این توییت ایلان ماسک در جواب کاربری که پرسیده بوده «ایرانیها هم میتونن از اینترنت ماهوارهای استارلینک استفاده کنن؟» بعضیها رو هیجانزده کرده.
ولی #استارلینک چیه و چقدر ممکنه بشه در ایران ازش استفاده کرد؟ #رشته_توییت
۱. مهمترین تفاوت استارلینک با شبکههای اینترنت ماهوارهای فعلی اینه که ماهوارههاش به جای مدار ۳۵۷۸۶ کیلومتری (معروف به مدار «زمینایستا» که مثلاً ماهوارههای تلویزیونی ازش استفاده میکنند) در مدار خیلی پایینتری، حدود ۵۵۰ کیلومتری زمین قرار دارند.
۲. وقتی ماهوارهها در مدار زمینایستا قرار نداشته باشند، موقعیتشون نسبت به زمین تغییر میکنه. اگه ماهواره هاتبرد و... تو این مدار نبودند، دیش ماهوارهتون رو باید ساعت به ساعت و دقیقه به دقیقه حرکت میدادید و دوباره تنظیم میکردید و بعد هم کلاً مثل خورشید و ماه غروب میکرد!
۳. استارلینک برای حل مشکل، علاوه بر داشتن چند ماهواره در هر مدار (که مثل قطار پشت هم ظاهر میشن) از یک فناوری دیگه هم استفاده کرده که باعث میشه دیشها به صورت خودکار خودشون رو با نزدیکترین ماهواره هماهنگ کنند.
۴. بیشتر از این وارد جزئیات فنی داستان نمیشم. اگه خواستید، این ویدیو رو درباره معماری شبکه استارلینک ببینید.
در مورد کاربردش در ایران، سه مسأله هست: هزینه، جنبه قانونی، و تابآوری در برابر عمو فیلترباف!
۵. فعلاً کیت دیش استارلینک ۴۹۹ دلاره و اشتراک ماهانهاش ۹۹ دلار. با دلار ۲۴ هزار تومنی، این یعنی ۱۲ میلیون تومن اول باید بدید و بعدش سالی ۳۰ میلیون تومن حق اشتراک.
سرعت دانلودش هم فعلاً ۱۱ تا ۶۰ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلودش ۵ تا ۱۸ مگابیت بر ثانیه است.
۶. جدا از هزینه بالای اشتراک، یک سؤال اساسی اینه که این پول رو چه شکلی در شرایط تحریم میشه پرداخت. اگه استارلینک در ایران مجوز و دفتر نداشته باشه، تکتک این مشترکها باید راهی برای فرستادن مرتب پول به خارج داشته باشند. اگه بخواد در ایران دفتر بزنه، ممکنه تحریمها اجازه نده.
۷. مسأله دوم اینه که به هر حال استارلینک یک آیاسپی محسوب میشه و احتمالاً در هر کشوری بخواد کار کنه، باید مجوز بگیره و به قوانین اون کشور عمل کنه. (در آمریکا هم از کمیسیون فدرال ارتباطات مجوز گرفته.)
به عبارت دیگه، اگه در ایران مجوز بگیره، عملاً باید همین #فیلترنت رو بده.
۸. اگه استارلینک مجوز آیاسپی نگیره و مشکل پرداخت حق اشتراک هم یک جوری حل بشه، یک مشکل دیگه پیش میاد: بین تماشای تلویزیون از ماهواره و داشتن اینترنت ماهوارهای یک فرق اساسی هست: شما باید اطلاعات رو به ماهواره مخابره کنید؛ یعنی علاوه بر دریافت، ارسال هم دارید.
۹. برای گذاشتن دیش و ارسال اطلاعات روی یک فرکانس رادیویی به ماهواره، در همه جای دنیا، نیاز به مجوز گرفتن هست. یعنی برای داشتن خط «send» باید از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اجازه بگیرید.
۱۰. اگه بدون مجوز، دیش استارلینک نصب کنید، به احتمال زیاد میشه ردیابیتون کرد. از نظر فنی خیلی خیلی راحتتر از پیدا کردن دیش ماهواره تلویزیونی است. چون اون دیش سیگنالی ارسال نمیکنه. باید به چشم ببینندش. ولی پیدا کردن دیشی که سیگنال مخابره کنه، نسبتاً آسونه.
۱۱. و در کنار این، مثل هر سیستم ماهوارهای دیگهای، دولت ایران میتونه روی دیشهای استارلینک پارازیت بندازه و هم دریافت و هم ارسال اطلاعات رو مختل کنه. با توجه به نزدیکی نسبی ماهوارهها به زمین، پارازیت انداختن روی خود ماهواره هم نسبتاً راحتتر از ماهوارههای تلویزیونیه.
۱۲. در نتیجه در شرایط فعلی شاید نشه روی پروژه اینترنت ماهوارهای استارلینک برای حل مشکل #فیلترینگ، کندی یا احتمال قطع اینترنت (مثل آبان ۹۸) حساب باز کرد.
خیلیها دنبال جایگزین ساده، سرراست یا ارزانی برای #فیلترنت میگردند. بعیده استارلینک بتونه این نقش رو بازی کنه.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
طبق گزارش سازمان هواپیمایی کشوری درباره سرنگونی #پرواز۷۵۲:
۱. مسیر #هواپیمای_اوکراینی کاملاً عادی بوده و دلیلی نداشته پدافند سپاه آن را «شیء پرنده مهاجم» تشخیص دهد.
۲. دلیل نبستن آسمان ایران این بوده که فرآیندهای مدیریت ریسک برای شرایط ناپایدار (نه جنگ، نه صلح) طراحی نشده بودند.
به عبارت دیگر:
در شناسایی اشتباه #هواپیمای_اوکراینی، تنها پدافند هوایی سپاه مقصر بوده.
سازمان هواپیمایی کشوری احتمال نمیداده که پدافند هوایی به هواپیمای مسافربری موشک شلیک کند.
در همان مقدمه گزارش سازمان هواپیمایی کشوری درباره #پرواز۷۵۲ تأکید شده که این گزارش چرایی و چگونگی اقدامات نظامی را بررسی نکرده
گزارش تحقیق و تفحص مجلس از صنعت خودروی ایران خیلی جالبه و از خجالت همه هم دراومده، ولی متأسفانه طولانیه.
اگه وقت دارید، همهاش رو بخونید. اگه وقت ندارید، یک سری از نکات جالبش رو در این #رشته_توییت مینویسم
۱. همون اول میگه که خیلیها با هیأت همکاری نکردهاند؛ از جمله قوه قضائیه، نیروی انتظامی، کمیسیون اصل ۹۰ و شخص رئیس مجلس
در مواردی از جمله بحث واردات هم جلوی تحقیق و دسترسی به اطلاعات رو گرفتن (احتمالاً به بهانه محرمانه بودن اطلاعات)
۲. دولت در ظاهر کمتر از ۲۰ درصد سهام ایرانخودرو و سایپا رو در اختیار داره؛ ولی عملاً «بازیگر اصلی» مجمع عمومی این شرکتهاست.
بخش زیادی از سهام این دو تا دست شرکتهای زیرمجموعه خودشونه! این «ساختار تودرتوی مالکیت» جلوی «بهینهسازی و ایجاد شفافیت» رو گرفته