Bij het geklooi van Hugo de Jonge en Mark Rutte met de #corona-pandemie noem, moest ik denken aan de wijze waarop de latere Bondskanselier Helmut Schmidt de overstromingscatastrofe die Hamburg februari 1962 trof aanpakte.
Vanaf de eerste minuut nam Schmidt de regie.
Vanaf de eerste minuut nam Schmidt de regie.
Hamburg werd in de nacht van 16 op 17 februari 1962 getroffen door een vloedgolf die 100.000 inwoners van de stad met het leven bedreigde. Iedereen, politie, brandweer in paniek. Stroom en water vielen uit.
Toen verscheen de wethouder voor Binnenlandse zaken ten tonele.
Toen verscheen de wethouder voor Binnenlandse zaken ten tonele.
Helmut Schmidt was in Berlijn toen hij van de rampspoed hoorde. Hij spoedde zich naar Hamburg. Vanaf de eerste seconde nam hij de regie. Ook over het leger, de Amerikaanse, Britse en Nederlandse soldaten die te hulp waren gesneld, maar waar over hij formeel niets te zeggen had.
Helmut Schmidt coördineerde zonder te slapen in zijn eentje 40.000 mensen.
Reddingsdiensten, politie, brandweer, het leger, Rode Kruis, civiele hulpkrachten.
Er waren geen voorschriften handboeken.
Hij regelde alles
Wat Schmidt liet zien was leiderschap., daadkracht en durf.
Reddingsdiensten, politie, brandweer, het leger, Rode Kruis, civiele hulpkrachten.
Er waren geen voorschriften handboeken.
Hij regelde alles
Wat Schmidt liet zien was leiderschap., daadkracht en durf.
In de biografie van Gunter Hofmann over Helmut Schmidt lees ik:
De vloedgolf vereiste een pragmaticus, die wist wat prioriteit moest hebben. regels, principes of simpel mensenlevens.
Een les die Hugo de Jonge zich aan kan trekken.
De vloedgolf vereiste een pragmaticus, die wist wat prioriteit moest hebben. regels, principes of simpel mensenlevens.
Een les die Hugo de Jonge zich aan kan trekken.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
