Thread by @Mentalist_38

DÜNYA'YA YÖN VEREN BİR KALECİ.

Haziran 1928 de Arjantin’de başlayıp Ekim 1967 de Bolivya’da biten bir ömür düşünün ki; sadece ve sadece 39 sene sürsün ve içine tıp tahsili- yazarlık- politikacılık- devrimcilik- diplomatlık- gezgincilik- okunmuş 3000 küsur kitap- 2 evlilik- 5 çocuk-

aralarında Jean Paul Sartre gibi filozoflarında bulunduğu milyonlarca hayran sığsın.

Sıkı durun; sporla öylesine içli dışlı olmuş ki ‘yüzme- golf- dağcılık- satranç- boks- tenis- masa tenisi- motorsiklet- denizcilik- atıcılık- balıkçılık- binicilik- basketbol- beyzbol- paten

derken eskilerin deyimiyle boyamadığı tek bir kumaş dahi bırakmamış. Ve tüm bunların üstüne ilave bir de kalecilik...

Rivayetler doğruysa eğer futbol ateşi okul yıllarında düşmüş Ernesto’nun gönlüne.

Astım hastası oluşu ve solunum spreyine kolayca ulaşma ihtiyacıysa 3 direk önüne yönlendirmiş onu ister istemez. Ailesinin sıhhatinin kötüleşeceği uyarısına hiçbir zaman kulak asmadığı gibi, biyokimyager Alberto Granado’yla birlikte gerçekleştirdiği motorsikletle

Güney Amerika seyahati boyunca da top tutmayı sürdürmüş karizmatik devrimci. 

Bolivya, Peru, Küba, Amazon derken maddi imkansızlıklar içinde gerçekleşen 6500 km’yi aşan macera dolu yolculukta sayısız dostlar edinip, daha da mühimi hayatta kalabildiyse eğer,

bunun tek nedeni kendi ifadesine göre spordu. Futbol, basketbol, satranç derken uğradığı her yerde engelleri aşmasının sihirli maymuncuğuydu spor ve sporcu kişiliği.

Nasıl bir rastlantıysa artık, kısa ama dolu dolu geçen yaşam serüveninde sarfettiği bazı sözler 3 direk önünde bekleyen yalnız adamların kulaklarına küpe olacak derece de anlamlıydı, fiyakalıydı.

‘Belki hiçbir şey yolunda gitmedi ama hiçbir şeyde beni yolumdan etmedi!’ derken file bekçilerine sebatın- adanmışlığın- kararlılığın önemini haykırıyordu sanki.

Öte yandan ‘Ayakkabılarımın altı delikti ama üstü boyalıydı!’ diyorken tam olarak neyi kastettiğini bilemesek de, top tutmaya sevdalananların çıkarması gereken manayı tahmin etmek güç değil; asla kendine güvenini kaybetme; ola ki kaybedersende kimseciklere sezdirme!

Peru’da cüzzam hastalarıyla yaptığı maçıysa apayrı bir yere koymak gerek. Ya; insanların bilgisizlikten ötürü yanlarına yaklaşmaya dahi korktuğu cüzzam hastalarıyla oynadığı maçın izahına ne demeli?

‘Hayvan muamelesi görenlere normal insan gibi davranmanın getirisine, psikolojik yararına paha biçilemez!’ Zaten cüzzam hastalarıyla yüz yüze de konuşacak, eldiven takmadan el de sıkışacak, yanlarında uzunca süre kalıp vakitde geçirecekti leprolog arkadaşıyla beraber.

Malumunuz üzre kaleciler cesur olur, gözüpek olur, pozisyonun doğuracağı sonuçları umursamadan aksiyonu başlatır ve bitirir.

Time dergisinin 20. asra damga vuran 100 kişi içinde gösterdiği Che Guevera’nın gördüğünüz şu resmiyse halen dünya üzerinde mevcut en ünlü fotoğraf kabul

edilmektedir. Zaten kısa süre önce Brezilya 3. Lig takımlarından Madureira bu fotoğrafı formasına iliştirmiş ve ahdevefa örneği sergilerken ticari zekasını da göstermişti. 1963 senesinde 5 maç Madureira kalesini koruyan karizmatik doktorun nasıl bir kaleci olduğu ve hangi düzeyde

performans gösterdiğiyse net değil maalesef.

Futbol sadece basit bir oyun değildir'i savunan bir Che geldi ve geçti dünyadan kayan yıldız misali.

'Kaybetmekten korkma; bir şeyi kazanman için bazı şeyleri kaybetmelisin. Ve unutma; kaybettiğinde değil vazgeçtiğinde yenilirsin' diyordu; ne dersiniz, haksız mı?

https://twitter.com/AntikorJR/status/1389504328189321219?s=19