Even iets buiten t werk. Had gehoopt nog even naar Ibbenburen te kunnen gaan. bergfreunde-ibb.de/Een klimgebied op n half uurtje rijden, fantastisch toch? Helaas: regen. En met deze temperaturen duurt t even voor de rots weer droog is. #Jammer 1/8
Klimmen deed ik al voor mijn ongeval. In de revalidatie kliniek keek ik blijkbaar smachtend naar de klimwand. De fysio vroeg of ik ervaring had, en voor ik het wist dirigeerde ze me naar boven. 2/8
Vanuit de rolstoel dus, mind you. Onder t motto: ja jammer dat je been t niet doet, je hebt toch nog twee armen, een been, en de rest? 3/8
En toen ik de wand aanraakte ging er een golf van geluk en herkenning door mn lijf: dit is wat ik eerder deed en fantastisch vond. Endorfinen, Oxytocine, Dopamine, Serotonine: dit was de beste 'high' die een sporter kan krijgen. 4/8
Het naar boven ploeteren met een been dat niet belastbaar en nauwelijks aanstuurbaar was, bleek ehh... nogal onelegant. Lenigheid, coördinatie, en kracht (rolstoelrijden doet wat met je armen) waren er echter genoeg. Wat een ervaring! 5/8
In klimmen en andere activiteiten moet ik nog steeds zoeken naar wat wel en wat niet kan. Simpele pasjes voor een ander zijn voor mijn linker been vaak niet haalbaar. Dus dan moet je improviseren, een work around vinden. 6/8
En zo, beste Dames en Heren, zijn we weer bij mijn vak uitgekomen: Zoeken hoe het WÉL kan. 7/8
Nog ff een shoutout naar Cube, boulderhal in Enschede. Ik kan na het bereiken van de top van een route niet naar beneden springen (ondanks n dikke mat). Maar Herman maakt op mijn verzoek graag een uitklimroute op maat. Herman, you rock! cubebouldergym.nl 8/8
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Zoals beloofd, een 🧵 over de cursus 'Normaal doen voor academici' @UTwente. *Hij heet daar trouwens 'Break your academic bubble', want tja, internationale universiteit he?* 1/9
Waarom is dat nou zo belangrijk? Dat normaal doen voor academici? En ben ik nou echt mijn collega's van abnormaliteit aan het betichten? 🤔🤔🤔 2/9
Nou ja, een beetje wel misschien. Als je kijkt naar bijvoorbeeld intelligentie, dan zijn academici tamelijk abnormaal: het IQ van academici ligt doorgaans verder van het gemiddelde af dan het IQ van mensen met zwakbegaafdheid. 3/9
Sinds #covid19 doe ik veel bureauwerk thuis. Maar dan mis je toch wat. Bijvoorbeeld bijpraten met collega Elske @TweetTactus, die fantastisch werk geleverd heeft voor ons project rondom Verslaving, LVB, en Trauma, op basis van de Seeking Safety methode 1/6
Want (zoals ik gisteren al aangaf): bij Verslaving & LVB is er vaak nog meer aan de hand. Onze patiënten hebben vaak een enorme rugzak met zeer belastende ervaringen. Daar moet je in de behandeling mee aan de gang. 2/6
Ilse Lutijn, GZ psycholoog en onderzoeker bij onze @TOPGGz afdeling @TweetTactus in Zutphen, onderzocht welke behandelingen er zijn voor deze triple problemen. De NL samenvatting in het tijdschrift voor Artsen Verstandelijk Gehandicaptenzorg: @NVAVG. nvavg.nl/wp-content/upl… 3/6
Nog even een nabrander over mijn poli. Onze corebusiness als @TweetTactus
is natuurlijk verslaving, en voor mijn werk doorgaans gecombineerd met een Lichte Verstandelijke Beperking. Maar daar blijft het niet bij. Vaak zijn er nog (veel) andere problemen. 1/5
Verslaving gaat vaak gepaard met ernstige sociale problemen, en lichamelijke en geestelijke andere aandoeningen. Als psychiater zie ik veel mensen met een Verslaving, LVB, én andere psychiatrische problemen. 2/5
Die combi noemen we wel 'Triple problemen'. Daar mee aan de gang gaan vraagt veel gepuzzel, ketenzorg, en over de grenzen denken. Met Neomi van Duijvenbode en Robert Didden schreef ik er een boek over. swpbook.com/boeken/1/geest… 3/5
Telefoontje tussendoor. Oude bekende, bij wie we jaren geleden in de kliniek vaststelden dat hij een bipolaire stoornis had. Zijn eerdere depressies en manische perioden werden altijd als 'overspannenheid' geduid. 1/6
Met zeer beperkte medicatie, veel uitleg (aangepast aan zijn zwakbegaafdheid), rust/reinheid/regelmaat, en een fijne samenwerking met zijn partner en werkgever, ging hij stabieler dan jaren tevoren weer naar huis. 2/6
Met ambulante zorg vanuit Tactus hield hij het goed droog, en pakte hij de draad prima op. Vervolgzorg bij de psychiatrie wilde hij niet 'ik ben toch niet gek'. Ook begeleiding thuis was 'nergens voor nodig'. 3/6
Lopend vanaf de poli naar t centrum, kom ik schuin aan de overkant vd Raiffeisenstraat onze @tactus kliniek Enschede tegen. Gaan jullie mee naar binnen? 1/7
De hal is mooi licht ingericht. En ruim, met een rolstoel onder handbereik. Soms komen mensen hier zieker binnen dan zij of anderen zelf door hebben 2/7
Beneden is de opname afdeling. Met bescheiden 1persoons kamers met eigen sanitair 3/7
De werkdag is al aardig gevorderd, maar nu start de rondleiding bij @TweetTactus poli Enschede.
De voordeur is sjiek. We zitten in n oud bankgebouw (soms komt er nog iemand op zoek naar de bankbalie. Mijn collega: 'u kunt hier niet opnemen, wel storten' 🤣🤣🤣) 1/7
In de centrale hal een uitstalling met wat producten gemaakt in de kliniek en dagbestedingscentra 2/7
Op de eerste is mijn kamer. Stamt nog uit de tijd dat ik in n rolstoel zat. Deze kamer is ruim, en heeft direct op de gang t kopieerapparaat. De ruststoel is trouwens voor mij, gelukkig steeds minder nodig. Ptn mogen dr ook in hoor, maar hebben dr vaak snel genoeg van 3/7