήδη έχει καταγραφεί κάποια απογοήτευση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που ο απεργός πείνας, στο κείμενο με το οποίο διακόπτει το διάβημά του, επιχειρεί να αναδειχθεί σε ιδεολογικός ταγός ενός ευρύτερου κινήματος που τον υπερβαίνει:
των διαδηλώσεων που οργανώνονται και που δεν αφορούν όλες την αλληλεγγύη του σε αυτόν, αλλά εκφράζουν την διαμαρτυρία για τα κυβερνητικά μέτρα και την αστυνομική αυθαιρεσία.