O życiu Oksany Masters na pewno powstanie film w Hollywood. Tylko jak scenarzysta zmieści w jednym przerażający horror, bajkę o dobrej wróżce i historię wielkiego triumfu zdobywczyni złotych medali na zimowych i letnich #Paralympics? Wyobrażąm sobie w filmie takie sceny...
Scena 1. 1989. Cztery lata po awarii Czarnobyla. W szpitalu w Chmielnickim kobieta rodzi córeczkę o zdeformowanym ciałku. Nóżki bez kości goleniowych, jedna 6 cm krótsza, z 6 palcami u stópek. Rączki bez kciuków za to ze zrośniętymi palcami... Z płaczem oddaje małą do adopcji...
Scena 2: Oksana jest już w trzecim sierocińcu. W nocy nie może spać z głodu, bo bardzo boli ją brzuszek. Wraz z koleżanką Laną wykradają się nocą do kuchni. Przyłapane, są bite do nieprzytomności. Lana nie wraca do pokoju. Oksana już nigdy jej nie spotka…
Scena 3: Ściemnienie... (Oksana napisała w Players Tribune że w sierocińcu była wykorzystywana seksualnie. Ale te blizny są gorsze od tych prawdziwych po licznych operacjach. Że do dziś przejmuje ją strachem dźwięk łańcucha, widok noża…)
projects.theplayerstribune.com/oksana-masters…
Scena 4: Oksana modli się o własną mamę. Dzieciaki okrutnie drwią, że nikt jej nigdy nie zechce. Na 5-letnią Ukrainkę trafia bezdzietna profesor logopedii z USA, Gay Masters, która szuka dziecka do adopcji w ramach amerykańskiego projektu TOUCH (Take One Ukrainian Child’s Hand...
Scena 5: Niestety rząd Ukrainy właśnie zakończy projekt. Oksanie zostaje tylko zdjęcie pani w okularach, z którym się nie rozstaje, chyba że zabierają jej je za karę. „Jesteś złą dziewczynką, mamusie nie lubią złych dziewczynek!” słyszy od opiekunek
Scena 6: Oksana ma już 7 lat. Śpi zawinięta w koc, gdy ktoś budzi stukaniem w ramię. Otwiera oczy i widzi przy łóżku kobietę ze zdjęcia. Obok stoi tłumacz. „Znam cię! Jesteś moją mamą. Mam twoje zdjęcie!” mówi. „A ja znam ciebie. Jesteś moją córeczką” słyszy...
Scena 7: W nowym domu czeka na nią tyle zabawek ile nie widziała w całym swoim życiu. Najpiękniejsza lalka dostaje na imię Lana. Są tylko problemy ze snem Oksany, która długo nie może się przyzwyczaić, że nikt w nocy nie przyjdzie jej skrzywdzić…
Scena 8: gabinet lekarski. Doktorzy marszczą twarze: zaniedbania są tak wielkie, że jedną nóżek trzeba amputować. Ale obiecują, że uratują drugą. Niestety w kolejnej scenie znów marsowe miny. Oksana prosi, żeby zachować kolana, by mogła biegać, skakać...I znów kręcą głowami...
Scena 9: Oksana ma już za sobą bunt i ukrywanie niepełnosprawności. Nie wstydzi się chodzić w sukienkach. Idzie na trening wioślarski. Ostrożnie siada w łodzi, odpina protezy, zanurza wiosła i z pierwszym pociągnięciem czuje niezwykłą siłę i wolność. Czuje że zaczyna nowe życie!
Scena 10: Jest 2010. Zaczepia ją Rob Jones, były marines, który stracił obie nogi w Afganistanie, znany z przebiegnięcia 31 maratonów na protezach w 31 dni. Proponuje, żeby została jego partnerką w łódce na igrzyskach paraolimpijskich w Londynie w 2012. Wracają z brązowym medalem
Scena 11: znów gabinet . Oksana słyszy, że przez zwyrodnienie kręgosłupa to koniec wioślarstwa. Ale sport jest już jej sposobem na życie. Zamienia łódkę na sledże i zaczyna narciarstwo biegowe. Na igrzyskach w Soczi zdobywa srebro. 4 lata później w Pjongczang – dwa złote medale!
Scena 12: Oksana odwiedza w Kijowie szpital wojskowy z weteranami wojny w Donbasie, którzy potracili kończyny. Siedzącym na łóżkach ponurym facetom opadają szczęki, gdy Oksana odpina protezy i puszcza w obieg. Przekonuje, że amputacja to żaden wyrok. Te wizyty będzie powtarzać
Scena 13: Oksana odwiedza niepełnosprawne maluchy w domu dziecka. Emocjonalna podróż w czasie. W pewnym momencie dziewczynka chwyta ją za rękę i patrzy w oczy z uśmiechem. Oksana już wie, że w przyszłości też dokona adopcji by dać komuś przeżyć podobny do swego szczęśliwy sen...
Scena 14: Jest spełniona, trafia na okładki magazynów, pozuje nago dla ESPN Body Issue. Wraca na letnie igrzyska, bo co ją ogranicza? W #Tokio2020 zdobywa dwa złote medale w #handbike czyli swojej czwartej dyscyplinie paraolimpijskiej. Staje się legendą
THE END?
Nie! Już w lutym zimowe igrzyska w Pekinie, a za trzy lata letnie w Paryżu. Nienasycona życiem i sukcesami Oksana na pewno znów czymś nas zaskoczy...

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with Michał Pol

Michał Pol Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @Polsport

2 Sep
Dziś na igrzyskach zadebiutuje #Taekwondo a wraz z nim Parfait Hakizimana, który wystartuje w barwach Reprezentacji Uchodźcow. Przybył do Tokio prosto z obozu uchodźców Mahama Refugee Camp w Rwandzie który jest jego domem od 2015 kiedy to cudem uszedł z życiem z pogromu w Burundi
"Kocham taekwondo, bo dało mi nadzieję w życiu. Dało wewnętrzny spokój, umiejętność wyłączania się i zapominania na chwilę okropnych obrazów, których byłem świadkiem. Zamordowanie matki na moich oczach, zaszlachtowanie maczetami bliskich i przyjaciół..."
Miał 8 lat gdy przeżył atak na swój obóz relokacyjny. Został postrzelony w rękę przy nasadzie barku. Z braku opieki lekarskiej rączka przestała rosnąć i zwyrodniała. Dwa lata spędził w szpitalu. Przynajmniej udało mu się uniknąć amputacji
Read 7 tweets
1 Sep
Pamiętacie zamach terrorystyczny ISIS na lotnisku w Brukseli w 2016? Najkrwawszy w historii Belgii, zginęły 32 osoby. Na zapisie sprzed wybuchów widać jak zamachowiec-samobójca stoi obok nastolatki gadającej przez telefon. To 17-letnia Beatrice de Lavalette. I nagle eksplozja...
Gdy Beatrice oprzytomniała zobaczyła obraz jakie widzi się w filmach: chaos, wrzask, dym, gruzowisko, ogień. „Dostrzegłam światło wpadające z wejścia do hali odlotów. Pojęłam że aby przetrwać muszę przejść przez te drzwi. Ale nie mogłem się ruszyć. Nie miałam obu nóg…”
Jej obrażenia były tak poważne, że wśród ponad 300 rannych oznaczono ją jako ‘czerwoną’ - osobę, która nie przeżyje, więc nie jest priorytetem do ratowania. Wykrwawiała się. „Gdy zobaczyłam strażaka, podniosłem rękę najwyżej jak mogłem, a on krzyknął: „tu jest jeden!”
Read 8 tweets
1 Sep
Za chwilę nasza złota Róża Kozakowska🌹zaczyna konkurs pchnięcia kulą. Trzymajcie kciuki, bo w Tokio się ochłodziło (19C i pada). Chora na neuroboreliozę Róża woli startować w upale, bo on rozgrzewa jej mięśnie. W chłodzie dopadają ją koszmarnie bolesne skurcze mięśni...
Trener Piotr Kuczek zdradza, że Róża 🌹 musi pchać kulą w specjalnej ortezie, która uniemożliwia jej pełny wyprost ręki. Pozwoliłby pchnąć dalej ale Róża mogłaby pozrywać ścięgna i przyczepy napiętycb spastyką mięśni
📷Fot. Bartłomiej Zborowski
Tylu Japonczyków przypina siedzisko (kozę) Róży do stanowiska rzutu...
Read 7 tweets
1 Sep
Albinos w Afryce to ktoś przeklęty. Zobaczyć go to pech: nie wyjdzie ci interes, zachorujesz albo ktoś z rodziny itp. Za to amulety z ich ciała pomagają na wszystko - pukiel włosów zapewni szczęście, stopy - bogactwo, penis - jurność. Ćwiartowani maczetami, okaleczani...
„Gdybym nie uciekła z Mali pewnie już bym nie żyła. Albo została bardzo okaleczona. W najlepszym razie wydana za mąż w wieku 14 lat i trzymana w zamknięciu" mówi Adiaratou, złota medalistka #Tokyo2020 na 100 m osób niedowidzących w barwach swej nowej ojczyzny – Hiszpanii
Niestety w Afryce wciąż istnieją przesądy, że albinos to owoc związku kobiety z demonem, obdarzony niezwykłą mocą. Toteż noworodki często są zabijane zaraz po porodzie. A jeśli matka upiera się zachować dziecko, rodzina się jej wyrzeka. Dorośli są atakowani w domach i na ulicach
Read 8 tweets
31 Aug
Jeszcze jedna opowieść paraolimpijska. Mariyappan Thangavelu to Hindus, który pokonał Łukasza Mamczarza w skoku wzwyż. Ma historię niemal jak "Slamdog. Milioner z ulicy". Urodził się w wiosce Petiavadagampatti. Ojciec porzucił rodzinę. Matka zarabiała 1.40 dolara dziennie...
...wynajmując się do noszenia cegieł, a gdy już nie dawała rady, do sprzedawania warzyw. Byle zarobić na 6 dzieci. Gdy Mariyppan miał 5 lat pijany kierowca autobusu przejechał mu po stopie w drodze do szkoły. Nóżka skarlowaciała, nie urósła od tego czasu, poza wielkim paluchem Image
Mieszkali w chacie bez prądu, wody, czegokolwiek. Dodatkowo jeszcze zapożyczyła się na leczenie synka. Nadal chodził do szkoły i świetnie się uczył. Okazało się że jest niezwykle skoczny, czym zadziwiał rówieśników. Gdy miał 14 lat usłyszal o nim trener z Bengularu i rozpoczął Image
Read 5 tweets
31 Aug
Muszę Wam opowiedzieć o Lucynie Kornobys, naszej srebrnej kulomiotce z Rio i już z Tokio. Przeszła kilka piekieł i upokorzeń zanim weszła na szczyt. Nie wiele znam osób z większą determinacją, tak bardzo zawziętych, odpornych na przeciwności, walczącej z nierównościami i o innych Image
„Dzieciństwo było traumą, której nikomu nie życzę”. Urodzona w Lubawce, po śmierci mamy z bratem i 4 siostrami sami zgłosili się do domu dziecka, byle dalej od ojca-okrutnika, który bił i głodził. W wieku 6 lat najmowała się do wykopków albo szabrowała z rodzeństwem po ogródkach
"W domu dziecka tylko narty pozwalały mi zapomnieć, zatracić się w czymś przyjemnym. Pojechaliśmy na Kappelę za Jelenią Górą. Jeszcze ten jeden zjazd i do busa. Ruszyłam. Jakiś facet, rozłożył ręce i wydarł się: „Zjeżdżam! Z drogi! Nie umiem jeździć!” I wjechał prosto we mnie...”
Read 16 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal Become our Patreon

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(