به‌نظر بنده بازار سهام قطعاً با نقاشی علی و تقی بالا و پایین می‌رود. بیایید مهم‌ترین متغیرها و کاتالیست‌های تاثیرگذار بر بازار سهام را عنوان کنیم؛
۱) شرایط اقتصاد کلان: داده‌هایی از قبیل نرخ اشتغال، مخارج کسب و کارها، تورم و مانند آن. //۱
۱) شرایط اقتصاد کلان: داده‌هایی از قبیل نرخ اشتغال، مخارج کسب و کارها، تورم و مانند آن. //۱
https://twitter.com/itsmereza/status/1398388740804984837
۲) سیاست‌گذاری‌ها: مثلا اقدامات بانک‌های مرکزی، سیاست‌های پولی و مالی و...
۳) ارزشیابی: مثلا نسبت قیمت به درآمد آینده‌نگر (Forward P/E) با یک درجه انحراف معیار
۴) فاکتورهای فنی: جریان پول به صندوق‌های سرمایه‌گذاری، پوزیشن‌گیری سفته‌بازان و... //۲
۳) ارزشیابی: مثلا نسبت قیمت به درآمد آینده‌نگر (Forward P/E) با یک درجه انحراف معیار
۴) فاکتورهای فنی: جریان پول به صندوق‌های سرمایه‌گذاری، پوزیشن‌گیری سفته‌بازان و... //۲
نقاشی علی و تقی و رفتار سرمایه‌گذاران که به مومنتوم قیمتی منجر می‌شود، می‌توانند در دسته آخر قرار بگیرند. اما آیا این‌ها اثر بلندمدت دارند؟ قطعاً خیر. مثلا اگر رشد بازار سهام با یک سرعت کم‌نوسان، تا ۲ سال دیگر ادامه داشت بنده قطعاً می‌گفتم ما با یک تغییر پارادایم مواجهیم اما //۳
یک رشد ۶ ماهه و یک ریزش بزرگ بعد از آن، نشان از بازگشت عقلانیت به بازار است نه تغییر پارادایم. یک نکته دیگر؛ سرمایه‌گذاران تاثیرگذار در زمان رشد بازار چه کسانی بودند؟ سهامداران خُرد. این‌ها سیگنال‌هایشان را از کجا می‌گرفتند؟ از همان نقاشی‌ها! //۴
حالا آیا سهامداران عمده و نهادهای مالی به واقعیت شرکت‌ها و تحلیل فضای اقتصاد کلان می‌پرداختند؟ خیر! منفعل‌تر از این بودند. در نتیجه پارامترهای متفاوتی در رشد بازار تاثیر داشت، اما نمی‌توان نقش مومنتوم قیمتی به واسطه ورود سرمایه‌گذاران ناآگاه و باور به نقاشی‌ها را دست کم گرفت. /۵
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
